DSG – Theothorne: 2 – 5

De bedoeling van deze vriendschappelijke wedstrijd was dat we met 10 tegen 10 zouden spelen, maar kennelijk zijn de leden daar net zo min vooruit te branden als bij ons en werd het een overigens genoeglijke ontmoeting van 7 tegen 7.

Om te voorkomen dat onze schaakvrienden uit Dieren met een smadelijke nederlaag naar huis zouden gaan, had ik, op een uitzondering na, tegen elk van hen een qua rating gelijkwaardige tegenstander gezet. Dat had ik dus beter niet kunnen doen. Zie hoe het ging.

Jaap(1797) maakte er tegen Gabor Lammers(1838) weer een dolle boel van en ging met drie pionnen tegen een stuk het eindspel in. Theoretisch leek dat wel gewonnen voor hem, maar de weg naar de winst was lang en uithoudingsvermogen en conditie van Jaap zijn niet meer wat ze geweest zijn, dus bood hij remise aan.

Robbie(1843) trof in Dick van Rumpt(1792) een tegenstander die in het Siciliaans net wat beter thuis was dan hij en dat wreekte zich.

Chiel(1673) kwam tegen Henk Bergsma(1681) wat materiaal achter en nog meer materiaal. Gewoontegetrouw bleef hij vol goede moed doorschaken, maar tevergeefs.

Ik(1671) kwam sterk uit de opening, maar ik zag niet dat ik de stelling bereikt had waarnaar ik had toegespeeld en deed in plaats van wat voor de hand lag een kulzet. Dat gaf Wilma Dufrenne(1616) de gelegenheid om onder de druk uit te komen, mijn stelling te verpesten, een pion te winnen en daarna ook nog een kwaliteit. Dat vond ik meer dan en erg genoeg.

Dat je op basis van ratings beter geen weddenschappen op uitslagen kunt afsluiten, bewees Albert(1599). Tegen Hein Brummel(1600) kwam hij wat beter uit de opening, bouwde vervolgens een stevige stelling op en hoe het verder ging is mij ontgaan omdat ik in mijn eigen partij verdiept was, maar het resultaat was vreugdevol: als enige van onze treurige afvaardiging wist hij de winst te pakken.

Dan sla ik Koert even over en ga naar bord zes waar Dylan, zonder rating het moest opnemen tegen Jaap Themmen die er ook geen heeft. Al gauw bleek dat de ene ratingloze de andere niet is en vrij kansloos moest Dylan de winst aan de ander overlaten.

De held en relevatie van de avond was voor mij Koert die ook geen rating heeft en die aan de doorgewinterde ouwe rot Piet Loerts(1591) was gekoppeld, de Joop Crooy van Theothorne. In een partij waarin Koert met Wit kort had gerokeerd en Piet lang, wist Koert de a-lijn te openen en met Torens en zijn Dame op en de a- en b-lijn ontwikkelde hij een aanval die op den duur dodelijk moest zijn. Om dit te bereiken had hij lang nagedacht en zo kreeg hij er nog een tegenstander bij: tijdnood. Met een paar minuten op de klok ontweek hij herhaling van zetten en bleef voor de winst gaan. Dit had hem met nog 34 seconden op de klok nog zuur kunnen opbreken, ware het niet dat Piet hem loyaal remise aanbood, wat Koert, zij het met tegenzin, accepteerde. Maar hij kan op een prachtig en veelbelovend potje terugzien.

En zo werden we in een vriendschappelijke wedstrijd met 5-2 afgedroogd.

Van je vrienden moet je het hebben.

Jan

DSG 1(1788) – De Toren 1(1773): 1½ - 4½

En zo boekten we wederom een forse nederlaag. 

Dat heeft ook iets positiefs: geen één club in onze klasse heeft zo weinig bordpunten als wij, daarin zijn wij werkelijk uniek. Wat ook een bekend refrein begint te worden is dat deze nederlaag niet nodig was. Lees maar verder. 

Frank(2031) trof in 2104 een goeie bekende die de indruk wekte thuis grondig iets voorbereid te hebben. Dat leidde tot een eindspel waarin Frank het knap lastig had, maar waarin hij toch een remise uit het vuur wist te slepen. 

Bij Jaap(1797) en (1874) begonnen ze met 1. f4, c5 en dat leidde tot zeer complex spel. Voor de toeschouwer was de vraag wie van hen als eerste door de bomen het bos zou zien. Het antwoord werd: niemand. Ook hier dus een remise. 

Onze hoop was gevestigd op Patrick(1841) die het moest opnemen tegen (1740). Toen ik hem door de zaal zag lopen, dacht ik dat ie gewonnen had, maar dat bleek niet zo. Omdat ik mijn gehoorapparaten niet in had verstond ik hem slecht. ‘Stuk weggeven, of stuk op verkeerde veld gezet.’ Er was iets met een stuk dat niet gemoeten had en niet nodig was geweest en dus jammer was. 

Zelf offerde ik(1671) tegen (1700) een kwaliteit voor wat naar ik een dacht een briljante combinatie zou worden. Maar toen ik het Paard dat daarbij een beslissende rol moest spelen ongedekt op een door de vijandelijk Dame bestreken veld neerzette, gaf ik maar op. 

Albert(1599) kwam tegen (1619) sterk uit de opening, maar gaandeweg verloor ie de grip op het spel. Daar maakte zijn tegenstander dankbaar gebruik van. 

Erik(1582) had tegen (1598) weliswaar een licht initiatief, maar zijn tegenstander verdedigde zich terdege, er was geen doorkomen aan en zo werd hier terecht remise overeengekomen. Omdat UVS3 ook verloor, blijft dat team slechts een matchpunt op ons voor. Daar kunnen wij op 12 mei dus verandering in brengen. 

Jan

Robbie, de rapidkampioen van 2023/24

Ook nu bleek de te kloppen man niet te kloppen te zijn. Soms vraag ik me af waarom we nog toernooien op de clubagenda zetten. Dan troost ik me maar met de gedachte dat ze een onderbreking vormen van de regelmaat van de interne competitie en dat het niet om het winnen gaat, maar om het spelen. 

Na de vier ronden die op de eerste speelavond werden gespeeld, leek nog van alles mogelijk. Robbie en Patrick voerden met 8 uit 4 de lijst aan, op de voet gevolgd door Jaap, Paul en Jan met 6 uit 4. Ver daar achter kwamen de anderen die allemaal één partij hadden gewonnen. 

In de vijfde ronde won Robbie van Patrick, Jaap van Paul en Jan van Koert. Robbie alleen aan de leiding, Patrick, Jan en Jaap op twee punten achterstand. 

In ronde 7 versloeg Robbie Jaap en met nog één ronde te gaan bracht hij zijn voorsprong op 4 punten, want Jan had intussen van Patrick verloren die weer van Paul verloor. Het kampioenschap was daarmee binnen. Dat hij tegen mij in de laatste ronde toch voor de winst ging vond ik enerzijds niet echt nodig, maar anderzijds was dit natuurlijk tekenend voor zowel zijn inzet als voor de vorm waarin hij verkeert. 

Als je met 16 uit 8 eerste wordt, ben je niet alleen een niet te kloppen man, maar ook een waardig kampioen. Gefeliciteerd, Robbie'

Nieuws uit de SOS-competitie

DSG (1769) – Arnhemse Schaakacademie (1803) : 1 – 5

Op papier leek het erop dat een gelijkspel, misschien zelfs een kleine winst, in deze wedstrijd tot de mogelijkheden behoorde. Maar schijn bedriegt,  zo bleek al gauw.

We hadden natuurlijk gewaarschuwd moeten zijn. Een schaakvereniging die ineens een ‘Schaakacademie’ blijkt te zijn, dient gewantrouwd te worden. Die heeft beleid, visie, een public relations manager, een fondsenwerver, nieuwe trainers, een talentontwikkelaar. Heeft ze dat niet dan kan ze net goed vereniging blijven. Maar ASV werd ASA en het werkt. Hadden we vroeger geen kind aan de ASV-teams waartegen we speelden, nu werden we opgerold. Frank, Jaap, Patrick, Chiel, Albert: kansloos. Alleen ik wist te winnen. 1- 5, wat een afgang!

Door dit resultaat staan we nu in onze klasse op de laatste plaats met 2 match- en 8 bordpunten. Met Mook 2 dat ook 2 matchpunten heeft maar een bordpunt meer en met UVS 3 dat een matchpunt meer heeft, zal nu om lijfsbehoud moeten worden gestreden. Mochten we ons handhaven, dan zal uit deze gang van zaken lering moeten worden getrokken. Ik stel dan ook voor om met ingang van het volgende seizoen dat oubollige ‘Genootschap’ uit onze naam te halen en ons als Doesburgse Chess University in te schrijven.

 

 Kameleon (1755) – DSG (1764) : 3 – 3

Tegen de Kameleon zag het er aanvankelijk naar uit dat we na lange tijd weer eens een overwinning zouden boeken. Robbie won, Jaap verloor, maar aan de overige borden zag het er hoopvol uit. De eerste kink in de kabel kwam toen Albert vanuit een zo op het oog gezonde stelling een nul incasseerde, de tweede toen Joop in een totaal gewonnen stand de winstvoering niet kon vinden en met remise genoegen moest nemen. Zelf hield ik een moeizame stand remise. Toen stonden we met 3 – 2 achter en was alleen Frank nog bezig. Die had de smaak weer te pakken en overspeelde in het eindspel zijn tegenstander.

Dankzij dit ene punt verlaten we de laatste plaats. Ook UVS 3 behaalde een punt en blijft dus net boven ons staan. In de slotronde ontmoeten wij elkaar. We hebben ons lot nog in eigen hand.

Robbie kampioen snelschaken 2023/24

Omdat zowel Patrick als Robbie aanwezig waren, hadden we ook die twee onderling wat partijtjes kunnen laten spelen om het kampioenschap en dan hadden de anderen heel spannend om de titel ‘best of the rest’ kunnen spelen. We kozen echter voor een echte competitie. Daarin liet Patrick in de tweede ronde een steekje vallen door tegen mij niet verder dan remise te komen.

Robbie won van Fred en van Koert, Jaap van Albert en Fred. Zij voerden de rij aan. In de vierde ronde troffen Robbie en Patrick elkaar. Dat duel werd door Robbie gewonnen. Intussen bleef Jaap ook maar winnen. Jaap en Robbie aan kop met 4 uit 4. 

In de vijfde ronde strandde Jaap op Patrick: remise. Robbie alleen aan de leiding, een half puntje voor op Jaap. Ronde zes zou nu de beslissing gaan brengen, want hierin stond Robbie – Jaap gepland. Zou Jaap met zijn onorthodoxe openingsrepertoire ( 1. .., h6; 2. .., g5; of zoiets) Robbie in verwarring kunnen brengen? Neen, dat kon hij niet.

Door mij te focussen op de strijd der matadoren, zou ik bijna de echte verrassing van deze avond over hoofd zien en dat was het spel van Dylan. Die verloor weliswaar van Patrick en Fred, maar won van Jan, Paul, Gerard en Koert en speelde remise tegen Albert, wat hem een gedeelde tweede plaats opleverde. Fraai gedaan, Dylan. Misschien moet je zo ook bij de Interne Competitie spelen. Snel zetten, niet te veel nadenken; daar raak je maar in verwarring van.

In ronde 7 won Robbie van Giel en daarmee werd hij ongeslagen, met de volle buit, kampioen snelschaken (10 min. p.p.p.p)  van het seizoen 2023/2024.

Gefeliciteerd, Robbie.

Eindstand:

 

1.        Robbie     6    uit 6

2/3   Jaap          4½ uit 

        Dylan       4½ uit 7

4/5   Patrick      4    uit 6 

         Fred          4    uit 6