Skyline
Robbie kampioen snelschaken
De Toren(1821) – DSG(1806): 2½ - 3½
In de derde ronde van de SOS-competitie was De Toren
dus onze tegenstander. Wedstrijden tegen deze schakers uit Arnhem-Zuid zijn
altijd wel boeiend: we zijn aan elkaar gewaagd, de uitslag is nooit
voorspelbaar. Om de winstkansen te vergroten, hadden ze bij De Toren ditmaal een
tactische opstelling bedacht. Zelf heb ik een hekel aan het toepassen van deze
slimmigheid. Het opofferen van een teamgenoot voor een hoger doel ( het winnen
van een wedstrijd in de derde klasse van de onderbond) staat mij niet aan en
ook van het nut van deze tactiek ben ik niet overtuigd. De gang van zaken bij
deze wedstrijd heeft daar geen
verandering in aangebracht, al leek hun opstelling aanvankelijk te werken,
want:
Aan bord 1 speelde namens De Toren (1901) tegen onze (2077), zijnde Frank. En laat die (1901) nou winnen!! Maar aan bord 2 hadden ze met (1624) hun Kop van Jut gezet en die maakte tegen een ontketende Jaap (1789) geen schijn van kans. Robbie (1834) trof aan bord 3 hun sterkste speler (2101), maar toen die een onnauwkeurigheid beging, strafte Robbie dat genadeloos af. Fred (1775) won tegen (1859) een kwaliteit ten koste van een nogal gedrongen stelling waaruit hij zich echter voorzichtig en zeer nauwkeurig spelend wist te bevrijden. Chiel (1687) trof (1827) en had daar niet veel in te brengen. Ik (1674) won al snel een pion, maar dat bleek niet voldoende om (1602) tot overgave te dwingen.
En zo hadden we eindelijk
weer eens een wedstrijd gewonnen. De laatste plaats in onze poule blijken we
hiermee aan ASV4 te hebben overgedaan.
Jaap kampioen vluggeren 2024
Elf strijders kwamen opdagen om elkaar het kampioenschap
‘vluggeren’ te betwisten. Onder de afwezigen bevonden zich Robbie en Patrick en
dat betekende feest voor de muizen, die deze gelegenheid gretig aangrepen.
110 partijen werden er gespeeld, waarvan er vier in
remise eindigden. Opvallend daarbij was de rust waarin de avond zich voltrok,
hoe beheerst het allemaal ging. Geslagen stukken werden niet van tafel geveegd,
stukken op het bord werden bij het uitvoeren van een zet niet omgegooid, de
klokken werden ingedrukt en niet aan gort geslagen. Dat is dan weer een
voordeel als ¾ van de deelnemers uit oude mannen bestaat die de zorg
onbetaalbaar maken: ze geven waardigheid aan je club, statuur, je kan lang met
je materiaal doen.
Intussen woedde onder die serene oppervlakte de
strijdlust en joeg de wil te winnen sommigen op tot grote hoogte. Zo versloeg
Gerard JanR en Fred, zo versloeg Jan S JanR en won Erik van Fred en Koert van
Erik. Maar het heftigst woedde het vuur in Chiel en Jaap. Chiel begon in de
eerste ronde met een nederlaag tegen Jan, speelde in de derde remise tegen Erik
maar kreeg vanaf dat moment de smaak te
pakken en scoorde ronde na ronde punt na punt. In de zevende ronde trof hij
Jaap die tot dan toe alles had gewonnen. Chiel won en stond nu nog maar een
half punt achter op Jaap. De vraag werd dus: zal Jaap in de resterende vier
ronden ergens een steekje laten vallen? Dat deed hij niet. In grootse stijl
versloeg hij achtereenvolgens Jan, Albert, Erik en Fred en zo bleef hij Chiel,
die ook niets meer verloor, een half punt voor. Met 9 uit 10 werd hij een
waardig kampioen. Gefeliciteerd, Jaap
DSG (1737) – Velp2 (1640): 2½ - 3½
AGENDA
We leven momenteel in barre tijden
en veel is er onzeker,
maar …
het programma t/m 31
december 2024
staat als een paal boven water
De Toren – DSG: 5½ - 4
Maandag 30 september speelden we weer een vriendschappelijke ten-to-ten wedstrijd tegen de Toren. Wisten we de afgelopen jaren nooit meer dan een zevental af te vaardigen, dit keer traden we met een compleet tiental aan, dat voor de helft bestond uit clubleden die dit lopende seizoen weinig kans zullen hebben tegen tegenstanders van buiten uit te komen. Om hen toch die gelegenheid te geven worden deze ontmoetingen dan ook georganiseerd.
Bij De Toren werden we weer hartelijk ontvangen en gastvrij onthaald. Wat we door al dat denken aan energie verloren, werd gecompenseerd met de regelmatige aanbieding van eenvoudige, doch calorierijke versnaperingen.
Maar het ging natuurlijk om het schaken. Omdat ik voor het bedenken van redelijke zetten al mijn tijd nodig had, is wat er bij de andere partijen gebeurde mij volledig ontgaan. Wel zag ik dat Dylan al heel snel had gewonnen en dat leek mij een goed voorteken. Ik volsta dus met geven van de uitslagen.
1. Fred Beumer 1883 Patrick v Waardenburg 1834 ½ - ½
2. Thomas van Diggelen 1847 Fred Rienstra 1779 ½ - ½
3. Ferdi Berendsen 1819 Chiel Verhagen 1687 1 – 0
4. Marcel de Vries 1777 Jan Ravensteijn 1685 ½ - ½
5. Jan Cnossen 1650 Ben Lievers 1668 1 – 0
6. Jan Schoemaker 1623 Joop Crooy 1641 0 – 1
7. Chella Challapan 1520 Albert Lebbink 1614 1 – 0
8. Bart van den Velden 1610 Koen de Groote 0 0 – 1
9. Rolf Hendriks 1600 Gerard Verstraete 0 1 – 0
10. Hans van Leeuwen 1450 Dylan Soukomil 0 0 – 1
En zo leden we als tiental een nipte nederlaag. Ga je ervanuit dat we met twee vijftallen hebben gespeeld, dan heeft het bovenste vijftal met 3½ - 1½ verloren, maar het onderste met 3- 2 gewonnen. De, voor onze club, jeugdige talenten daar voorspel ik nog een mooie schaaktoekomst.
De winstpartijen Dylan en Joop zijn te bekijken en te bewonderen in de database 2024/2025. (Diversen - Partijanalyses en database DSG)
Patrick – Doesburg: 7½ – 6½
De opkomst afgelopen maandag bij de simultaan was dit keer verrassend hoog. Mochten we de afgelopen jaren al verheugd zijn als er tien leden aan mee deden, dit jaar waren we met zijn veertienen! Daaronder bevonden zich twee afgevaardigden van de zogenoemde ‘Herenclub’.
Voor wie niet weet op welk fenomeen deze naam duidt, zal ik dit kort uitleggen. De Herenclub werd eind ‘70/begin ‘80 van vorige eeuw opgericht als een mannenpraatgroep die wekelijks bij elkaar kwam.
Patrick moest het dus opnemen tegen 14 tegenstanders en dat deed hij in een rustig tempo.
Al snel begon hij bij een aantal borden na te denken. Of dat een goeie tactiek was vraag ik me af, want zo kregen ook wij de gelegenheid weloverwogen onze zetten doen. Het duurde dan ook lang voordat de eerste partij beslist werd. Mede dankzij de winst van Max en Willem en niet te vergeten die van Gerard, zag het er lang naar uit dat voor het eerst sinds de heugenis van deze mens (de mijne dus) de simultaangever de verliezer zou worden. Maar tegen elven toonde Patrick zijn veerkracht en zijn spelinzicht en slaagde hij erin een nipte overwinning te boeken. Mooi gedaan, mijnheer.
En zo werd deze simultaan een genoeglijke, maar ook veelbelovende start van het nieuwe seizoen. Met hartelijke dank aan Patrick, die ons een avond lang boeiend heeft bezig gehouden.
Vierkamp 2024 - Velp
Dit jaar maakten onze drie oude, vertrouwde afgevaardigden naar toernooien in de omgeving weer hun opwachting. Hoewel de verwachting was dat twee keer goud en één keer zilver tot de reële mogelijkheden behoorde, pakte het iets anders uit. (Nee, het werd niet drie keer goud, noch 1 x goud en 2x zilver).
Als je tegenstander er zo bij zit als die van Albert, kun je meestal wel achteroverleunen. Die pot won Albert dan ook. Ook in zijn tweede partij wist hij de winst binnen te halen. In de laatste ronde trof hij een tegenstaander die ook 2 uit 2 had behaald. Op basis van weerstandspunten en zo had Albert genoeg aan remise, maar helaas, tegenstander speelde de stelling van Albert uit elkaar en daarna was het al gauw mat. Geen goud, wel zilver voor Albert.
Fred moet duidelijk weer aan toernooischaak wennen. Hij denkt lang na om vrij behoudende zetten te doen en geeft zo zijn tegenstanders net wat teveel speelruimte en zichzelf net wat te weinig. Zijn eerste partij verloor hij dan ook. In de tweede had ie mazzel: tegenstander kwam niet opdagen. In de derde had ie pech: tegenstander schaakte beter.
Zelf bakte ik er deze keer niks van. In mijn eerste partij gaf ik in remisestand een Toren weg, in mijn tweede was het potremise en dat wou ik dan ook aanbieden, maar ja, dan moet je een eerst een zet doen en die bleek tot mat in twee te leiden. Omdat ik nog wel eens wilde winnen, trok ik in mijn laatste partij te snel en te enthousiast ten aanval. Die ving mijn tegenstander koelbloedig op, waarna hij me trefzeker van het bord veegde.
Zo bleef de oogst bij één keer zilver.
Nr |
Naam |
Score |
Federatie |
M/V |
Rating |
TPR |
W-We |
SB |
1 |
2 |
3 |
1 |
3.0 |
NED |
M |
1784 |
2552 |
+1.37 |
3.0 |
||||
2 |
3.0 |
NED |
M |
1608 |
2382 |
+1.38 |
3.0 |
||||
3 |
2.5 |
NED |
M |
1442 |
1731 |
+1.07 |
3.75 |
||||
29 |
2.0 |
NED |
M |
1604 |
1708 |
+0.42 |
1.0 |
||||
54 |
1.0 |
NED |
M |
1803 |
1024 |
-0.94 |
0.5 |
||||
65 |
0.0 |
NED |
M |
1675 |
875 |
-1.00 |
0.0 |
Patrick kampioen van het seizoen 2023/24
Ik was te lui om het na te kijken, maar het lijkt mij onwaarschijnlijk dat er in de 27 jaar dat ik nu lid ben van deze club iemand is geweest die overtuigender clubkampioen is geworden dan Patrick dit seizoen. Van de 18 partijen die hij hiervoor nodig had, speelde hij twee keer remise, tegen Jaap en tegen Paul, en verloor er geen één. Ik herhaal: speelde hij twee keer remise en verloor er geen eén.
Ook de cijfers spreken boekdelen. De punten behaald in beide cycli heb ik bij elkaar opgeteld en dat levert voor de top-3 de volgende resultaten op.
1. Patrick 317,4 punten
2. Jan 252,8
3. Jaap 189,4
De vraag is nu of er iemand nog peultjes lust.
Omdat Patrick het vorige seizoen ook al goed op dreef was, is hij (net) niet de grootste ratingstijger geworden, want dat werd Albert die hem nipt voor bleef: 32 tegen 31 punten.
Maar wat kan dat iemand schelen die de clubbeker wint, de kampioensbeker wint en in september simultaan tegen de rest van de club mag spelen.
Gefeliciteerd, Patrick. Je was onweerstaanbaar dit seizoen.
Koningsdag 2024
DSG – Theothorne: 2 – 5
De bedoeling van deze vriendschappelijke wedstrijd was dat we met 10 tegen 10 zouden spelen, maar kennelijk zijn de leden daar net zo min vooruit te branden als bij ons en werd het een overigens genoeglijke ontmoeting van 7 tegen 7.
Om te voorkomen dat onze schaakvrienden uit Dieren met een smadelijke nederlaag naar huis zouden gaan, had ik, op een uitzondering na, tegen elk van hen een qua rating gelijkwaardige tegenstander gezet. Dat had ik dus beter niet kunnen doen. Zie hoe het ging.
Jaap(1797) maakte er tegen Gabor Lammers(1838) weer een dolle boel van en ging met drie pionnen tegen een stuk het eindspel in. Theoretisch leek dat wel gewonnen voor hem, maar de weg naar de winst was lang en uithoudingsvermogen en conditie van Jaap zijn niet meer wat ze geweest zijn, dus bood hij remise aan.
Robbie(1843) trof in Dick van Rumpt(1792) een tegenstander die in het Siciliaans net wat beter thuis was dan hij en dat wreekte zich.
Chiel(1673) kwam tegen Henk Bergsma(1681) wat materiaal achter en nog meer materiaal. Gewoontegetrouw bleef hij vol goede moed doorschaken, maar tevergeefs.
Ik(1671) kwam sterk uit de opening, maar ik zag niet dat ik de stelling bereikt had waarnaar ik had toegespeeld en deed in plaats van wat voor de hand lag een kulzet. Dat gaf Wilma Dufrenne(1616) de gelegenheid om onder de druk uit te komen, mijn stelling te verpesten, een pion te winnen en daarna ook nog een kwaliteit. Dat vond ik meer dan en erg genoeg.
Dat je op basis van ratings beter geen weddenschappen op uitslagen kunt afsluiten, bewees Albert(1599). Tegen Hein Brummel(1600) kwam hij wat beter uit de opening, bouwde vervolgens een stevige stelling op en hoe het verder ging is mij ontgaan omdat ik in mijn eigen partij verdiept was, maar het resultaat was vreugdevol: als enige van onze treurige afvaardiging wist hij de winst te pakken.
Dan sla ik Koert even over en ga naar bord zes waar Dylan, zonder rating het moest opnemen tegen Jaap Themmen die er ook geen heeft. Al gauw bleek dat de ene ratingloze de andere niet is en vrij kansloos moest Dylan de winst aan de ander overlaten.
De held en relevatie van de avond was voor mij Koert die ook geen rating heeft en die aan de doorgewinterde ouwe rot Piet Loerts(1591) was gekoppeld, de Joop Crooy van Theothorne. In een partij waarin Koert met Wit kort had gerokeerd en Piet lang, wist Koert de a-lijn te openen en met Torens en zijn Dame op en de a- en b-lijn ontwikkelde hij een aanval die op den duur dodelijk moest zijn. Om dit te bereiken had hij lang nagedacht en zo kreeg hij er nog een tegenstander bij: tijdnood. Met een paar minuten op de klok ontweek hij herhaling van zetten en bleef voor de winst gaan. Dit had hem met nog 34 seconden op de klok nog zuur kunnen opbreken, ware het niet dat Piet hem loyaal remise aanbood, wat Koert, zij het met tegenzin, accepteerde. Maar hij kan op een prachtig en veelbelovend potje terugzien.
En zo werden we in een vriendschappelijke wedstrijd met 5-2 afgedroogd.
Van je vrienden moet je het hebben.
Jan
DSG 1(1788) – De Toren 1(1773): 1½ - 4½
Onze hoop was gevestigd op Patrick(1841) die het moest opnemen tegen (1740). Toen ik hem door de zaal zag lopen, dacht ik dat ie gewonnen had, maar dat bleek niet zo. Omdat ik mijn gehoorapparaten niet in had verstond ik hem slecht. ‘Stuk weggeven, of stuk op verkeerde veld gezet.’ Er was iets met een stuk dat niet gemoeten had en niet nodig was geweest en dus jammer was.