Skyline

Skyline

Nieuw onderkomen.

Binnenkort zullen we ons knusse speellokaal moeten verlaten. Dat is jammer, want zo vrij als we hier waren, zullen we nergens meer zijn. Maar inmiddels heeft Albert een nieuw onderkomen voor ons gevonden: het restaurant in IJsselzicht. Joop heeft daar wat foto’s van gemaakt (kijk bij Home - Onze Schaaklocatie of klik hier ). 
Vanaf 2 januari kunnen wij daar terecht. De laatste avond dat wij in De Bonte Os terecht kunnen is 12 december. Op 19 december is er dus helaas geen schaken.
Maandag zal ik op de clubavond meer vertellen over de plek waar we terechtkomen. Binnenkort krijgen jullie ook nog een mail met een routebeschrijving.
Jan.

Osbonieuws

DSG 1  –  Theothorne 2 :  4½  -  1½
DSG 2  –  Groenlo      :  1½  -  2½

Nog mooier zou het zijn geweest als het tweede er weer een gelijkspel uit had gesleept, want het begon veelbelovend. Albert lokte een vrij riskante slagwisseling uit die echter goed voor hem uitpakte en daarna maakte hij het bekwaam af. Steffen en zijn tegenstander manoeuvreerden hun troepen dicht tegen elkaar aan, maar beiden hadden noch een plan noch de moed de beuk erin te gooien, dus werd het remise. Fred ging, zoals hij dat de laatste tijd steeds doet, fris en monter ten aanval. Dat zag er veelbelovend uit, maar zijn tegenstander verdedigde zich bekwaam. En zoals dat zo vaak gaat als je aanval niet doorslaat: dan verlies je. Chiel tenslotte hield de boel lang in evenwicht, maar kwam geleidelijk onder druk te staan.
Toen verloor hij een pionnetje en wat later verloor hij er nog één en dat was er net één te veel.

Het eerste had een fijne avond. Jan kwam niet best uit de opening, maar wist daarna een paard te winnen en even later ook nog een Loper en een pion. Toen zijn zwaar ademende tegenstander ook nog een Toren cadeau gaf, hield deze het voor gezien. Ook Paul was vrij snel klaar. Met Wit trok hij ten aanval, bouwde dreiging na dreiging in de stelling en ging daarmee door tot zijn tegenstander bezweek. Bij Henk ging het er lang om wie zijn stelling het fijnst kon opbouwen. Toen beide heren hun stellingen hadden betrokken, had Henk de keus om met zijn Dame de vijandelijke linies binnen te dringen of om een pionnetje te verdedigen. Hij koos voor het laatste en dat kostte hem een toren. Gezien de ontwikkelingen op de overige borden leek het toch nog een spannende avond te worden. Maar gelukkig, bij Joop,  bij wie het lang gelijk opging, kantelde de partij (hoe dat gebeurde is me helaas ontgaan), waarna Joop met een fraaie aanval mat forceerde. Ben kwam niet in zijn spel en liep de hele partij achter de feiten aan. Maar hij verdedigde zich taai en toen zijn tegenstander geen eindspelspecialist bleek te zijn, sleepte hij toch nog een remise uit het vuur en was voor ons team de buit binnen.

En toen was alleen Patrick nog bezig. Die trof aan bord één Theothornes geheime wapen: een al wat oudere vrouw met een weelderige bos grijs haar en van die blauwe ogen waar je, als je er eenmaal in gekeken hebt, niet meer van loskomt. 
Patrick onderschatte haar dan ook en hij kwam in een moeilijk eindspel terecht. Maar Patrick, de blik terecht star op het bord gericht, wist in het voordeel te komen en opgelucht haalden wij adem. Niet lang echter, want zijn tegenstandster plaatste een verrassende Dame-uitval die haar een pionnen opleverde en wij vreesden met grote vreze. Niet lang echter, want toen zij met haar Koning naar een verkeerd veld ging, bracht Patrick haar in zetdwang, dwong haar zijn op promotie staande vrijpion op de b-lijn op te halen en marcheerde in de tussentijd met zijn Koning naar de ander kant van het bord om daar haar laatste twee pionnen op te halen,  waarna de laatste van hem, een randpion!, vrije doorgang naar zijn promotieveld had.

Dat was een mooi besluit van een mooie avond.