Een van de aardige aspecten van dit toernooitje is dat wij elk jaar tot op het laatste moment
meedoen in de strijd om de eerste plaats. Het ene jaar winnen we het, het andere jaar
komen we net een half puntje tekort of worden we tweede na het verliezen van een beslissingspartij. Maar altijd draaien we mee in de top.
Zo niet dit jaar. In de eerste ronde kwamen we uit tegen Ons Genoegen uit Gorssel. Daar beleefden wij weinig genoegen aan. Eric gaf een stuk weg en toen was het uit. Patrick had twee verbonden vrijpionnnen, dacht een mooie en beslissende aanval op te zetten, maar gaf een Toren weg. Jan offerde een Toren en twee pionnen voor een matcombinatie à la Topalov. Dit had de Parel van Eerbeek kunnen worden als hij de Loper die een sleutelrol in zijn opzet speelde maar niet had weggegeven.
Albert stond een kwaliteit en een pion voor, maar ruim drie minuten achter in bedenktijd. En dat is veel als je zelf nog maar 2 minuten hebt. Hij redde het dan ook niet helemaal.
Met nog 4 seconden op de klok werd hij pat gezet.
Robbie kreeg een mooie aanval, kwam 1 pion voor en zoals hij dit seizoen al vaket heeft laten zien; op het goeie moment brak hij de stelling van zijn tegenstander open, vernietigde haar en won.
Paul tenslotte zette vanuit de opening de zaak op scherp. De dreigingen werden zijn tegenstander te veel en toen Paul een Toren wist buit te maken was de rest niet zo moeilijk meer.
Met een 3½ - 2½ nederlaag begon de avond niet echt veelbelovend.
In de tweede ronde moesten we tegen Eerbeek. Dat werd vrij gemakkelijk opgerold. Alleen Jan verloor. 5 – 1 winst derhalve.
De volgende tegenstander was Zutphen. Wilden we dit jaar niet alleen voor de gezelligheid meedoen, dan zouden we daarvan moeten winnen. Dat lukte niet. Eric en Patrick troffen twee tezwaargewichten.
Skyline
