Skyline

Skyline

De Agenda


De voorspellingen voor wat er ons het komende jaar te wachten staat, zijn niet onverdeeld gunstig. 
Gelukkig is daar het programma voor de tweede helft van dit schaakseizoen, dat zekerheid en het vooruitzicht op zo’n twintig genoeglijke speelavonden biedt. 

Kijk maar, klik maar.

Seven-to-seven.

De Toren (1127) – DSG (1058): 3½ - 3½


Afgelopen maandag (19/12/2022) trokken we met z’n zevenen naar Arnhem om daar op plezierige wijze het schaakjaar af te ronden en iets op te bouwen wat misschien een traditie kan worden. De bedoeling was weliswaar dat we er met tien man naartoe zouden gaan, maar dat zat er helaas niet in. 
De zaterdag voor de bewuste datum leek het er nog op dat ik negen medestrijders had gevonden, maar zowel op zondag als op maandagmorgen meldde er één zich af, zodat ik ‘s middags bij het boodschappen doen bij AH mezelf erop betrapte dat ik het foute aftelkinderliedje van de tien kleine negertjes liep te neuriën tot ik bij zeven was en niet verder durfde gaan. Maar de zeven die overbleven wisten waar ze voor stonden: de eer van Doesburg, de trots van de één na oudste club van Nederland. Vastberaden namen ze dan ook plaats achter de borden. Ze zouden nog raar opkijken, die mannen van De Toren. Hoe het in werkelijkheid ging, lees je hier. (Of ga naar Evenementen - Evenementen en activiteiten)

Ik: kampioen van periode 1 - seizoen 22/23

Deze eerste periode van het seizoen 2022/2023 was een wat rommelige periode. Wat daaraan vooral opvalt, is dat ieder van de leden van het trio waaruit normaliter de periodekampioenen voortkomen eigen redenen had om veel clubavonden niet aanwezig te zijn. Vooral tegen het einde van de periode maakte dat het indelen er niet makkelijker op. En zoals dat gaat als de katten van huis zijn: de muizen vierden feest.

Dat doet overigens niets af aan de prestaties van Albert en Maksym, die respectievelijk als derde en als vijfde eindigde, en ook niet aan die van Erik, die zijn rentrée vierde met een winst van 28 ratingpunten en daarmee de grootste stijger werd.

Dat ik periodekampioen geworden ben, heb ik dan ook vooral te danken aan degenen die meestal afwezig waren, niet aan mijn eigen spel. Teveel partijen met winstkansen liet ik in remise uitmonden, een potremisepartij wist ik te verknallen. Er is dan ook nog nooit iemand  periodekampioen geworden die zo’n laag percentage haalde en zo weinig punten bij elkaar wist te sprokkelen als ik: 114,7 punten, 64%. Wat me trouwens ook geen windeieren opleverde, waren de punten die mij toevielen als waardering voor mijn trouwe opkomst bij SOS-wedstrijden.

En zo werd ik dus, met moed, beleid en trouw, kampioen, weliswaar van de middelmaat, maar toch, kampioen.

Ik feliciteer mijzelf dus van harte.

Jan

DSG 1 – De Toren 1: 2 – 4


Dit keer waren Frank en Robbie wel van de partij, maar Patrick en Fred niet; je kunt wel dromen van de ideale opstelling, maar tussen droom en werkelijkheid 
staan bijna altijd obstakeltjes die van de droom een nachtmerrie maken. Omdat ik had geconstateerd dat de mannen uit Arnhem meestal in een tactische opstelling verschijnen, had ik daar ook maar voor gekozen. Toen voor aanvang van de wedstrijd de opstellingen werden uitgewisseld, leek het erop dat ik goed had gegokt, maar de praktijk pakte anders uit. Dat kwam zo:

Chiel (1469) slaagde er niet in zijn huzarenstukje van de vorige wedstrijd – bijna winst tegen 1851- te herhalen. Dit keer moest hij het met Zwart opnemen tegen (1814) die met frisse moed van start ging. Chiel verdedigde zich taai, vond zelf dat het wel goed ging, maar rond de dertigste zet werd zijn ruimtegebrek hem noodlottig. (1814) had een combinatie met Loper, Paard en Dame die hem niet alleen een Paard zou kosten, maar ook mat onafwendbaar maakte.

Jaap (1694) had zijn avond niet. Hij opende zoals gebruikelijk met f4, maar al bij de vierde zet van Zwart moest hij constateren dat zijn tegenstander (0) wist waar het bij deze opening om draait. Hij, (0) dus), bouwde een stevige stelling op en maakte en passant twee pionnen buit. Daar bleek geen kruid tegen gewassen en na drie zeges op rij vond Jaap hier zijn Waterloo.

Robbie (1750) wist met Wit via een zeer fraaie combinatie, een torenoffer waarop zijn tegenstander (1564) terecht niet inging, een pion te winnen en kreeg een mooie stelling. Toen deed ie een domme zet, waardoor hij zijn pion weer kon inleveren. Dat zou nog niet zo’n ramp zijn geweest – de stelling zag er nu remise-achtig uit – als Robbie een paar zetten later niet de rampzaligste zet uit zijn 40jarig schakersleven had gedaan: terwijl (1564) een Dame op a5 had staan, gaf hij met zíjn Dame schaak op c7!!  Dame weg, partij weg, Robbie weg.

Frank (2111) mocht met Zwart de strijd aanbinden tegen (2080). Het werd een Open Siciliaan waarin (2080) al snel g3 speelde en Frank meteen uit het boek was.

 (2080) trok snel van leer, rukte op met g4,g5,, f4, f5 en f6, deed nog een Paard in de aanbieding, maar daarop ging Frank wijselijk niet in. Naarstig ging hij op zoek naar tegenspel, maar veel verder dan verdedigen kwam hij niet. Uiteindelijk wist hij aan de druk te ontkomen en kreeg hij een beetje tegenspel, maar een jofele stelling was het niet. Toen zijn tegenstander remise aanbood, kon Frank dat niet weigeren.

Albert (1391) trof met Wit René Reulink  (1339) en deelt ons mede: Met wit kon ik mijn favoriete Italiaanse opening spelen. Het ging niet helemaal naar wens, hoewel ik een behoorlijke dreiging op de F-lijn had. Op zet 26 ging ik iets te vlug in de aanval en op de  32e  zet moest ik een toren  voor een loper opgeven. Ik kreeg even later wel 2 vrijpionnen op de C-  en de D-lijn, die bijna tot de achterste lijn kwamen.   Maar het leverde me enkel  een toren voor een loper op.Ik stond nog steeds wel  met 2 pionnen achter  (4 tegen 6 pionnen).   Ik kon de torens afruilen en met een paard tegen een loper bleek toch de kracht van een paard tegen een  loper, die mijn pionnen op zwart niet kon aanvallen. Ik kon al zijn pionnen en zelfs de loper opruimen en had uiteindelijk nog een paard en een pion, die zou gaan promoveren.

 Jan (1424): e4 beantwoordde ik met het Scandinavisch, maar dat leverde me weinig voordeel op; mijn tegenstander (1425) doorzag mijn plannetjes en ik de zijne. Zo ging het gelijk op en was het pot remise. Maar met mijn 39ste zet speelde ik, om wat pionnen op te ruimen op mijn Koningsvleugel, een verkeerde pion op en dat had fataal kunnen aflopen als (1425) met de goeie pion had ingeslagen, maar gelukkig koos  hij de verkeerde. Nu eindigde de strijd in een wederzijdse pionnenrace, waarbij ik net één zet eerder was. Dat gaf mij de mogelijkheid zijn laatste pion te slaan, waarna ik ook nog de Dames kon ruilen, zodat het met K tegen K terecht remise werd. 

SV Doetinchem 1 – DSG 1: 3½ - 2½

SV Doetinchem 1(1745) – DSG 1(1544): 3½ - 2½ 


Zonder Frank, Robbie en Fred, maar met, Albert, Bert en Chiel, dreigde, gezien het ratinggeweld dat die lui in Doetinchem bij thuiswedstrijden op de been weten te brengen, deze wedstrijd bepaald geen abc’tje te worden: een afgang lag in het verschiet. Vandaar dat ik, met enige tegenzin en in overleg met Patrick, koos voor een zogenoemde tactische opstelling. 
Voor de rest van het verhaal ga naar Externe Competitie - DSG in de SOS.

Makzym kampioen vluggeren 2022 – 2023

Elf strijders kwamen opdagen om elkaar het kampioenschap ‘vluggeren’ te betwisten. Opvallend was dat het bij de afwezigen nu net ging om onze beste vluggeraars: Frank, Robbie en Patrick. Dat bood kansen voor het voetvolk en daar maakte het gretig gebruik van. 

Ook viel op dat er de hele avond maar één partij in remise eindigde en verder waren er tal van onverwachte uitslagen te noteren. Zo won Gerard van Jan, Erik en Joop, Koert van Bert, Jan en Joop, won Joop van Makzym, Chiel van Jaap en won Erik van Jaap en Albert en Jan alleen van Erik.

Na 9 ronden had zich een klein kopgroepje gevormd, bestaande uit Albert en Makzym met ieder 7 punten, op de voet gevolgd door Chiel met 6 punten. Toen won Joop van Makzym, Albert van Koert, speelde Chiel remise tegen Paul en stond Albert dus bovenaan. 

Het toeval wilde echter dat het indelingsprogramma het zo had beschikt dat  in de laatste ronde Albert en Makzym elkaar zouden treffen. Hoewel Albert ‘Wit’ had, waarmee hij het liefste speelt, was hij toch niet opgewassen tegen de snel- en gewiekstheid van Makzym. Zo eindigden zij gebroederlijk op een gedeelde eerste plaats. Maar omdat in zo’n geval het onderlinge resultaat bepaalt wie de echte eerste is, werd Makzym de eerste kampioen van dit seizoen.

Gefeliciteerd, jongeman, en ga zo door!  

Voor alle uitslagen en de eindstand klik je hier.


DSG 1 – Mook 2: 4½ - 1½



Omdat ik de dag voor ik naar Frankrijk vertrok mijn laptop niet meer bleek te kunnen opladen en omdat ik daar ver genoeg van de bewoonde wereld woon om zo’n euvel niet te kunnen herstellen, kan ik me van deze wedstrijd nauwelijks iets herinneren.  Ik weet, behalve de uitslag, nog dat Mook zijn eerste twee bordspelers miste en wij de eerste drie – wat geen goede uitgangspositie leek, maar wij bleken over betere invallers te beschikken - ,  dat Jaap en ik al snel hadden gewonnen (maar geen idee meer hoe), maar wat er aan de andere borden gebeurd is geen idee, daarvoor had ik Netstand nodig.


Dit wordt dan ook geen wedstrijdverslag maar een mededeling van het feit dat deze wedstrijd gespeeld is en door ons is gewonnen. Dit schrijf ik dan ook niet zo zeer voor jullie, maar voor hen die na ons komen, zodat over 25 jaar iemand die een jubileumboekje wil samenstellen ter gelegenheid van ons 175jarig bestaan kan lezen: “Op maandag 3 oktober 2022 won DSG 1, ondanks afwezigheid van zijn drie topspelers, met 4½ - 1½ van Mook 2” en daar dan zo van onder de indruk kan raken dat ie daar in zijn boekje melding van maakt.

De resultaten:

Fred (1673)     – Rob Jansen (1615)                         ½ - ½

Jaap (1677)     – Hans v.d. Ende (1463)                   1 - 0

Chiel (1457)   – Byron Eekhout (1450)                   1 - 0

Bert (0 )          – Emile Laurant (1403)                     ½ - ½

Jan (1410)        – Twan Verhoffstad (1450)              1 - 0

Albert (1399)   – Leo Derks (1132)                           ½ - ½

Theothorne 1 – DSG 1: 3 - 3

Na een seizoen dat ons niet bracht wat we ons ervan hadden voorgesteld – met ons sterrenteam eindigden we in de middenmoot -, begonnen we vol goede moed aan het nieuwe.

De seizoenstart bracht ons naar Dieren en dat is natuurlijk een goed begin: een uitwedstrijd en toch maar zeven minuten rijden, aardige mensen, een goed voorziene bar en een team dat we zouden moeten kunnen hebben. We begonnen daar dus vol goede moed en terecht, want na anderhalf uur spelen stonden we al met 2 – 0 voor.


Jaap
(1677), met wit,  opende met f4 en dat kende zijn tegenstander (0) niet. Die dacht kennelijk ‘f4? Da’s verzwakking van de Koningsstelling’ en onverschrokken ging (0) met een Paard ten aanval, dat hij helemaal naar g3 wist te spelen en ook nog wist te dekken met een pion op h4. Intussen ontwikkelde Jaap zijn stukken en rolde hem op: 0 - 1.

Jan (1411), met zwart, trof een allervriendelijkste jongeman (0) die op de tiende zet nog een vorkje wist te ontwijken, maar vijf zetten later kon ik dat toch plaatsen, won een Paard en zes zetten later gaf de allervriendelijkste jongeman terecht op: 0 – 2.

Bij Fred (1674), met zwart,  werden alle stukken afgeruild tot er een handvol tegen elkaar aanblazende pionnen waren over gebleven en Fred nog een Paard had en zijn tegenstander (1589) een Loper. Beiden vonden dat de strijd hiermee wel gestreden was. ½ - 2½ derhalve.

Met nog drie partijen te gaan leek dit een veelbelovende tussenstand. Maar schijn kan bedriegen.

Patrick (1753), met zwart,  kwam tegen (1746) goed uit de opening, maar een iets te enthousiast opspelen van zijn h-pion kostte hem twee tempi, waarna hij niet meer lekker in het spel kwam. Een oprukkende vrijpion maakte hem het leven knap lastig en werd, ondanks taai verzet, uiteindelijk zijn ondergang. 1½ - 2½.

Bij Ben (1445), met wit, en zijn tegenstander (1642) ging het lang gelijk op, tot Ben de betere stelling leek te hebben. Toen bedacht hij twee plannen, dacht daar lang over na en koos toen het verkeerde. 2½ - 2½.

De partij van Frank (2104), met wit, moest dus de beslissing brengen. Als tegenstander trof hij de ons welbekende Vrouwenraets (1891). Die kwam met een onbekende, in de nis van een kelder onder het stof vandaan gehaalde variant van het frans op de proppen, waar Frank geen greep op kreeg. Er werd doorgepield tot beiden zowat door hun tijd heen waren, toen werd tot remise besloten.

En zo eindigde onze eerste wedstrijd in een 3 – 3 gelijkspel. Omdat we, zolang ik me dat kan herinneren, met ons eerste team de eerste competitiewedstrijd altijd hebben verloren, moeten we dit resultaat toch maar als  een opsteker beschouwen.


Programma najaar 2022



Wat we in de tweede helft van dit clubseizoen van plan zijn blijft nog even een verrassing. 

Maar wat er tot 31 december op het programma staat kun je zien als je  HIER klikt.

Patrick – DSG: 6 -5

Na twee weken van wuftheid, waarin het er vooral om ging weer gevoel voor de stukken en hun mogelijkheden te krijgen, en na een ALV die nu eenmaal moet, konden we afgelopen maandag dan eindelijk achter het bord gaan zitten voor een serieuze partij: simultaan tegen Patrick, de huidige clubkampioen. 

De opkomst was verheugend. Robbie, Bert en Maksym ontbraken, maar daar stond dan weer tegenover dat Frank er wel bij was en dat Erik na lange tijd van afwezigheid weer acte -de-présence gaf (en hoe, zoals je straks nog kan lezen als je hier niet afhaakt).

Patrick begon zoals we van hem hadden kunnen verwachten: rustig, een gedegen stelling opbouwend, de tijd nemend, zodat er om 22.00 uur pas één partij beslist was, die tegen Frank, die al snel afgelopen was. Dat begon zo: 1. e4, c5; 2. b4, cxb4. Daarna speelde Frank 3. .., d5 en twee zetten later kon hij een schaakje geven waarmee hij ook de Toren op a1 aanviel. Omdat Patrick er niet in slaagde die Dame op a1 in te sluiten, ging de winst naar Frank. (De complete partij vind je in onze database of door hier te klikken).

Erik, terug van een langdurig coronareces, kwam in een eindspel terecht waarin hij zowel als Patrick beiden twee pionnen hadden met promotiepotentie. In de strijd tussen een alpha en een bèta rekende  bèta, Erik dus, het best en promoveerde als eerste, wat vodoende was voor de winst.

Albert en Paul kwamen wat beter te staan en boden in die wat betere stand remise aan en zo hoort het. Remise bied je niet aan omdat je bang bent te verliezen, maar omdat je niet zo goed weet hoe je moet winnen.







Jaap ging voor Wild West en Patrick ging daarin mee. Dat leverde een boeiend gevecht op met dreigingen over en weer, wat me allemaal boven de pet ging en dat ik weer begreep toen Jaap een Dame had en Patrick niet.

Bij mij ging de strijd lange tijd gelijk op, totdat Patrick met een verkeerde pion afruilde. Dat leverde me een pion op en open lijnen voor de meeste van mijn stukken en even na twaalven was de winst binnen.

Zo haalde DSG vijf punten binnen, maar Patrick, die de overige partijen won, zes.

Al met al was de simultaan weer een aardig begin van het nieuwe seizoen en waren we blij dat we Patrick de gelegenheid konden geven om te bewijzen dat hij niet per ongeluk clubkampioen is geworden.

Uitslagen:

Gewonnen werd er door Frank, Erik, Jaap en Jan,

remise speelden Albert en Paul,

Chiel, Fred, Gerard, Joop en Koert verloren.


De invloed van de toeschouwer.

 

Waar je in schaakboeken, voor zover ik weet, nooit wat over leest, dat is wat de toeschouwer met je doet terwijl jij achter het bord zit te zweten. Dan zit je in een gecompliceerd eindspel, de klok tikt, je hebt niet zo veel tijd meer en dan zie je uit je ooghoek iemand, waarvan je weet dat ie beter schaakt dan jij, het hoofd schudden. Wat heeft dat in godsnaam te betekenen?? Ben jij met het verkeerde plan bezig, was jouw laatste zet een misser, kan je net zo goed opgeven? Of gold het hoofdschudden de stelling van je tegenstander? Waar zit dan zijn zwakte? Volgens jou zit die zich juist uitstekend te verdedigen! Onrust in het hoofd, twijfels, ergernis. Kan die eikel niet bij een andere partij gaan staan hoofdschudden?

Op Schaaksite.nl (lees die site en steun haar) stond vorige week een uitgebreid artikel over dit verschijnsel. Als je er meer van wil weten, klik je hier of wil je alle columns zien op schaaksite.nl klik hier.

Eindstand interne competitie

seizoen 2021-2022

Dat Patrick dit seizoen clubkampioen is geworden, zullen de meesten van jullie wel weten. Wist je dat niet, dan bij deze: Patrick is dit seizoen clubkampioen geworden. Wat nu nog niemand weet, behalve ik, is wat over twee cycli de eindstand is; die ziet er als volgt uit:

Punten           eindrating

  1. Fred                  300,7               1640
  2. Patrick              279,5               1784
  3. Jan                    263,5               1546
  4. Paul                  237,8               1624
  5. Jaap                  191,5               1677
  6. Albert               173,7               1450
  7. Bert                   169,0               1542
  8. Chiel                 157,7               1448
  9. Joop                  151,3               1465
  10. Koert                151,0               1374
  11. Robbie               93,5                1738
  12. Gerard               44,7                1253

 Voor Fred is het natuurlijk wel jammer dat hij als winnaar op punten toch geen kampioen is geworden. Maar dan had hij in de tweede cyclus dat magistrale niveau waarmee hij in de eerste speelde maar moeten vasthouden. Nu maakte hij play-offs mogelijk en daarin bleek Patrick de sterkste.



Klik hier voor de website van het NK schaken in Dieren 









Nice to meet you, Maksym.

 

Sinds enkele weken worden onze clubavonden bezocht door Maksym. Maksym is een dertienjarige puber uit Oekraiene die met zijn gezin in Doesburg is komen wonen. Omdat wij geen jeugdafdeling hebben, schaakt hij bij ons dus tegen mannen waarvan de meesten zijn grootvader zouden kunnen zijn. Daar heeft hij zo te zien geen problemen mee. Hij lijkt zich bij ons wel op zijn gemak te voelen en de meesten van ons veegt hij vrij probleemloos van het bord. 

In het laatste Schaakmagazine dat wij digitaal hebben toegestuurd staat een fors artikel over en met hem. Toen dit geschreven werd, schaakte hij nog bij ASV, waar hij met de bus naartoe ging. Nu schaakt hij dus bij ons en komt op de fiets. Of dit een selling point is weet ik niet en Maksym ook niet. Op de vraag wat voor de nabije toekomst zijn plannen zijn: schaken bij ons, bij Asv, bij beide of ergens anders, kon hij nog geen antwoord geven. We zien wel.


Omdat, behalve ik, niemand van jullie dat Schaakmagazine leest, hebben wij dit artikel overgenomen en onder het kopje ‘Van de leestafel’ geplaatst.

Maar je kunt het ook lezen als je hier klikt.

Albert wint zomertoernooi

 

Na 4 ronden stond Albert vrijwel ongenaakbaar bovenaan. In theorie kon Jaap nog met hem gelijk komen en Chiel zou hem zelfs nog kunnen inhalen, maar dat zou alleen het geval zijn als beide achtervolgers nog twee keer zouden winnen én als Albert zijn laatste twee partijen zou verliezen. Dat deed hij dus niet.In de vijfde ronde verloor Chiel van Maksym en was dus geen titelkandidaat meer, Jaap won van Fred en bleef nog even in de race, maar Jan gaf Albert rond de 20ste zet een stuk cadeau en daarmee de partij en het kampioenschap.Dat Albert in de laatste ronde van Maksym verloor, is vooral van belang voor de statistiek en als aanwijzing van de sterkte van onze 13-jarige aanwinst.

Gefeliciteerd, Albert.

1. Albert dus kampioen met 15 punten, achter hem volgden 

2. Jaap met 12 punten

3.4. Chiel en Maksym met 10,5 punt,

waarbij wel opgemerkt moet worden dat de drie eerstgenoemden 6 partijen voor hun score nodig hadden en Maksym slechts vier.

Voor de complete uitslagen en de eindstand klik je hier.


Patrick kampioen van het seizoen 2021-2022

 Bij het ingaan van de laatste ronde was dit de situatie. 

De partij die beslissend zou worden voor wie er dit seizoen kampioen zou worden, was die tussen Patrick en mij. 



Ik had voldoende aan remise, Patrick moest winnen, want dan kwam hij in punten gelijk met mij en zou het onderlinge resultaat de doorslag geven. We wisten dus waarom tegenover elkaar zaten. Mooi zou het zijn geweest als deze beslissende partij er één geweest was waarin beide spelers van meet af aan de aanval hadden gekozen en er één na een paar verbluffende offers de ander mat had gezet. Maar zo’n partij werd het niet. Zoeken naar een positioneel voordeeltje, het ondermijnen van wat de uitvoering van een plan leek te zijn, twijfel zaaien over je bedoelingen, proberen een fijn veld voor je Loper of Paard bezet te krijgen, dat soort dingen vooral. Het was dan ook niet zo verwonderlijk dat de strijd tot aan de 29ste zet in evenwicht bleef. Toen maakte ik een blunder en was het in één zet uit. Jammer!, ik had Patrick een mooiere winst gegund. Hoe dan ook, Patrick is natuurlijk de terechte kampioen. Het zou toch enigszins bizar zijn geweest als ik, met een rating lager nog dan die van Chiel, kampioen zou zijn geworden. 

Gefeliciteerd, Patrick. 

Voor de partij klik je hier.

Theothorne – DSG: 4 – 2

 Aanvankelijk dachten we nog met zijn zevenen de jaarlijkse strijd tegen Theothorne aan te gaan, maar omdat er één van ons vergeten was dat ie zich had aangemeld, waren we uiteindelijk met zijn zessen: een miezerig aantal. De ontvangst was er echter niet minder hartelijk om. De voorzitter (voorzitster?) sprak ons vriendelijk toe, de drank was gratis, er waren zoutjes en veel door Dierense vrouwen zelf gemaakte snacks en er waren zes te sterke tegenstanders. Dat kwam zo. Hoewel het de bedoeling is van dit soort ontmoetingen dat iedereen tegen een tegenstander van ongeveer vergelijkbare speelsterkte treft, had de Theothorner die met de indeling belast was, hier niet aan gedacht, zoals zo dadelijk zal blijken. Ook zal blijken dat die 4-2 nederlaag niet eens zo’n gek resultaat was.

Fred (1651) had aan bord 2 weinig in te brengen tegen 1746, evenmin als Chiel (1457) aan bord 4 tegen 1589 en Albert (1440) aan bord 5 tegen 1652. Zij waren vrij snel uitgespeeld en konden zich aan de snacks tegoed doen.Zelf speelde ik (1447) aan bord 3 tegen (0) die in de SOS-competitie een TPR van 1485 haalde. Die bood me in een gecompliceerde stand waarin hij iets minder stond remise aan, wat ik afwees en beter niet had kunnen doen.Toen speelden Jaap en Gerard nog. Jaap (1683) trof aan bord één (1831) en ging, zoals we dat van hem kennen, meteen ten aanval, zette (1831) voortdurend onder druk, toonde zich toen in het eindspel net wat geslepener en won zeer verdiend. Een aangename verrassing.Maar de grootster verrassing kwam van bord zes waar Gerard (0) de oude (1325) trof. Gerard speelde een fris partijtje, kwam in het middenspel zeker niet slechter te staan en hoe hij het voor elkaar kreeg weet ik niet omdat ik het te druk met verliezen had, maar hij won!! Wat aardig is dit toch! Op de club verliest hij alles, tegen spelers van buiten is hij onverslaanbaar!

Al met al was dit best een genoeglijke avond.


Interne competitie.

 Met in de tweede cyclus nog één ronde te gaan, is de strijd om de eerste plaats buitengemeen boeiend. Vier spelers maken nog kans en de verschillen tussen hen zijn klein.

1. Jan met 116,3, 2. Fred met 108,5, 3. Patrick 107,0, 4. Paul met 106,0.


Weet Fred zich bovenaan te nestelen, dan wordt hij, omdat hij de eerste cyclus ook al heeft gewonnen, de onbetwiste clubkampioen van het seizoen 2021 – 2022. Lukt hem dat niet, dan volgen er play-offs. Tegen wie dat zal zijn is nu nog een raadsel. Maandagvond weten we meer. Voor de hele stand: KLIK HIER

Mook 1 – DSG 1: 3 – 3

 Op donderdag 12 mei stond als laatste wedstrijd die tegen Mook op het programma.


Was het het hele seizoen al niet makkelijk om een volledig team bij elkaar te brengen, dit keer bleek het onmogelijk. Leek het er aanvankelijk op dat we met zijn vieren zouden moeten aantreden, op de valreep werd Ben bereikt en bereid gevonden mee te spelen. We begonnen dus slechts met één punt achterstand tegen een team dat gemiddeld een kleine 150 Elopunten sterker was dan wij.

Maar zie, soms zijn de wonderen de wereld niet uit. Frank (2110) won al vrij snel van 1830, ik (1449) verloor, ook vrij snel, van 1751, maar toen kwam het eerste wonder: Fred (1651) versloeg, met zwart nog wel, 1849!! En toen stond het 2 -2. Bij Ben ging het op dat moment gelijk op, maar Jaap had een overweldigende aanval opgezet en leek zijn tegenstander van het bord te gaan kegelen. Echter, wat kunnen kleine verschillen een groot verschil uitmaken. Zijn Dame naar het verkeerde veld, één veld van het goeie, en weg was zijn overwicht en weg was de partij. 3 – 2.

Intussen bleef Ben (1426) onverstoorbaar doorspelen en wist een steeds dwingender positioneel voordeel te bereiken, dat, weer een wonder, zijn tegenstander (1627) tot opgeven dwong. 3 – 3 derhalve, een resultaat dat we vooraf beslist niet verwacht hadden.

Met deze uitslag eindigden we op een nogal teleurstellende zesde plaats. Om die te bereiken hadden we 11 spelers nodig; alleen Fred en ik speelden alle acht wedstrijden. Dat we toch nog zesde zijn geworden, hebben we vooral te danken aan Frank, die met 5 uit 6 (twee remises) onze topscorer werd.  De beste prestatie werd echter geleverd door Fred met een W-We van 0.73. Ook die van Jaap mag er trouwens zijn. Met een rating van 1683 haalde hij een TPR van 1795.

Zo. Deze competitie zit erop. Hopelijk hebben met de volgende meer succes.

Voor de gedetailleerde uitslagen en de stand klik je hier.

Ten to Ten (DSG - De Toren)

 

DSG – De Toren: 8 – 2

Afgelopen maandag, de 25ste april, kregen we bezoek van tien afgevaardigden van de Toren uit Arnhem. De bedoeling was dat iedereen tegen een min of meer gelijkwaardige tegenstander zou spelen, maar De Toren had de pech dat op de ochtend van de speeldag zijn nummers twee en drie zich afmelden en dat hun vervangers een beduidend lagere rating hadden; vandaar die riante overwinning. Maar hoewel het bij dit soort ontmoetingen ook om het winnen gaat, gaat het toch vooral om het spel en dat werd ook door de Arnhemmers, die zich prettige verliezers toonden, als zo plezierig ervaren, dat ze ons hebben uitgenodigd komend seizoen bij hen op bezoek te komen, al sluit ik de mogelijkheid niet uit dat deze uitnodiging ook geïnspireerd is door het verlangen wraak te nemen.


Wat ik zelf aan dit soort ontmoetingen aardig vind, is dat leden die niet aan het spelen van externe competitie wedstrijden toekomen omdat ze net uit de boot vallen van het clubje waaruit de eerste teamspelers worden gerekruteerd,  nu de gelegenheid hebben ook ervaring kunnen opdoen met het spelen tegen tegenstanders die ze niet kennen. Zo maakten bij ons Gerard en Koert hun debuut in het externe wedstrijdschaak en beiden vonden dat een mooie ervaring. Wat Gerard betreft is dat logisch want hij won overtuigend, Koert kwam glad gewonnen te staan, maar was zo druk bezig met zijn winstvoering dat hij mat in één over het hoofd zag, wat hem toch een belangrijk leermoment bezorgde.

Voor de gedetailleerde uitslagen klik je hier.

DSG1 – ASV4: 2½ - 3½

 


Het begon al allerberoerdst. Om tien voor half acht kwam ik aan bij ons speellokaal en wilde de sleutel pakken waarmee de achterdeur kan worden geopend waardoor je toegang tot het gebouw krijgt. Maar die hing er niet!! Dat gebeurt overigens wel vaker, maar dan laat degene die hem heeft meegenomen de toegangsdeur open. Maar die was ook dicht!!!  Daar stond ik dan, in de kou, in de regen, in de storm. Een paar keer ‘Sesam open u!’ geroepen, dat hielp niet.  Beheerder gebeld, antwoordapparaat. ‘Ik bel je zo spoedig mogelijk terug’. Intussen wordt het 19.30 en de eerste twee Arnhemmers komen eraan. In goed onderling overleg besluiten we dat we maar wat moeten gaan roken. Dan druppelen ook de andere Arnhemmers binnen, onze eigen leden zijn er nu ook, zodat we met een man vijftien gezellig staan te  kleumen en te blauwbekken (sport verbroedert), want we kunnen nog steeds  niet naar binnen. Maar dan werpt Albert zich op tot deus ex machina. Hij weet dat er contactpersonen moeten zijn die een sleutel moeten hebben en neemt op zich er één te vinden. Hij stapt in zijn auto, rijdt naar de andere kant van Grotenhuys, vindt een contactpersoon die helaas onder de douche staat, maar zie, na een paar minuten verschijnt er een oude dame in badjas met natte haren maar met een sleutel en eindelijk konden we naar binnen. Vijf minuten later stonden de borden , de stukken en de klokken op tafel en konden we beginnen. Hoe bovenstaande uitslag tot stand kwam, lees je hier.

SMB2 – DSG1: 3½ - 2½

 

Ook nu, het wordt eentonig, traden we niet op volle oorlogssterkte aan. Robbie en Jaap waren dit keer de afwezigen en Joop en Bert waren hun vervangers. Toch moest er ook in deze samenstelling gewonnen kunnen worden, maar, het wordt eentonig, we hadden de wind niet mee. Het werd een rare avond met een hoofdrol voor de wedstrijdleider van de Nijmegenaren.

Het begon al voordat we waren begonnen. Patrick moest het opnemen tegen Lucas de Jong, een alleraardigste jongeman die helaas eén handicap heeft: hij is blind. Nu is dat spelen tegen visueel gehandicapten voor de schaker die dat niet is geen pretje. Je moet je zetten mondeling aankondigen, de aangekondigde zet van je tegenstander decoderen(e5?, nee! ?5, oh, d5!, nee g5) en dan zelf die zet op je eigen bord uitvoeren. Je denkproces wordt dus constant onderbroken en vooral als je tijdnood hebt, is dit knap irritant.  Patrick vroeg zich dus af of hij tot het uitvoeren van de zetten van zijn tegenstander verplicht was (art. 4.9) en na wat heen en weer gepraat bleek dat het niet het geval te zijn: de Fide heeft een speciaal regelement voor het spelen tegen visueel gehandicapten en dat decreteert dat je ook de zetten van je tegenstander moet noteren.

Hoe het verder ging lees je HIER.

Pion 2 (1645) – DSG 1(1577): 3½ - 2½

 En ook deze avond trokken we eropuit zonder enkele van onze sterspelers: dit keer ontbraken Frank en Robbie. Hun plaatsen werden ingenomen door Bert en Chiel. Zonder deze twee te kort te willen doen, dat was toch wel jammer, want bij winst zouden wij nog volop meedraaien in de strijd om het kampioenschap

Onze bestemming was Groesbeek en de weg daarheen bleek door Duitsland te leiden, wat ons iets van een vakantiegevoel gaf. Maar eenmaal achter de borden werden we al weer snel met de harde werkelijkheid geconfronteerd.



 Als je benieuwd bent naar wat ons de komende tijd schakend te wachten staat, dan ga je eerst naar  Home en dan naar Clubagenda of dan klik je hier. 

Velp2 – DSG1: 2 – 4

 


Aanvankelijk stond de wedstrijd gepland op 18/2, maar omdat er op de speelavond een zware storm over het land zou razen en omdat het KNMI sterk aanraadde om het huis alleen te verlaten als het echt noodzakelijk was, volgden wij dit advies op en bleven thuis.

De wedstrijd werd een week uitgesteld.

Zoals dat deze competitie tot nu toe gebruikelijk is, gingen we ook dit keer weer zonder enkele van onze topspelers op pad, drie stuks, om precies te zijn. Voor de resultaten is dat natuurlijk niet bevorderlijk, maar daar staat dan weer tegenover dat clubleden die anders niet aan het spelen van externe competitiewedstrijden zouden toekomen, nu hun kans krijgen.

Maar ook met drie invallers loop je niet zo maar over ons heen.

Voor het verslag klik je hier. En hier voor uitslagen en stand.