Skyline
Eric periodekampioen.
Deze
eerste periode was er een drietal leden dat beduidend beter scoorde dan de
rest.
Tony
speelde remise tegen Eric en was daarmee de enige die hem (Eric dus) van de
volle winst wist af te houden.
Daarna verloor hij van Patrick en vervolgens moest hij een paar ronden verstek laten gaan in verband met de nieuwe baan die nogal wat energie van hem vergde.
Daarna verloor hij van Patrick en vervolgens moest hij een paar ronden verstek laten gaan in verband met de nieuwe baan die nogal wat energie van hem vergde.
Patrick was een tijdje niet bijster op dreef, maar dit seizoen heeft hij de smaak weer te pakken. Hij verloor alleen van Eric en won zijn overige partijen waarbij hij onder meer Tony en Robbie versloeg.
Eric speelde dus remise tegen Tony en won de andere. Gelukkig ging dat niet altijd van een leien dakje.
Met name tegen Fred balanceerde hij op de rand van de afgrond. Toen Fred hem niet het beslissende zetje gaf, wist hij (Eric natuurlijk) zich met een uiterst sluw zetje (dat hijzelf met nadruk ‘briljant’ noemde) te redden. Maar eerste worden met een score van 95% is natuurlijk niet niks, dan ben je wel zeer terecht onze midwinterkampioen.
Gefeliciteerd, Eric.
7 januari starten we met de tweede periode. Daarvan is het natuurlijk niet de bedoeling dat Eric weer zo onder ons huishoudt. In deze eerste periode waren er een paar van ons die hem aardig in het nauw wisten te brengen. Zouden die zo vriendelijk willen zijn om op het beslissende moment niet te versagen maar door te drukken? Die play-offs hebben we natuurlijk niet voor niets gepland.
Robbie: De Carlssen van de Ooi.
Met
zijn elven waren we en we speelden acht ronden waarbij elke ronde uit twee
potjes tegen dezelfde tegenstander bestond. Zo kon er in hoog tempo veel gespeeld
worden en dat was fijn voor de fanaten onder ons, maar voor sommige al wat oudere,
bezadigder leden was dit net iets teveel van het goede, naar ik hoorde toen ik
per ongeluk door een wandelgang liep.
Er
werd dus gespeeld om het kampioenschap vluggeren (5 min.p.p.p.p). Dat dat zou
gaan tussen Eric, Patrick, Robbie en Tony, was natuurlijk geen verrassing. In
de derde ronde deelden Tony en Patrick de punten, in de vierde verloor Eric van
Robbie. In ronde vijf won Robbie van Patrick en Tony van Eric. Robbie stond nu
bovenaan met een half punt voorsprong op Tony. Het indelingsprogramma beschikte
dat zij de volgende ronde tegen elkaar moesten. Tony won de eerste partij, toen
kwam het tweede en dat werd zo’n potje zoals je dat graag ziet (vooral als toeschouwer).
Robbie leek op de winst af te gaan ( betere stelling, meer tijd), maar Tony
kwam op een razende manier terug, de snelheid waarmee gezet werd met was
nauwelijks te volgen, stukken werden omgegooid en weliswaar weer recht gezet
maar in wiens tijd dat gebeurde en of dat correct ging zal zolang we nog niet
met videoscheidsrechters werken ongewis blijven, ondertussen bouwden ze over en
weer listen, lagen en valstrikken en ook ondertussen werkte Tony zijn
achterstand in tijd bijna weg, bijna, maar niet helemaal en zo bleef dit
titanengevecht onbeslist en bleef Robbie aan kop staan. De laatste twee ronden
haalden beiden de volle buit binnen en zo behield Robbie zijn halve punt voorsprong en werd hij onze Kampioen vluggeren van het seizoen
2018/2019.
Gefeliciteerd,
Robbie.
Achter
de andere mannen van het kwartet, eindigde Emile, weliswaar op flinke afstand,
als eerste van de overigen op een verdienstelijke vijfde plaats.
Vermeldenswaard
is ten slotte nog het resultaat van Jacob: 1½ - ½ tegen Jan, 2 – 0 tegen Fred.
Voor
de complete eindstand ga je naar Interne Competitie - Verslag Snelschaak (of KLIK HIER)
Abonneren op:
Posts (Atom)