En zo gingen we uiteindelijk met een in ieder geval kwantitatief sterk team drie dagen naar Theothorne om daar met 91 anderen aan de vierkampen mee te doen: Albert, Frank, Fred, Harry en ik. Het aardige aan zo’n vierkamp is niet alleen dat het je maar drie middagen kost, maar vooral dat je in groepjes speelt met tegenstanders van dezelfde sterkte. Zo bedroeg het verschil in mijn groepje tussen de hoogst- en laatst geplaatste 33 Elopunten en bij dat van Albert slechts 16. Gedoodverfde winnaars zijn er niet, gelijke monniken, gelijke kansen. Je kunt dus hoopvol aan de eerste ronde beginnen. Helaas werd die hoop al meteen de bodem ingeslagen.
Fred speelde drie mooie, spannende partijen waarin diep gerekend moest worden en daarvoor nam ie ruimschoots de tijd, waarna hij in tijdnood drie keer aan het kortste eind trok.
Voor Harry, die voor het eerst van zijn leven aan een toernooi meedeed, bleek de bedenktijd van 40 zetten in 1½ uur + een bonus van 30 seconden per zet teveel van het goede te zijn. Had zijn tegenstander 1½ uur verbruikt, dan Harry nog geen vijf minuten. Winst leverde dat niet op, maar hij had wel wat aan de rest van de middagen.
Albert kreeg na een valse start de smaak te pakken en won zijn twee volgende partijen. De vraag was nu of hij met dit resultaat tweede of gedeeld eerste zou worden. Zijn lot lag in handen van een schaakster uit Zutphen die hem welgezind was, want door haar partij te winnen eindigde zij samen met Albert met 2 uit 2 op een gedeelde eerste plaats. Zelf won ik ook mijn twee volgende partijen, waarvan eentje na 5 uur spelen op de 79ste zet. Maar in mijn groepje zat geen mij welgezinde schaakster uit Zutphen en ik eindigde als tweede. Voor de eindstand, waarin alle 96 deelnemers als één groep worden beschouwd, leverde dit de volgende resultaten op.
26. Albert TPR 1746 + 0,5433. Jan 1764 + 0,41
46. Frank 2021 - 0,23
94. Fred 981 - 1,04
95. Harry 777
Jan
