Theothorne 1 – DSG 1: 3 - 3

Na een seizoen dat ons niet bracht wat we ons ervan hadden voorgesteld – met ons sterrenteam eindigden we in de middenmoot -, begonnen we vol goede moed aan het nieuwe.

De seizoenstart bracht ons naar Dieren en dat is natuurlijk een goed begin: een uitwedstrijd en toch maar zeven minuten rijden, aardige mensen, een goed voorziene bar en een team dat we zouden moeten kunnen hebben. We begonnen daar dus vol goede moed en terecht, want na anderhalf uur spelen stonden we al met 2 – 0 voor.

Jaap(1677), met wit,  opende met f4 en dat kende zijn tegenstander (0) niet. Die dacht kennelijk ‘f4? Da’s verzwakking van de Koningsstelling’ en onverschrokken ging (0) met een Paard ten aanval, dat hij helemaal naar g3 wist te spelen en ook nog wist te dekken met een pion op h4. Intussen ontwikkelde Jaap zijn stukken en rolde hem op: 0 - 1.

Jan (1411), met zwart, trof een allervriendelijkste jongeman (0) die op de tiende zet nog een vorkje wist te ontwijken, maar vijf zetten later kon ik dat toch plaatsen, won een Paard en zes zetten later gaf de allervriendelijkste jongeman terecht op: 0 – 2.

Bij Fred (1674), met zwart,  werden alle stukken afgeruild tot er een handvol tegen elkaar aanblazende pionnen waren over gebleven en Fred nog een Paard had en zijn tegenstander (1589) een Loper. Beiden vonden dat de strijd hiermee wel gestreden was. ½ - 2½ derhalve.

Met nog drie partijen te gaan leek dit een veelbelovende tussenstand. Maar schijn kan bedriegen.

Patrick (1753), met zwart,  kwam tegen (1746) goed uit de opening, maar een iets te enthousiast opspelen van zijn h-pion kostte hem twee tempi, waarna hij niet meer lekker in het spel kwam. Een oprukkende vrijpion maakte hem het leven knap lastig en werd, ondanks taai verzet, uiteindelijk zijn ondergang. 1½ - 2½.

Bij Ben (1445), met wit, en zijn tegenstander (1642) ging het lang gelijk op, tot Ben de betere stelling leek te hebben. Toen bedacht hij twee plannen, dacht daar lang over na en koos toen het verkeerde. 2½ - 2½.

De partij van Frank (2104), met wit, moest dus de beslissing brengen. Als tegenstander trof hij de ons welbekende Vrouwenraets (1891). Die kwam met een onbekende, in de nis van een kelder onder het stof vandaan gehaalde variant van het frans op de proppen, waar Frank geen greep op kreeg. Er werd doorgepield tot beiden zowat door hun tijd heen waren, toen werd tot remise besloten.

En zo eindigde onze eerste wedstrijd in een 3 – 3 gelijkspel. Omdat we, zolang ik me dat kan herinneren, met ons eerste team de eerste competitiewedstrijd altijd hebben verloren, moeten we dit resultaat toch maar als  een opsteker beschouwen.

Programma najaar 2022

Wat we in de tweede helft van dit clubseizoen van plan zijn blijft nog even een verrassing. 

Maar wat er tot 31 december op het programma staat kun je zien als je  HIER klikt.

Patrick – DSG: 6 -5

Na twee weken van wuftheid, waarin het er vooral om ging weer gevoel voor de stukken en hun mogelijkheden te krijgen, en na een ALV die nu eenmaal moet, konden we afgelopen maandag dan eindelijk achter het bord gaan zitten voor een serieuze partij: simultaan tegen Patrick, de huidige clubkampioen. 

De opkomst was verheugend. Robbie, Bert en Maksym ontbraken, maar daar stond dan weer tegenover dat Frank er wel bij was en dat Erik na lange tijd van afwezigheid weer acte -de-présence gaf (en hoe, zoals je straks nog kan lezen als je hier niet afhaakt).

Patrick begon zoals we van hem hadden kunnen verwachten: rustig, een gedegen stelling opbouwend, de tijd nemend, zodat er om 22.00 uur pas één partij beslist was, die tegen Frank, die al snel afgelopen was. Dat begon zo: 1. e4, c5; 2. b4, cxb4. Daarna speelde Frank 3. .., d5 en twee zetten later kon hij een schaakje geven waarmee hij ook de Toren op a1 aanviel. Omdat Patrick er niet in slaagde die Dame op a1 in te sluiten, ging de winst naar Frank. (De complete partij vind je in onze database of door hier te klikken).

Erik, terug van een langdurig coronareces, kwam in een eindspel terecht waarin hij zowel als Patrick beiden twee pionnen hadden met promotiepotentie. In de strijd tussen een alpha en een bèta rekende  bèta, Erik dus, het best en promoveerde als eerste, wat vodoende was voor de winst.

Albert en Paul kwamen wat beter te staan en boden in die wat betere stand remise aan en zo hoort het. Remise bied je niet aan omdat je bang bent te verliezen, maar omdat je niet zo goed weet hoe je moet winnen.

Jaap ging voor Wild West en Patrick ging daarin mee. Dat leverde een boeiend gevecht op met dreigingen over en weer, wat me allemaal boven de pet ging en dat ik weer begreep toen Jaap een Dame had en Patrick niet.

Bij mij ging de strijd lange tijd gelijk op, totdat Patrick met een verkeerde pion afruilde. Dat leverde me een pion op en open lijnen voor de meeste van mijn stukken en even na twaalven was de winst binnen.

Zo haalde DSG vijf punten binnen, maar Patrick, die de overige partijen won, zes.

Al met al was de simultaan weer een aardig begin van het nieuwe seizoen en waren we blij dat we Patrick de gelegenheid konden geven om te bewijzen dat hij niet per ongeluk clubkampioen is geworden.

Uitslagen:

Gewonnen werd er door Frank, Erik, Jaap en Jan,

remise speelden Albert en Paul,

Chiel, Fred, Gerard, Joop en Koert verloren.

De invloed van de toeschouwer.

 

Waar je in schaakboeken, voor zover ik weet, nooit wat over leest, dat is wat de toeschouwer met je doet terwijl jij achter het bord zit te zweten. Dan zit je in een gecompliceerd eindspel, de klok tikt, je hebt niet zo veel tijd meer en dan zie je uit je ooghoek iemand, waarvan je weet dat ie beter schaakt dan jij, het hoofd schudden. Wat heeft dat in godsnaam te betekenen?? Ben jij met het verkeerde plan bezig, was jouw laatste zet een misser, kan je net zo goed opgeven? Of gold het hoofdschudden de stelling van je tegenstander? Waar zit dan zijn zwakte? Volgens jou zit die zich juist uitstekend te verdedigen! Onrust in het hoofd, twijfels, ergernis. Kan die eikel niet bij een andere partij gaan staan hoofdschudden?

Op Schaaksite.nl (lees die site en steun haar) stond vorige week een uitgebreid artikel over dit verschijnsel. Als je er meer van wil weten, klik je hier of wil je alle columns zien op schaaksite.nl klik hier.

Eindstand interne competitie

seizoen 2021-2022

Dat Patrick dit seizoen clubkampioen is geworden, zullen de meesten van jullie wel weten. Wist je dat niet, dan bij deze: Patrick is dit seizoen clubkampioen geworden. Wat nu nog niemand weet, behalve ik, is wat over twee cycli de eindstand is; die ziet er als volgt uit:

Punten           eindrating

1. Fred                  300,7               1640
2. Patrick              279,5               1784
3. Jan                    263,5               1546
4. Paul                  237,8               1624
5. Jaap                  191,5               1677
6. Albert               173,7               1450
7. Bert                   169,0               1542
8. Chiel                 157,7               1448
9. Joop                  151,3               1465
10. Koert                151,0               1374
11. Robbie               93,5                1738
12. Gerard               44,7                1253

 Voor Fred is het natuurlijk wel jammer dat hij als winnaar op punten toch geen kampioen is geworden. Maar dan had hij in de tweede cyclus dat magistrale niveau waarmee hij in de eerste speelde maar moeten vasthouden. Nu maakte hij play-offs mogelijk en daarin bleek Patrick de sterkste.

Klik hier voor de website van het NK schaken in Dieren 

Nice to meet you, Maksym.

 

Sinds enkele weken worden onze clubavonden bezocht door Maksym. Maksym is een dertienjarige puber uit Oekraiene die met zijn gezin in Doesburg is komen wonen. Omdat wij geen jeugdafdeling hebben, schaakt hij bij ons dus tegen mannen waarvan de meesten zijn grootvader zouden kunnen zijn. Daar heeft hij zo te zien geen problemen mee. Hij lijkt zich bij ons wel op zijn gemak te voelen en de meesten van ons veegt hij vrij probleemloos van het bord. 

In het laatste Schaakmagazine dat wij digitaal hebben toegestuurd staat een fors artikel over en met hem. Toen dit geschreven werd, schaakte hij nog bij ASV, waar hij met de bus naartoe ging. Nu schaakt hij dus bij ons en komt op de fiets. Of dit een selling point is weet ik niet en Maksym ook niet. Op de vraag wat voor de nabije toekomst zijn plannen zijn: schaken bij ons, bij Asv, bij beide of ergens anders, kon hij nog geen antwoord geven. We zien wel.

Omdat, behalve ik, niemand van jullie dat Schaakmagazine leest, hebben wij dit artikel overgenomen en onder het kopje ‘Van de leestafel’ geplaatst.

Maar je kunt het ook lezen als je hier klikt.

Albert wint zomertoernooi

 

Na 4 ronden stond Albert vrijwel ongenaakbaar bovenaan. In theorie kon Jaap nog met hem gelijk komen en Chiel zou hem zelfs nog kunnen inhalen, maar dat zou alleen het geval zijn als beide achtervolgers nog twee keer zouden winnen én als Albert zijn laatste twee partijen zou verliezen. Dat deed hij dus niet.In de vijfde ronde verloor Chiel van Maksym en was dus geen titelkandidaat meer, Jaap won van Fred en bleef nog even in de race, maar Jan gaf Albert rond de 20ste zet een stuk cadeau en daarmee de partij en het kampioenschap.Dat Albert in de laatste ronde van Maksym verloor, is vooral van belang voor de statistiek en als aanwijzing van de sterkte van onze 13-jarige aanwinst.

Gefeliciteerd, Albert.

1. Albert dus kampioen met 15 punten, achter hem volgden 

2. Jaap met 12 punten

3.4. Chiel en Maksym met 10,5 punt,

waarbij wel opgemerkt moet worden dat de drie eerstgenoemden 6 partijen voor hun score nodig hadden en Maksym slechts vier.

Voor de complete uitslagen en de eindstand klik je hier.

Patrick kampioen van het seizoen 2021-2022

 Bij het ingaan van de laatste ronde was dit de situatie. 

De partij die beslissend zou worden voor wie er dit seizoen kampioen zou worden, was die tussen Patrick en mij. 

Ik had voldoende aan remise, Patrick moest winnen, want dan kwam hij in punten gelijk met mij en zou het onderlinge resultaat de doorslag geven. We wisten dus waarom tegenover elkaar zaten. Mooi zou het zijn geweest als deze beslissende partij er één geweest was waarin beide spelers van meet af aan de aanval hadden gekozen en er één na een paar verbluffende offers de ander mat had gezet. Maar zo’n partij werd het niet. Zoeken naar een positioneel voordeeltje, het ondermijnen van wat de uitvoering van een plan leek te zijn, twijfel zaaien over je bedoelingen, proberen een fijn veld voor je Loper of Paard bezet te krijgen, dat soort dingen vooral. Het was dan ook niet zo verwonderlijk dat de strijd tot aan de 29ste zet in evenwicht bleef. Toen maakte ik een blunder en was het in één zet uit. Jammer!, ik had Patrick een mooiere winst gegund. Hoe dan ook, Patrick is natuurlijk de terechte kampioen. Het zou toch enigszins bizar zijn geweest als ik, met een rating lager nog dan die van Chiel, kampioen zou zijn geworden. 

Gefeliciteerd, Patrick. 

Voor de partij klik je hier.

Theothorne – DSG: 4 – 2

 Aanvankelijk dachten we nog met zijn zevenen de jaarlijkse strijd tegen Theothorne aan te gaan, maar omdat er één van ons vergeten was dat ie zich had aangemeld, waren we uiteindelijk met zijn zessen: een miezerig aantal. De ontvangst was er echter niet minder hartelijk om. De voorzitter (voorzitster?) sprak ons vriendelijk toe, de drank was gratis, er waren zoutjes en veel door Dierense vrouwen zelf gemaakte snacks en er waren zes te sterke tegenstanders. Dat kwam zo. Hoewel het de bedoeling is van dit soort ontmoetingen dat iedereen tegen een tegenstander van ongeveer vergelijkbare speelsterkte treft, had de Theothorner die met de indeling belast was, hier niet aan gedacht, zoals zo dadelijk zal blijken. Ook zal blijken dat die 4-2 nederlaag niet eens zo’n gek resultaat was.

Fred (1651) had aan bord 2 weinig in te brengen tegen 1746, evenmin als Chiel (1457) aan bord 4 tegen 1589 en Albert (1440) aan bord 5 tegen 1652. Zij waren vrij snel uitgespeeld en konden zich aan de snacks tegoed doen.Zelf speelde ik (1447) aan bord 3 tegen (0) die in de SOS-competitie een TPR van 1485 haalde. Die bood me in een gecompliceerde stand waarin hij iets minder stond remise aan, wat ik afwees en beter niet had kunnen doen.Toen speelden Jaap en Gerard nog. Jaap (1683) trof aan bord één (1831) en ging, zoals we dat van hem kennen, meteen ten aanval, zette (1831) voortdurend onder druk, toonde zich toen in het eindspel net wat geslepener en won zeer verdiend. Een aangename verrassing.Maar de grootster verrassing kwam van bord zes waar Gerard (0) de oude (1325) trof. Gerard speelde een fris partijtje, kwam in het middenspel zeker niet slechter te staan en hoe hij het voor elkaar kreeg weet ik niet omdat ik het te druk met verliezen had, maar hij won!! Wat aardig is dit toch! Op de club verliest hij alles, tegen spelers van buiten is hij onverslaanbaar!

Al met al was dit best een genoeglijke avond.

Interne competitie.

 Met in de tweede cyclus nog één ronde te gaan, is de strijd om de eerste plaats buitengemeen boeiend. Vier spelers maken nog kans en de verschillen tussen hen zijn klein.

1. Jan met 116,3, 2. Fred met 108,5, 3. Patrick 107,0, 4. Paul met 106,0.

Weet Fred zich bovenaan te nestelen, dan wordt hij, omdat hij de eerste cyclus ook al heeft gewonnen, de onbetwiste clubkampioen van het seizoen 2021 – 2022. Lukt hem dat niet, dan volgen er play-offs. Tegen wie dat zal zijn is nu nog een raadsel. Maandagvond weten we meer. Voor de hele stand: KLIK HIER

Mook 1 – DSG 1: 3 – 3

 Op donderdag 12 mei stond als laatste wedstrijd die tegen Mook op het programma.

Was het het hele seizoen al niet makkelijk om een volledig team bij elkaar te brengen, dit keer bleek het onmogelijk. Leek het er aanvankelijk op dat we met zijn vieren zouden moeten aantreden, op de valreep werd Ben bereikt en bereid gevonden mee te spelen. We begonnen dus slechts met één punt achterstand tegen een team dat gemiddeld een kleine 150 Elopunten sterker was dan wij.

Maar zie, soms zijn de wonderen de wereld niet uit. Frank (2110) won al vrij snel van 1830, ik (1449) verloor, ook vrij snel, van 1751, maar toen kwam het eerste wonder: Fred (1651) versloeg, met zwart nog wel, 1849!! En toen stond het 2 -2. Bij Ben ging het op dat moment gelijk op, maar Jaap had een overweldigende aanval opgezet en leek zijn tegenstander van het bord te gaan kegelen. Echter, wat kunnen kleine verschillen een groot verschil uitmaken. Zijn Dame naar het verkeerde veld, één veld van het goeie, en weg was zijn overwicht en weg was de partij. 3 – 2.

Intussen bleef Ben (1426) onverstoorbaar doorspelen en wist een steeds dwingender positioneel voordeel te bereiken, dat, weer een wonder, zijn tegenstander (1627) tot opgeven dwong. 3 – 3 derhalve, een resultaat dat we vooraf beslist niet verwacht hadden.

Met deze uitslag eindigden we op een nogal teleurstellende zesde plaats. Om die te bereiken hadden we 11 spelers nodig; alleen Fred en ik speelden alle acht wedstrijden. Dat we toch nog zesde zijn geworden, hebben we vooral te danken aan Frank, die met 5 uit 6 (twee remises) onze topscorer werd.  De beste prestatie werd echter geleverd door Fred met een W-We van 0.73. Ook die van Jaap mag er trouwens zijn. Met een rating van 1683 haalde hij een TPR van 1795.

Zo. Deze competitie zit erop. Hopelijk hebben met de volgende meer succes.

Voor de gedetailleerde uitslagen en de stand klik je hier.