Zie voor de agenda van het nieuwe jaar:
Home - Clubagenda

OSBO Ronde 3:

Zevenaar 4 - Doesborgh 2

Onze wedstrijd tegen Zevenaar 4  was geen succes.
We verloren met  1 ½ - 2 ½ . Maar halverwege de competitie staan we nog op plek 2, met maar 1 punt achter de koploper, dus het vervolg van de competitie belooft spannend te worden.

Frank begon wat  wild aan de wedstrijd en stond al snel heel erg kwetsbaar op de koningsvleugel. Maar via een flitsende Damezet stond zijn tegenstander mat achter de paaltjes. Frank begint op stoom te komen. Dit is al zijn tweede overwinning op rij.

Steffen heeft zijn draai nog niet gevonden. Ook deze partij ging verloren.  Ik heb de partij niet gezien, dus een verslagje is moeilijk.  Hopelijk gaat het in de tweede competitiehelft beter.

Chiels partij ging steeds gelijk op. In het eindspel stond het erg vast en geen van beide spelers kon of durfde het initiatief te nemen. Na een flink aantal wachtzetten van beide kanten kwamen ze remise overeen.

Albert.  Ik neem de volle verantwoording voor ons verlies.
Na een Italiaanse opening stond ik behoorlijk goed en actief. Mijn tegenstander bood remise aan, maar gezien de stand op dat moment wilde ik nog even door. En zelfs toen hij eeuwig schaak kon geven heb ik dat geblokkeerd door afruil van de Dames. Maar hoogmoed komt voor de val en met een mooie vrijpion kon hij promoveren en de winst pakken.

Fred periodekampioen

Deze eerste periode van het seizoen 2017/2018 was wel een opmerkelijke periode. Zo vielen er tal van opmerkelijke uitslagen te noteren. Ik herinner mij Erik die van Paul wint, Steffen die remise speelt tegen Robbie, natuurlijk de winstpartij van Albert tegen Tony. Daarnaast viel op dat ieder van de leden van het trio waaruit normaliter de kampioenen voortkomen eigen redenen had om niet elke clubavond aanwezig te zijn.

En zoals dat gaat als de katten van huis zijn: de muizen vierden feest; een blik op de ranglijst spreekt boekdelen. Op de vijfde plaats vinden we Robbie, op de vierde Tony, maar op de derde prijkt Henk, op de tweede Paul en hoog boven ons allen uit torent Fred.  Van de elf partijen die hij speelde gingen die tegen Tony en Jan verloren, eindigden die tegen Paul en Robbie in remise en de resterende zeven won hij. Aldus werd hij met een score van 188,8 punten en een percentage  van 73%  afgetekend kampioen van deze eerste periode. Kennelijk begint al dat gesnuffel op You Tube zijn vruchten af te werpen. Ga zo door meneertje en van harte gefeliciteerd.
Jan.

Caleidoz

Bijna een jaar spelen we nu in het restaurant van voorheen IJsselzicht dat nu Wooncentrum Grotenhuys heet. Dat we hier terecht kunnen, danken wij aan Caleidoz. Wat dit voor een organisatie is, wie haar betaalt, hoe het komt dat ze over locaties beschikt en waarom ze daarin naar goeddunken activiteiten kan laten plaatsvinden, is mij vooralsnog onduidelijk.  De naam ‘Caleidoz’ geeft ook al geen aanwijzing. Het woord is samengesteld uit de Griekse woorden kalos en eidos die respectievelijk mooi en beeld betekenen. De twee contactvrouwen waarmee we tot nu toe te maken hadden, rechtvaardigden de naam ten volle: ze waren/zijn mooi en beeldig, mooie beelden, beeldschoon. Onze huisbaas is dus waarschijnlijk een organisatie van mooie contactvrouwen, wat mij zeer tevreden stemt.

Wat deze club in de dagelijkse praktijk doet, las Joop in een artikel in het magazine van Woonservice IJsselland. Dat kunnen jullie nu ook lezen als je klikt op “Van de leestafel”. 

OSBO, ronde 3

DSG3 – Doetinchem3:  3 – 1

Dit keer traden we eindelijk op volle sterkte aan, of liever: bijna etc.. Aan bord 1  zat Ben dus. Die kwam al gauw wat materiaal achter, maar ten koste van een mindere stelling wist Ben dat terug te krijgen. Had zijn tegenstander zelf wat initiatief ontplooid in plaats van te reageren op Ben deed, dan hadden we al snel een nul te pakken gehad. Nu werd het remise. 

Aan bord 2 trof Emile een taaie tegenstander, maar ook deze tegenstander trof een taaie tegenstander. Dat werd dus hangen, slepen, dreigen, trekken, terugtrekken zonder dat er één duidelijk voordeel kreeg. Ook dit werd remise.

De tegenstander van Jan (die eigenlijk een jonge vrouw was, maar die we genderneutraal tegenstander zullen blijven noemen), had hem, ware deze tegenstander Fritz geweest, op de 12^de zet al een tot verlies leidende combinatie aan de broek kunnen smeren, maar omdat deze tegenstander Marije heette, werd er voor iets onschuldigs gekozen, waarna Jan er een zet of tien later zelf combinatoir een einde aan maakte. 

Aan bord 4 zat niet Eric, maar Guyliano. Die had eerder op de avond iets geleerd over insluiten en over hoe belangrijk het is om de bewegingsvrijheid van de vijandelijke stukken te beperken en zie, met vreugde en wellust wist hij met één Loper twee Paarden buiten spel te zetten. Met een stuk meer had hij zijn punt al snel binnen. 

Osbo ronde 3

Externe wedstrijd Doesborgh 1 - Groenlo 1:

Groenlo kwam meteen via de terrasdeur binnen en niet zoals menig team via de voorkant.

Dat beloofde al meteen "zij waren wakker!". Hoewel wij met 2 invallers speelden (voor Tony en Patrick) gaf ik ons nog wel een goede kans omdat alleen de eerste 2 borden ongeveer 1600 elo punten hadden. Toen ik echter hoorde wie er op het eerste bord speelde (met rating ca. 1750) zag ik het somber in. Niets bleek minder waar.

Henk trok onvervaard ten strijde waardoor zijn tegenstander het allemaal al heel snel niet meer zo goed doorhad, wat materiaal verloor, en kansarm ten onder ging.

Wat later was het Joop die de koning van de tegenstander uit zijn comfortzone wist te halen. Die kwetsbaarheid bleek fataal.Langzaam ging het licht voor zwart  uit. 2-0

Een rondje langs de borden liet zien dat onze invallers Chiel en Albert zich taai verweerden en nog steeds in evenwicht stonden, en dat Paul in zijn bekende stijl allerlei scherpe wendingen had ingebouwd. Zelf stond ik overwegend, zoals ze dat zo fraai zeggen.  Terug van mijn rondje zag ik (Fred) dat mijn tegenstander met z'n dame op g4 (met een toren al op f4) binnenkwam en mijn paard bedreigde, waarop ik als de weerga mijn paard terughaalde. Mijn tegenstander bood remise aan dat ik uiteraard afsloeg. En toen: pakte hij gratis mijn Toren ....!!!

Gelukkig zag ik hoe Paul een fraai Torenoffer op f2 uitvoerde en de tegenstander even later tot opgave dwong. Albert kwam ondanks taaie tegenstand en allerlei kansrijke tegenaanvallen toch wat in de verdrukking en moest uiteindelijk opgeven. Voor de partijen van Paul en Joop klik hier.

Chiel wist het nog het langst te rekken. Zijn partij was in het eindspel beland waarin zijn tegenstander inmiddels een pionnetje en een

paard meer had, maar in tijdnood verkeerde. Helaas voor Chiel maakte de tegenstander geen fouten en won binnen de tijd.

Intussen stonden wij met een half puntje voor en was alleen Fred nog gaande. Zijn tegenstander zag wat finesses in het eindspel over het hoofd en ruilde een kansrijke pion af. Het eindspel met verkeerde loper en h-pion tegen koning werd remise in de hoek, zodat wij met een half puntje meer opgelucht aan het bier konden.

Tony kampioen vluggeren 2017

Vluggeren, 5 min.p.p.p.p.

De strijd om het kampioenschap vluggeren had dit seizoen een ontknoping zoals je die graag ziet: namelijk geen, of liever: een voorlopige, eentje die om een vervolg vraagt. Dat kwam zo. Jeroen speelde de eerste ronde tegen Robbie en verloor, daarna bleef hij maar winnen. Tony had al zeven ronde op rij gewonnen, maar in de achtste ronde trof hij Robbie en daarvan verloor hij. In ronde tien ontmoetten Tony en Jeroen elkaar en dat partijtje werd door Jeroen gewonnen. Zo kon het gebeuren dat er na de elfde en laatste ronde  drie man met tien uit elf de eerste plaats deelden: Jeroen, Robbie, Tony. Beslissingswedstrijden waren dus nodig.

De eerste ging tussen Tony en Robbie en daarin nam Tony revanche voor de nederlaag die hij eerder op de avond had geleden. Toen hij daarna ook Jeroen in vlammende stijl versloeg, was de strijd gestreden, het pleit beslecht, de eerste kampioen van dit seizoen bekend.

Gefeliciteerd,  Tony.

Ver achter dit drietal eindigde met vijf punten een clubje dat vooral voor de gezelligheid meedeed en zonder veel succes met nieuwe openingen experimenteerde en ver daarachter eindigde, ach,  ook nog een groepje.

Eindstand:

1. Tony                               10  uit 11

2/3     Jeroen en Robbie               10  uit 11

4t/m7   Guyliano, Erik, Emile en Fred   5  uit 11

8. Albert                        4  uit 11

9/10    Joop en Chiel                   1½ uit 11

11. Jan                             1  uit 11

Osbo….. ronde 2

Uitslagen:

Klasse 3H:   Twello 1 – DSG 1:            4½ - 1½

Klasse 4E:   Doetinchem 4 – DSG 2:   1 - 3

Klasse 4F:   DSG 3- Velp 5J:               4 - 0

Ons eerste moest deze ronde uit tegen Twello 1.  Ook als we op volle oorlogssterkte zouden zijn aangetreden, zou dat een geduchte tegenstander zijn geweest. Dus toen Tony en Patrick niet beschikbaar bleken, wisten we dat we huis en haard niet verlieten om als trotse winnaars terug te keren. En zo is het ook gegaan. Fons aan bord 1 en Henk aan bord 2 liepen al vrij snel tegen een nul op. Omdat zij samen reisden, kwam dat dus anderzijds wel goed uit. Ook Fred verloor en Paul, Joop en Emile speelden remise.

Ons tweede staat, dankzij de overwinning op Doetinchem, op de eerste plaats in zijn klasse.

Albert en Chiel wonnen ook deze keer weer, maar daarmee was de winst nog niet binnen. Zover was het pas toen FrankvdR met zijn rating van 993 zijn tegenstander met een rating van 1447 versloeg. Petje af, Frank! En kun je dit kunstje de komende ronden nog eens herhalen?

Albert en Chiel staan, als de enigen met 2 uit 2, aan de kop van het individuele klassement.

Het derde speelde tegen Velp 5, dat een jeugdteam genoemd wordt maar in feite een kinderclubje is

waarin 1 (één) jongeman verzeild is geraakt. Ondanks de winst was dit een goeddeels verklooide

avond. Fons kon na tien minuten al weer terug naar Doetinchem, Joke maakte het voor zichzelf nog een beetje spannend door haar tegenstander een stuk voorsprong te geven en Eric kwam in de opening al snel twee pionnen voor waarna hij in alle rust op rooftocht kon gaan. Zelf speelde ik tegen de jongeman die een uiterst vriendelijk en vreedzaam karakter leek te hebben. Ik mocht mijn stukken op de velden zetten waarop ik ze graag had en daarna hielp hij mij met een foutje

Osbo 2017- 2018 , ronde 1.

Uitslagen:

Klasse 3H:

DSG1 – Zevenaar 3: 3½ - 2½

Klasse 4E:

DSG2 – De Kameleon 2: 2 - 2

Klasse 4F:

DSG3 – Theotorne 2: 1 - 3

Team 1

Met Tony in ons midden, zagen wij de wedstrijd tegen Zevenaar vol optimisme tegemoet. Dat werd enigszins getemperd toen bleek dat Patrick zich met griep had afgemeld. Jan werd zijn vervanger en werd door Fred aan bord twee gezet. Daar bleek hij (Jan dus) tegen iemand te moeten spelen die blind is en omdat hij (Jan dus weer) principieel weigert de zetten van zijn tegenstander uit te voeren, ontstond er dus een probleem. Dat loste Fred fraai, maar tandenknarsend, op door zelf aan bord twee te gaan zitten. Toen konden we dus beginnen.

Tony trof een tegenstander die zich hardnekkig verdedigde en zijn (die van Tony) geniepige dreigingen vakkundig wist te pareren; een puntendeling derhalve.

Fred had, zoals te verwachten was, grote moeite met zijn concentratie en hij verloor dus, al moet worden gezegd dat zijn tegenstander een behoorlijk sterk potje speelde.

Paul had de mazzel dat zijn tegenstander zo tegen het eind van de opening niet het stuk sloeg dat hij (Paul natuurlijk) had laten instaan. Omdat hij in plaats van een stuk te verliezen twee pionnen won, had hij verder een makkelijk partijtje, al duurde het nog vrij lang voor één van zijn pluspionnen promoveerde.

Henk en zijn tegenstander zochten beiden de aanval op, maar geen van de twee slaagde erin beslissend voordeel te krijgen. Zijn tegenstander dacht na een remise-aan bod van Henk toch nog kansen te zien, maar daarin vergiste hij zich.

Joop bereikte een kansrijke stelling en zag toen een geniepige penning over het hoofd. Als gevolg daarvan kon zijn tegenstander de materiaalverhouding weer in evenwicht brengen en opgelucht bood hij remise aan, hoewel hij aan de rand van het bord, waar verder geen één stuk van Joop te bekennen was, twee verbonden vrijpionnen had. Joop accepteerde dus dit voorstel.

Toen stond het 2½ - 2½ en was alleen nog de partij van Jan aan de gang. Omdat zijn tegenstander al snel begon met lang na te denken zonder dat dit tot enige dreiging leidde, besloot hij (Jan) het spel gecompliceerd te houden om zijn tegenstander in tijdnood te brengen en dan toe te slaan. Aldus geschiedde. Met resp. 4 en 2 minuten op de klok won hij een Toren, waarna zijn tegenstander opgaf en wij met een nipte overwinning aan het nieuwe seizoen begonnen.

Voor de gedetailleerde uitslagen Ga naar  Externe competitie en kies  OSBO Uitslagen en standen en kies voor DSG1: 3H , voor DSG2: 4E en voor DSG3:  4F.

Programma tot 1 januari 2018

Het programma voor het eerste gedeelte van het nieuwe seizoen is bekend.
Wat ons te wachten staat, vind je onder “Home – clubagenda” .
Let op, als je je agenda al ingevuld had, er zijn een paar wijzigingen aangebracht in de |OSBOwedstrijden.

Patrick – DSG: 6 - 4

Vakantie, werk en andere verplichtingen maakten dat de opkomst niet overweldigend was, maar ook tegen tien tegenstanders ga je als simultaangever niet echt een relaxte avond tegemoet.
Al gauw bleek dat Patrick de uitdaging serieus opnam. Al vanaf het begin nam hij ruimschoots de tijd om te bepalen welke openingszet hij zou kiezen en zo ging hij lang door: weloverwogen.  Zijn eerste overwinning boekte hij vrij snel op Fons, daarna duurde het tot 23.00 uur  voor na 26 zetten de volgende beslissing viel: remise tegen Robbie. Een half uurtje later kon Patrick weer vier remises bijschrijven: tegen Fred, Paul, Chiel en Emile en een winstpartij tegen Joop. Toen had hij alleen nog met Erik, Guyliano en Jan te maken. Erik maakte het hem knap lastig, maar het hoge tempo waarin Patrick aan het eind weer aan de borden verscheen, brak hem op en dwong hem tot overgave. Guyliano had een stuk geofferd in ruil voor wat pionnen en kreeg er een levensgevaarlijke aanval. Lang leek hij op de winst af te gaan, maar met kunst, vliegwerk en bravoure wist Patrick er toch nog remise uit te slepen.
Jan was om 23.55 de enige die Patrick tot opgeven dwong. Vanuit de doorschuifvariant van de Caro-Kann kwam een scherpe opening op het bord, waarin Jan geleidelijk aan in het voordeel kwam. Toen hij de winnende combinatie niet uitvoerde, had hij een kleine onnauwkeurigheid van Patrick nodig om twee pionnen te kunnen winnen. Dat voordeel gaf hij niet meer uit handen.
Al met al was de simultaan weer een aardig begin van het nieuwe seizoen en waren we blij dat we Patrick de gelegenheid konden geven om te bewijzen dat hij niet per ongeluk clubkampioen is geworden.

Uitslagen:
Gewonnen werd er door Jan
Remise speelden Robbie, Fred, Paul, Chiel, Emile en Guyliano
en Fons, Joop en Erik verloren.

’t Is bijna weer zo ver …..

De tijd vliegt voorbij en gaat sneller naarmate je ouder wordt. Dat heeft zijn schaduwkanten, maar het voordeel is dan wel weer dat de tijd tussen het einde van het oude en het begin van het nieuwe seizoen ook blijkt omgevlogen. Nog maar nauwelijks heb ik mijn verliespartij tegen Chiel verwerkt, of ik kan me alweer voorbereiden op de volgende tegen Patrick. Want nog 13 nachtjes slapen(gerekend vanaf 21 augustus) en dan beginnen we weer, met gratis koffie en taart en een prijs voor bijna iedereen, met de Algemene Ledenvergadering. De week daarop krijgen we de simultaan tegen Patrick en daarna gaan we van start met de interne competitie. Dus:

  4 september: algemene ledenvergadering

11 september: simultaan tegen clubkampioen Patrick

18 september: start interne competitie.

Ik hoop jullie allemaal op deze data weer in goede gezondheid en met een hoofd vol frisse openingsideeën terug te zien.

Wie dit leest en geen lid van onze club is, wordt van harte uitgenodigd één van deze avonden langs te komen om te zien wat een fijne club we zijn.

ONK: vierkampen 2017.

Na een weekje genoten te hebben van hun successen in het seniorentoernooi, waren Albert en Fred weer van de partij bij de vierkampen. Naast dit illustere duo hadden ook Emile, Jan en Tony zich ingeschreven. Was dit kwantitatief al een sterke afvaardiging ( iets meer dan 1/3 van onze actieve leden), kwalitatief mocht dit kwintet er ook zijn.

Tony, die aan de vierkampen van vorig jaar geen fijne herinneringen had overgehouden, was nu wel op dreef. Terwijl wij nog achter onze borden zaten te ploeteren, zagen we hem driemaal glimlachend de zaal verlaten. Hij werd dus groepswinnaar met 3 uit 3.   

Fred heeft duidelijk de smaak te pakken. In de derde ronde moest hij tegen degene die net als hij twee punten had, maar ook deze tegenstander rolde hij vakkundig op en met 3 uit 3 werd ook hij groepswinnaar.

Emile en Jan zaten bij elkaar in de groep en troffen elkaar in de tweede ronde. Emile beantwoordde de Caro-Kann van Jan met de Quasi Panov-Botwinnik-aanval, maar toen hij er een Pseudo-Quasi- Panov-Botwinnik-aanval van maakte, stortte zijn stelling al snel ineen. Omdat Jan ook zijn laatste partij won, werd ook hij, met 2½ uit 3, groepswinnaar. Emile leek nog even op een tweede plaats af te koersen, maar toen hij zijn tegenstander de gelegenheid bood met een Paard zowel een Dame, een Toren en een Loper aan te vallen, ging dat feest niet door en werd hij met een half punt laatste.

Albert  leefde of nog in hoger sferen, of hij had zijn kruit verschoten, of het zat hem niet mee, of hij had twee dagen zijn dag niet, maar hoe dat ook zij, in de eerste ronde scoorde hij nog een halfje, maar daar bleef het ook bij.

Deze vierkampen telden dit  jaar 104 deelnemers. 

In de eindranglijst nemen de onzen de volgende plaatsten in:

  3. Tony, met een TPR van  2604

  5. Fred,                               2350

16. Jan ,                                1747

95. Emile,                             1201

96. Albert,                            1121.

Seniorentoernooi 2017

A star is born

Ook dit jaar waren Henk, Fred, Albert en Jan weer van de partij. Henk doet al langer aan dit toernooi mee, de andere drie gaven vorig jaar voor het eerst acte de présence en dat was hun om drie redenen goed bevallen.

Ten eerste: je hoeft, bij seniorentoernooien, niet bang te zijn dat je tegen een kind moet met een rating van 833 waarvan je verliest.

Ten tweede: de groepen van twaalf worden ingedeeld op basis van je rating. Je speelt dus tegen mensen van ongeveer je eigen sterkte.

Ten derde: dichter bij huis kun je geen toernooi spelen.

Bovendien hadden Albert en Fred meteen maar hun groep gewonnen, dus die bewaarden een extra prettige herinnering aan hun eerste optreden.

Vol goede moed en zin traden zij en wij dan ook aan voor de 45^ste aflevering, maar voor de helft van onze afgevaardigden viel het niet mee moed en zin erin te houden.

Laten we bij Henk beginnen. Die had de pech dat hij net in groep drie geplaatst was, waarin hij de laagste rating had. De eerste twee partijen verloor hij dan ook, toen volgde een overwinning, daarna weer een nederlaag en in de laatste ronde had hij een bye, waardoor hij toch nog met twee punten op een tiende plaats eindigde. Spijtig lijkt mij wel dat dit uitje hem zo’n twintig ratingpunten heeft gekost.

Fred speelde in groep vijf, een groep hoger dan vorig jaar, en hij begon met winst in de eerste en verlies in de tweede ronde. Daarna scoorde hij twee winstpartijen, wat als gevolg had dat hij bij winst in de laatste ronde op een gedeelde eerste plaats zou kunnen eindigen. Maar zo ging het niet. Fred verloor, eindigde als vierde en boekte een lichte ratingwinst.

Jan en Albert speelden in groep 6 en moesten in de eerste ronde al tegen elkaar. Het werd een partij met wisselende kansen waarin Albert dankzij een vrij geniaal torenzetje aan het langste eind trok. (Voor een analyse: klik hier)
Jan kwam de klap niet meer te boven en gaf de ene na de andere betere stelling weg. Pas in de laatste ronde wist hij de betere stelling te verzilveren, maar met één punt eindigde hij ongedeeld als laatste en kon hij ruim 45 ratingpunten inleveren.

Albert verloor zijn volgende partij, maar wist in ronde drie en vier te winnen en stond daardoor met drie punten op een gedeelde 2^de en 3^de plaats, een half punt achter nummer 1.

Alles was dus mogelijk. In de slotronde moest Albert tegen de koploper, de man met wie hij op gelijke hoogte stond tegen nummer 4. Nummer 4 won, nu moest Albert nog winnen. In gewonnen stand gaf hij een Toren weg, maar gelukkig had hij nog een vrijpion die door kon lopen, want zo gewonnen stond ie. En toen was ie eerste, potverdorie!, met een TPR van 

en een winst van 50 ratingpunten. Geweldig, Albert!                     Gefeliciteerd!

Zomerschaak

Officieel, op basis van de agenda dus, zit het schaakseizoen erop. Maar een verrassend aantal leden gaf te kennen dit jammer te vinden. Omdat we nu de mogelijkheid hebben om door te gaan, gaan we voorlopig door. Vanaf komende maandag, 26 juni, kan er dus gewoon geschaakt worden.

Ook oud-leden en niet-leden zijn van harte welkom.

We beginnen om 20.00 uur in het restaurant van IJsselzicht. Entree via het terras dat aan de achterkant van het complex voor het restaurant ligt.

Play-offs en zomertoernooi, slot

Op de  laatste avond van de play-offs stonden de partijen Robbie – Tony en Patrick – Paul op het programma. Robbie offerde wat materiaal om een koningsaanval te ontketenen die er beslist zeer dreigend uitzag, maar Tony gaf geen krimp, verdedigde zich nauwkeurig en koelbloedig en wist de aanval af te slaan. Daarna ging het zoals dat meestal gaat: degene met het minste materiaal wint niet, die ander wel. Tony dus.

De winst van Tony betekende dat Patrick tegen Paul tenminste remise moest spelen om clubkampioen van dit seizoen te worden. Toen de uitslag van de partij tussen Robbie en Tony al bekend was, was die tussen Patrick en Paul nog in volle gang; een bord vol stukken en het eindspel was nog lang niet in zicht. De stelling op het bord leek in evenwicht, de resterende bedenktijd die beiden was dat niet. Paul had nog een goed half uur op zijn klok, Patrick tien minuten. Toen ontplofte er iets (in iemand). Wat was er aan de hand? De klok van Patrick bleef doorlopen als hij hem had ingedrukt.

Zo had Patrick al heel wat bedenktijd verspeeld en zag hij zijn op handen zijnde kampioenschap in rook opgaan als gevolg van een klok die het niet meer deed. Je moet dan wel over een uitzonderlijke mate van zelfbeheersing beschikken of volkomen onder de dope zitten om niet uit je vel te springen. De ontstane commotie werd uiteindelijk geneutraliseerd door Paul, die remise aanbood, wat Patrick accepteerde. Zo eindigden Tony met een gelijk aantal punten, maar werd Patrick op basis van hun onderling resultaat onze nieuwe clubkampioen. Dat dit iets minder feestelijk werd gevierd als gebruikelijk is, is jammer, maar als we kijken naar de resultaten die onze top vier in de tweede cyclus behaalden, dan is er maar één conclusie mogelijk: Patrick is de terechte kampioen.

Gefeliciteerd, mijnheer.

Het zomertoernooi

Aan het zicht onttrokken door de kruitdampen die vanuit de play-offs neersloegen, werd ook de laatste ronde van het zomertoernooi gespeeld. Was de opkomst de vorige weken bedroevend te noemen, dit keer was ze bijna overweldigend, want de zieken bleken genezen en de vakantiegangers weer terug. Hadden we vanaf ronde 1 met dit aantal kunnen spelen, dan was dit een volwaardig toernooi geweest, nu was het toch meer een onderonsje tussen Albert, Chiel, Erik en Jan. Chiel en Jan werden hierbij gedeeld eerste, maar op basis van hun onderling resultaat werd Chiel winnaar. Maar in de annalen zal hij voortleven als kampioen van het zomertoernooi 2017 en bij de komende jaarvergadering zal hij als zodanig worden gehuldigd en beloond. Ook jij gefeliciteerd, Chiel. 

Play-offs en zomertoernooi, vervolg.

Het was afgelopen maandag een mooie, warme avond. Dat kwam goed uit,  want Cambio, de club die de keuken beheert en dus weer een andere is als de club die over het restaurant gaat, had op het tijdstip dat die andere club schaken als activiteit had geprogrammeerd een kookcursus voor een vijftiental jongeren gepland die tot een uur of negen zou duren. Dat dit, met name voor ons, geen gelukkige combinatie was, was de alleraardigste vrouw onder wier leiding de kookcursus zich moeten voltrekken ook wel duidelijk en zo werd in goede harmonie naar een prettige oplossing gezocht. De vraag was al gauw: wij naar het terras of zij naar het terras. Omdat wij maar met weinigen zouden zijn en zij met velen, gingen wij dus. Vooral diegenen van ons die beter gaan schaken naarmate zij meer kunnen roken, waren met deze oplossing zeer tevreden. Wie werd afgeleid door de vliegjes die in de loop van de avond tussen de stukken door over het bord begonnen te kruipen, kon weer naar binnen, want toen de vliegjes kwamen, waren de jongeren weg.

In deze gemoedelijke sfeer werd aan de borden waarop om het kampioenschap werd gespeeld, verbeten strijd geleverd. Paul ging er tegen Robbie vanuit de opening weer fris en voortvarend tegen aan en liet hem niet in zijn spel komen. Dat leidde tot een eindspel waarin Paul de winstkansen leek te hebben vanwege een pluspion die ook nog vrijpion was, maar toen Robbie die

onschadelijk wist te maken, werd de vrede getekend.

Patrick kwam tegen Tony materieel in het voordeel (Paard tegen één pion, later tegen twee pionnen), maar Tony compenseerde deze kleine handicap door Patrick onder druk te zetten. Die moest zich taai verdedigen en dat deed ie. Toen beiden onder de 1-minuutgrens waren gedoken, wist Patrick de aanval van Tony te neutraliseren en zette hij de regerend clubkampioen op verrassende wijze in een paar zetten mat.

Play-offs,  uitslagen ronde 2:

Paul – Robbie           ½ - ½

Tony – Patrick          0  - 1

Stand:

1. Patrick                      1½ punt
2. Tony en Robbie        1    punt
3. Paul                            ½   punt

Zomertoernooi:

 Voor het zomertoernooi werden ook twee partijen gespeeld. Jan zette Chiel al snel onder druk, maar net toen hij dacht voor mat te gaan of anders toch tenminste een stuk te winnen, kwam Chiel met een vrij eenvoudige, maar dodelijke tegenzet: aanval weg, stukken uit elkaar gespeeld, opgerold.

Later op de avond werd nog de partij Albert – Jan gespeeld. Daarin kwam het Italiaans op het bord, waarbij Albert zijn e5-pion verdedigde met f6. Zo kwamen alle witte velden rondom de zwarte Koning open te liggen en met een Loper op c4, een pion op f5 en een Dame op h5, kostte het jan niet veel moeite Albert op te rollen.

Stand na 4 ronden:

1. Chiel              3½ punt
2. Jan                 2½ punt
3. Albert            1½ punt
4. Erik                0    punten (uit 2)

Condigne Open Nederlands Kampioenschap Schaken

Voor meer informatie over het ONK 2017 (KLIK HIER)

En voor de website (KLIK HIER)

Play-offs en zomertoernooi

Play-offs

Omdat Tony de eerste cyclus won en Patrick de tweede, zijn er dus play-offs nodig. Nu is in het verleden besloten dat, als zulks het geval zou zijn, de twee winnaars zouden worden aangevuld met het duo dat, over beide cycli gerekend en geen cycluswinnaar zijnd, het hoogst eindigt. Wie dat zijn, beslist het Rokadeprogramma. Dit jaar waren dat Robbie en Paul. Maar zoals hij dat al vaker heeft gedaan, Paul bedankte voor de eer. Nummer vijf, Fred was met vakantie en nummer zes, Joop, lag even in het Slingeland. Even zag het er naar uit dat we  dan maar een jeugdlid zouden moeten vragen het drietal te complementeren, maar gelukkig, Robbie bleek over onvermoede diplomatieke gaven en grote overredingskracht te beschikken en wist Paul ertoe te bewegen van zijn recht gebruik te maken, zodat er nu om het clubkampioenschap wordt gespeeld door de vier die zich dit seizoen duidelijk de sterkste hebben getoond.

Paul trof in de eerste ronde Tony. Dat ging geruime tijd gelijk op, tot hij bij een geplande afruil een verraderlijk tussenzetje van Tony over het hoofd zag.

Patrick vergat even dat Robbie onder de druk uit kon komen door lang te rokeren. Aarzelend tussen aanvallen of verdedigen, koos hij voor de aanval en offerde een Paard waarna hij een gevaarlijke mataanval kreeg. Die wist Robbie af te slaan, maar herhaling van zetten kon hij niet voorkomen.

 Play-offs, uitslagen ronde 1

Tony – Paul               1  -  0

Patrick - Robbie       ½ - ½

Het zomertoernooi

Op de eerste avond was de opkomst minimaal. Drie leden met vakantie, één lid in het ziekenhuis, twee leden met andere verplichtingen en vier leden die met een andere competitie bezig zijn: zo blijven er maar weinig over.

De uitslagen:

Ronde 1;

Derk Jan – Chiel       0 - 1

Erik – Albert             0 – 1

Jan oneven

Ronde 2;

Chiel – Erik              1 - 0

Jan – Derk Jan         1 – 0

Albert oneven

Stand

            1.      Chiel                          2 punten

2/3 Albert en Jan            1½ punt

Bevrijdingstoernooi Wageningen.

Zo sterk als deze 69^ste editie was dit toernooi nog nooit bezet. Er deden maar liefst acht grootmeesters aan mee en vier internationale meesters en Fred en ik ook. We deden dan wel niet mee met de hoofdgroep en ook niet met die daaronder, maar in de groep daaronder die tevens de laatste en de laagste was. Wij begonnen daarin veelbelovend en als ik “wij”zeg, bedoel ik vooral Fred die met 2½ uit 3 imponerend van start ging. Zelf deed ik het iets minder: ik won van twee kinderen waarvan er één waarschijnlijk net geleerd had hoe de stukken lopen en verloor kansloos van een gevorderde tiener. Daarna begonnen de machines te haperen of beter: vielen zij nagenoeg stil. Fred won niets meer, ik won (in grootse stijl) in ronde vier, maar verloor (ondanks mijn grootse stijl) de volgende twee partijen. En toen kwam ronde 7, de slotronde, waarin mijn tegenstander een meisje van een jaar of vijftien was.

Dat partijtje zal ik nooit vergeten, al zou ik dat wat graag doen. Maar telkens als ik tegen mezelf zeg: “Vergeet dat partijtje toch’, moet ik er weer aan denken en staat het nog dieper in mijn geheugen gegrift en het helpt ook niet als ik iets anders tegen mezelf zeg, bijvoorbeeld: ‘” Lekker weertje vandaag! Echt weer om eens een eindje te gaan fietsen,“  want ik ben nog niet bij de IJsselkade of ik heb het partijtje al weer nagespeeld en zo gaat het ook bij het aardappelschillen, nagelknippen en al die andere bezigheden waarvan de uitvoering geen speciale concentratie vergt. Het ziet er naar uit dat ik met het partijverloop zal moeten leren leven.

Nu vraag je je natuurlijk af wat er met die partij aan de hand is, dat ze zo door mijn hoofd blijft spoken. 
Wie daar echt in geïnteresseerd is, kan het partijtje opzoeken in onze database,

Dat kost je ongeveer 15 seconden. Hier wil ik er alleen nog dit over zeggen: als je de komende tijd iemand in het Doesburgse straatleven iemand ziet lopen met een (schaak)bord voor zijn kop, dan ben ik het.

KLIK HIER, dat gaat sneller

Jan.

Osbo 2016/2017:

Eind niet goed, rest ook niet best.

DSG1 – Doetinchem 2: ½ - 5½

DSG2 – Doetinchem 4: 1 – 3

Omdat voor beide teams degradatie noch promotie tot de mogelijkheden behoorde, stond er niets natuurlijk niets meer op het spel, maar dat neemt niet weg dat de afronding van het seizoen wat feestelijker had gekund.  Nu vielen de verrichtingen van het tweede het hele seizoen al niet mee: 8 bordpunten uit 30 partijen, twee keer een gelijkspel, drie nederlagen. Maar dat ze ook niet konden winnen van Doetinchem 4, met gemiddeld een dikke honderd ratingpunten minder dan de onzen, was toch wel een teleurstelling.  Fred won, daar bleef het bij. Kijken we naar de individuele eindscores, dan is het wel duidelijk waarom ons tweede laatste werd. Alleen Albert behaalde een kleine plusscore.

Ook de mannen van het eerste moeten zich betere tijden kunnen herinneren. Na een flitsende start werden drie wedstrijden met 2½ - 3½ verloren, waarvan er zeker twee gewonnen hadden moeten geworden. Dat er van Zevenaar2 en Doetinchem2 verloren zou worden, was logisch, maar zo desastreus had nu ook weer niet gehoeven, zelfs niet met het reserveteam dat tegen Doetinchem optrad.  Fred op bord 1 hield de stelling lang in evenwicht tot hij een aftrekschaakje over het hoofd zag. Henk en Ben hadden te sterke tegenstanders, dat kan je wel eens hebben. Emile bereikte een veelbelovende stelling en koos toen voor het verkeerde plan, Jan stond duidelijk beter maar begon toen te hallucineren. Aan bord zes redde Albert nog een beetje eer door een potremisestelling remise te houden. Vielen ook hier de verrichtingen van diverse spelers niet mee, Patrick en Joop vormden hierop een uitzondering. Met een rating van 1733 behaalde Patrick een TPR van 1849, Joop, met een rating van 1447, scoorde aan bord 6 een TPR van 1509.