Kampioen word je door meer te
winnen dan anderen. Kampioen worden door van alle
anderen te
winnen zou in de geschiedenis van onze club, voor zover dat valt na te
gaan, een unicum zijn. Dat is Eric net
niet gelukt. Weliswaar werd hem in de tweede periode diverse malen het vuur na
aan de schenen gelegd, maar telkens wist hij in het eindspel de volle buit
binnen te halen. Alleen tegen Robbie was hij niet opgewassen. Maar omdat Robbie
her en der wat punten liet liggen, bleef Eric ruim voor de troepen uitlopen. Wie
inzicht wil krijgen in de krachtsverhoudingen in de nu afgelopen competitie,
moet even bij de rubriek ‘interne competitie’ de eindstanden bekijken.
De vraag die velen van ons
bezighoudt is hoe hij dat toch iedere keer weer flikt. Het antwoord op deze
vraag zou nog lang op zich kunnen laten wachten, ware het niet dat hij zelf
hieromtrent opening van zaken heeft gegeven: sinds kort staan al de ruim
officiële 600 partijen die hij gespeeld heeft op internet.
We kunnen ons dus op een
krachtmeting met hem voorbereiden. Hierbij
past overigens enige voorzichtigheid, Zo’n partijenverzameling lijkt toch sterk
op een kookboek geschreven door een topkok. Je krijgt de recepten, maar als je
er zelf mee aan de slag gaat, is wat je zelf op tafel krijgt een slap aftreksel
van wat je in De Librije geserveerd krijgt. Bovendien zijn ze daar het niveau
van wat ze met ons willen delen allang ontstegen.
Zoiets is er ook met de Eric aan
de hand, alleen gaat hij nog een stapje verder. In zijn analyse van zijn partij
tegen Joop (d.d. 5 mei 2014 en te vinden
in onze clubdatabase), legt hij uit waarom het van beperkt nut zal zijn om ter
voorbereiding op partijen tegen hem zijn verzameld werk te bestuderen. En kijk,
dit vind nu aardig en getuigen van grote klasse. Boven de materie staan, niet
denken aan concurrentie, het spel zo spelen dat je er plezier in houdt, het
spel spelen om de grenzen van je mogelijkheden te ontdekken en dan anderen in
je plezier laten delen. Als je dat kan en doet, ben je echt wel terecht
kampioen.