DSG – Theothorne: 2 – 5

De bedoeling van deze vriendschappelijke wedstrijd was dat we met 10 tegen 10 zouden spelen, maar kennelijk zijn de leden daar net zo min vooruit te branden als bij ons en werd het een overigens genoeglijke ontmoeting van 7 tegen 7.

Om te voorkomen dat onze schaakvrienden uit Dieren met een smadelijke nederlaag naar huis zouden gaan, had ik, op een uitzondering na, tegen elk van hen een qua rating gelijkwaardige tegenstander gezet. Dat had ik dus beter niet kunnen doen. Zie hoe het ging.

Jaap(1797) maakte er tegen Gabor Lammers(1838) weer een dolle boel van en ging met drie pionnen tegen een stuk het eindspel in. Theoretisch leek dat wel gewonnen voor hem, maar de weg naar de winst was lang en uithoudingsvermogen en conditie van Jaap zijn niet meer wat ze geweest zijn, dus bood hij remise aan.

Robbie(1843) trof in Dick van Rumpt(1792) een tegenstander die in het Siciliaans net wat beter thuis was dan hij en dat wreekte zich.

Chiel(1673) kwam tegen Henk Bergsma(1681) wat materiaal achter en nog meer materiaal. Gewoontegetrouw bleef hij vol goede moed doorschaken, maar tevergeefs.

Ik(1671) kwam sterk uit de opening, maar ik zag niet dat ik de stelling bereikt had waarnaar ik had toegespeeld en deed in plaats van wat voor de hand lag een kulzet. Dat gaf Wilma Dufrenne(1616) de gelegenheid om onder de druk uit te komen, mijn stelling te verpesten, een pion te winnen en daarna ook nog een kwaliteit. Dat vond ik meer dan en erg genoeg.

Dat je op basis van ratings beter geen weddenschappen op uitslagen kunt afsluiten, bewees Albert(1599). Tegen Hein Brummel(1600) kwam hij wat beter uit de opening, bouwde vervolgens een stevige stelling op en hoe het verder ging is mij ontgaan omdat ik in mijn eigen partij verdiept was, maar het resultaat was vreugdevol: als enige van onze treurige afvaardiging wist hij de winst te pakken.

Dan sla ik Koert even over en ga naar bord zes waar Dylan, zonder rating het moest opnemen tegen Jaap Themmen die er ook geen heeft. Al gauw bleek dat de ene ratingloze de andere niet is en vrij kansloos moest Dylan de winst aan de ander overlaten.

De held en relevatie van de avond was voor mij Koert die ook geen rating heeft en die aan de doorgewinterde ouwe rot Piet Loerts(1591) was gekoppeld, de Joop Crooy van Theothorne. In een partij waarin Koert met Wit kort had gerokeerd en Piet lang, wist Koert de a-lijn te openen en met Torens en zijn Dame op en de a- en b-lijn ontwikkelde hij een aanval die op den duur dodelijk moest zijn. Om dit te bereiken had hij lang nagedacht en zo kreeg hij er nog een tegenstander bij: tijdnood. Met een paar minuten op de klok ontweek hij herhaling van zetten en bleef voor de winst gaan. Dit had hem met nog 34 seconden op de klok nog zuur kunnen opbreken, ware het niet dat Piet hem loyaal remise aanbood, wat Koert, zij het met tegenzin, accepteerde. Maar hij kan op een prachtig en veelbelovend potje terugzien.

En zo werden we in een vriendschappelijke wedstrijd met 5-2 afgedroogd.

Van je vrienden moet je het hebben.

Jan

DSG 1(1788) – De Toren 1(1773): 1½ - 4½

En zo boekten we wederom een forse nederlaag. 

Dat heeft ook iets positiefs: geen één club in onze klasse heeft zo weinig bordpunten als wij, daarin zijn wij werkelijk uniek. Wat ook een bekend refrein begint te worden is dat deze nederlaag niet nodig was. Lees maar verder. 

Frank(2031) trof in 2104 een goeie bekende die de indruk wekte thuis grondig iets voorbereid te hebben. Dat leidde tot een eindspel waarin Frank het knap lastig had, maar waarin hij toch een remise uit het vuur wist te slepen. 

Bij Jaap(1797) en (1874) begonnen ze met 1. f4, c5 en dat leidde tot zeer complex spel. Voor de toeschouwer was de vraag wie van hen als eerste door de bomen het bos zou zien. Het antwoord werd: niemand. Ook hier dus een remise. 

Onze hoop was gevestigd op Patrick(1841) die het moest opnemen tegen (1740). Toen ik hem door de zaal zag lopen, dacht ik dat ie gewonnen had, maar dat bleek niet zo. Omdat ik mijn gehoorapparaten niet in had verstond ik hem slecht. ‘Stuk weggeven, of stuk op verkeerde veld gezet.’ Er was iets met een stuk dat niet gemoeten had en niet nodig was geweest en dus jammer was. 

Zelf offerde ik(1671) tegen (1700) een kwaliteit voor wat naar ik een dacht een briljante combinatie zou worden. Maar toen ik het Paard dat daarbij een beslissende rol moest spelen ongedekt op een door de vijandelijk Dame bestreken veld neerzette, gaf ik maar op. 

Albert(1599) kwam tegen (1619) sterk uit de opening, maar gaandeweg verloor ie de grip op het spel. Daar maakte zijn tegenstander dankbaar gebruik van. 

Erik(1582) had tegen (1598) weliswaar een licht initiatief, maar zijn tegenstander verdedigde zich terdege, er was geen doorkomen aan en zo werd hier terecht remise overeengekomen. Omdat UVS3 ook verloor, blijft dat team slechts een matchpunt op ons voor. Daar kunnen wij op 12 mei dus verandering in brengen. 

Jan

Robbie, de rapidkampioen van 2023/24

Ook nu bleek de te kloppen man niet te kloppen te zijn. Soms vraag ik me af waarom we nog toernooien op de clubagenda zetten. Dan troost ik me maar met de gedachte dat ze een onderbreking vormen van de regelmaat van de interne competitie en dat het niet om het winnen gaat, maar om het spelen. 

Na de vier ronden die op de eerste speelavond werden gespeeld, leek nog van alles mogelijk. Robbie en Patrick voerden met 8 uit 4 de lijst aan, op de voet gevolgd door Jaap, Paul en Jan met 6 uit 4. Ver daar achter kwamen de anderen die allemaal één partij hadden gewonnen. 

In de vijfde ronde won Robbie van Patrick, Jaap van Paul en Jan van Koert. Robbie alleen aan de leiding, Patrick, Jan en Jaap op twee punten achterstand. 

In ronde 7 versloeg Robbie Jaap en met nog één ronde te gaan bracht hij zijn voorsprong op 4 punten, want Jan had intussen van Patrick verloren die weer van Paul verloor. Het kampioenschap was daarmee binnen. Dat hij tegen mij in de laatste ronde toch voor de winst ging vond ik enerzijds niet echt nodig, maar anderzijds was dit natuurlijk tekenend voor zowel zijn inzet als voor de vorm waarin hij verkeert. 

Als je met 16 uit 8 eerste wordt, ben je niet alleen een niet te kloppen man, maar ook een waardig kampioen. Gefeliciteerd, Robbie'

Nieuws uit de SOS-competitie

DSG (1769) – Arnhemse Schaakacademie (1803) : 1 – 5

Op papier leek het erop dat een gelijkspel, misschien zelfs een kleine winst, in deze wedstrijd tot de mogelijkheden behoorde. Maar schijn bedriegt,  zo bleek al gauw.

We hadden natuurlijk gewaarschuwd moeten zijn. Een schaakvereniging die ineens een ‘Schaakacademie’ blijkt te zijn, dient gewantrouwd te worden. Die heeft beleid, visie, een public relations manager, een fondsenwerver, nieuwe trainers, een talentontwikkelaar. Heeft ze dat niet dan kan ze net goed vereniging blijven. Maar ASV werd ASA en het werkt. Hadden we vroeger geen kind aan de ASV-teams waartegen we speelden, nu werden we opgerold. Frank, Jaap, Patrick, Chiel, Albert: kansloos. Alleen ik wist te winnen. 1- 5, wat een afgang!

Door dit resultaat staan we nu in onze klasse op de laatste plaats met 2 match- en 8 bordpunten. Met Mook 2 dat ook 2 matchpunten heeft maar een bordpunt meer en met UVS 3 dat een matchpunt meer heeft, zal nu om lijfsbehoud moeten worden gestreden. Mochten we ons handhaven, dan zal uit deze gang van zaken lering moeten worden getrokken. Ik stel dan ook voor om met ingang van het volgende seizoen dat oubollige ‘Genootschap’ uit onze naam te halen en ons als Doesburgse Chess University in te schrijven.

 

 Kameleon (1755) – DSG (1764) : 3 – 3

Tegen de Kameleon zag het er aanvankelijk naar uit dat we na lange tijd weer eens een overwinning zouden boeken. Robbie won, Jaap verloor, maar aan de overige borden zag het er hoopvol uit. De eerste kink in de kabel kwam toen Albert vanuit een zo op het oog gezonde stelling een nul incasseerde, de tweede toen Joop in een totaal gewonnen stand de winstvoering niet kon vinden en met remise genoegen moest nemen. Zelf hield ik een moeizame stand remise. Toen stonden we met 3 – 2 achter en was alleen Frank nog bezig. Die had de smaak weer te pakken en overspeelde in het eindspel zijn tegenstander.

Dankzij dit ene punt verlaten we de laatste plaats. Ook UVS 3 behaalde een punt en blijft dus net boven ons staan. In de slotronde ontmoeten wij elkaar. We hebben ons lot nog in eigen hand.

Robbie kampioen snelschaken 2023/24

Omdat zowel Patrick als Robbie aanwezig waren, hadden we ook die twee onderling wat partijtjes kunnen laten spelen om het kampioenschap en dan hadden de anderen heel spannend om de titel ‘best of the rest’ kunnen spelen. We kozen echter voor een echte competitie. Daarin liet Patrick in de tweede ronde een steekje vallen door tegen mij niet verder dan remise te komen.

Robbie won van Fred en van Koert, Jaap van Albert en Fred. Zij voerden de rij aan. In de vierde ronde troffen Robbie en Patrick elkaar. Dat duel werd door Robbie gewonnen. Intussen bleef Jaap ook maar winnen. Jaap en Robbie aan kop met 4 uit 4. 

In de vijfde ronde strandde Jaap op Patrick: remise. Robbie alleen aan de leiding, een half puntje voor op Jaap. Ronde zes zou nu de beslissing gaan brengen, want hierin stond Robbie – Jaap gepland. Zou Jaap met zijn onorthodoxe openingsrepertoire ( 1. .., h6; 2. .., g5; of zoiets) Robbie in verwarring kunnen brengen? Neen, dat kon hij niet.

Door mij te focussen op de strijd der matadoren, zou ik bijna de echte verrassing van deze avond over hoofd zien en dat was het spel van Dylan. Die verloor weliswaar van Patrick en Fred, maar won van Jan, Paul, Gerard en Koert en speelde remise tegen Albert, wat hem een gedeelde tweede plaats opleverde. Fraai gedaan, Dylan. Misschien moet je zo ook bij de Interne Competitie spelen. Snel zetten, niet te veel nadenken; daar raak je maar in verwarring van.

In ronde 7 won Robbie van Giel en daarmee werd hij ongeslagen, met de volle buit, kampioen snelschaken (10 min. p.p.p.p)  van het seizoen 2023/2024.

Gefeliciteerd, Robbie.

Eindstand:

 

1.        Robbie     6    uit 6

2/3   Jaap          4½ uit 

        Dylan       4½ uit 7

4/5   Patrick      4    uit 6 

         Fred          4    uit 6

 

18 december: DSG - De Toren : 3 – 7

 18 december: DSG (ten) to De Toren (ten) : 3 – 7

De laatste clubavond van het jaar 2023 stond er een Ten-to-Tenwedstrijd tegen De Toren uit Arnhem op het programma. Zelf vind ik dat wel een aardige formule. De sfeer ervan is wat minder formeel en het biedt clubleden die buiten het bootje van ons eerste team vallen de gelegenheid hun krachten te meten met anderen dan de usual suspects. En omdat dit een vriendschappelijke ontmoeting is, is het winnen van je pot geen halszaak, iets waarvan, getuige de uitslag, onze afgevaardigden zich goed bewust waren. 

Aan bord 1 won Patrick (1742) een pion – fijn -, maar dat bleek hem een Paard  te kosten – jammer- . (1820) zette daarna een niet te stuiten aanval op.

Robbie (1725) kreeg tegen (1691) een Siciliaan te bestrijden. Dat leverde een boeiend gevecht op dat, zoals dat hoort met vriendschappelijke boeiende gevechten, in remise eindigde.

Aan bord drie speelde Jaap (1710) met Zwart de hem kenmerkende Brouwervariant. Daar heeft hij vaak succes mee, maar dit keer niet. Zijn stukken wilden maar niet samenwerken, die van zijn tegenstander (1647) wel.

Ik (1441) ging al bij zet 6 in de fout en moest een kwaliteit inleveren om mat te voorkomen. (1644) wou vervolgens winnen, maar dat kostte hem, gezien mijn gewiekste verdedigen, veel hoofdbrekens en zoveel tijd dat hij door zijn vlag ging.

Bij Ben (1446), met Zwart aan bord 5, ging het lange tijd gelijk op, tot het moment waarop hij met een Toren een pion pakte die vergiftigd bleek. (1527) viel aan, Ben verdedigde zich hardnekkig met een hoofdrol voor een pionnetje dat overbelast raakte en jullie weten hoe dat dan gaat met overbelasting: je gaat door je rug, zakt door je knieën, niks dan ellende krijg je ervan.

Aan bord 6 concentreerde Joop (1404) zijn stukken op de Damevleugel, maar die deden daar niets. (1512) deed dat meer in het centrum en op de Koningsvleugel en die won.

Albert (1355) speelt liever met Wit, maar met Zwart blijkt hij ook aardig overweg te kunnen. Door middel van een reeks sluwe afwikkelingen bereikte hij een florissant eindspel waarin hij niet in een schijnoffer van (1410) trapte dat tot pat zou hebben geleid, maar schoof bekwaam en gedecideerd naar winst.

Dylan (1305) maakte zijn debuut in een wedstrijd tegen schakers-van-buiten en heeft daar denk ik niet heel veel plezier aan beleefd. Hij had de pech een oude, geslepen rot (1321) te treffen, die hem vrij snel van het bord veegde.

Hoewel het duidelijk zichtbaar is dat Gerard (1250) profijt heeft van het volgen van een cursus bij ASV, bleek dat nog niet voldoende voor de winst (hij is dan ook pas halverwege de cursus). Met Zwart tegen (1192) kwam hij geleidelijk aan minder te staan en ondanks kranig verweer moest uiteindelijk toch het loodje leggen.

En zo eindigde een genoeglijke schaakavond in een forse nederlaag. Maar daarom treuren we niet. ’t Is met Ten-to-Ten net als met de Olympische spelen: belangrijker dan het resultaat is dat je er aan mee kunt doen.

Jan, met dank aan Tom Brans

Pion 2 – DSG : 4,5 – 1,5

 Vrijdag 8 december: Pion 2(1642) – DSG(1505) : 4,5 – 1,5

Zo’n uitslag lijkt te wijzen op een groot krachtsverschil, maar de werkelijkheid was anders. Wie rond tienen met een deskundige en objectieve blik een wandeling langs de borden maakte om de stellingen te bekijken, zou tot de conclusie zijn gekomen dat de wedstrijd waarschijnlijk in een gelijk spel zou eindigen, al behoorde een nipte winst voor ons ook tot de mogelijkheden. Maar in het vervolg raakte eens iemand de draad kwijt, zag iets over het hoofd, koos net het verkeerde veld , het verkeerde plan of de verkeerde volgorde. Allemaal heel menselijk, allemaal heel jammer.

Jaap (1710) speelde aan bord 1 remise tegen (1681), Jan (1441) verloor aan bord 2 van (1800), Patrick slaan we even over, aan bord 4 had Chiel (1467) geen kans tegen (1740), Albert (1351) deelde het punt met (1490) en aan bord 6 moest Erik in (1460) zijn meerdere erkennen.

Dan nu naar de partij van Patrick (1742). Die had minder dan 3 minuten bedenktijd en voerde bijna á tempo zijn zetten uit. Zijn tegenstander (1682) deed hetzelfde, maar noteerde noch zijn zetten, noch die van Patrick. Dat viel Patrick op, dus deelde hij (1682) mee dat hij dat wel doen moest en ook nog eens zijn eigen tijd. Omdat het inmiddels een flink aantal zetten betrof, kwam (1682) er niet uit en weigerde vervolgens te doen wat ie doen moest. Dus haalde ik de wedstrijdleider erbij die zich wel over het probleem boog, maar geen idee had wat ie er mee aan moest. Hij besloot er iemand bij te halen met meer kennis van de spelregels, maar die wist het ook niet. Wel kwam hij op het idee om de klok van (1682) stil te zetten, want die  had onverstoorbaar 5 minuten van zijn bedenktijd weggetikt. Dit gedoe trok natuurlijk omstanders aan die zich er allemaal mee bemoeiden en dat leverde een verwarrend maar geanimeerd krakeel op. Omdat niemand iets beters wist, werd voorgesteld er dan maar remise van te maken, wat na nog wat heen en weer gepraat door de beide hoofdrolspers werd geaccepteerd.

Zo kwam er toch nog een vrolijk einde aan een verder teleurstellende avond.

Patrick periodekampioen

 

In deze periode viel de beslissing in de zesde ronde. Paul had nog de leiding, Patrick zat hem op de hielen en nu troffen beide heren elkaar. Patrick won en nam daardoor de leiding die hij niet meer afstond door achtereenvolgens van Albert, Chiel en Joop te winnen. Toen hij in ronde 8 remise speelde tegen Jaap leek zijn positie nog even in gevaar te komen, maar tomdat in dezelfde ronde Paul van Jan verloor, was het duidelijk: Patrick is niet meer in te halen. Om kampioen te worden had hij negen partijen nodig, waarvan hij er zeven won, een verloor en een keer remise speelde. Niet slecht dus. Daarmee mag je wel kampioen worden. Gefeliciteerd, Patrick.

Wat nog wel het vermelden waard is, dat is de ontbolstering van Erik. Hij speelde slechts 6 partijen, won o.a. van Patrick (als enige) en Jan, verloor alleen van Paul en eindigde als vierde met een percentage van 83%, dat gelijk is aan dat van Patrick.  Ga zo door, Erik! (maar liefst niet tegen mij).

Jan

Kampioen vluggeren seizoen 2023/24 Robbie

Buiten regende en waaide het, het was guur herfstweer, maar binnen ging het er verhit aan toe. Elf gedrevenen  hadden de elementen getrotseerd met het vaste voornemen om van onze ontmoetingsruimte een slagveld te maken. En zo ging het ook. Bij 109 van de 110 gespeelde partijen ging er iemand met de volle buit vandoor. Veel opmerkelijke winsten waren daar niet bij. Dat Joop van Jaap won lag niet voor de hand en ook de score van Gerard kunnen we wel opmerkelijk noemen: hij won van Jan, Joop, Chiel en Koert. Het volgen van een cursus bij ASV is kennelijk niet voor niets en dat terwijl hij pas halverwege is. 
De enige remise kwam tot stand in de partij tussen Robbie en Patrick. Dat kwam niet omdat zij elkaar in evenwicht hielden, maar omdat Patrick op een gegeven moment met twee Lopers van dezelfde kleur bleek te spelen en niemand wist hoe dit reglementair moest worden opgelost, anders zou daar ook wel iemand hebben gewonnen. 
Omdat zowel Robbie als Patrick al hun overige partijen wonnen, was er een beslissingswedstrijd nodig. Daarin joeg Robbie de vijandelijke Koning naar het midden van bord, alwaar de monarch fraai mat werd gezet. 
En zo werd Robbie kampioen vluggeren van het seizoen 2023/2024.
Gefeliciteerd, Robbie.

Voor de stand KLIK HIER of ga naar Interne Competitie - Verslag Snelschaak

Achterstallig onderhoud

 

Als je naar de resultaten kijkt die DSG tot nu toe in het nieuwe seizoen heeft behaald, dan moet je meteen aan Ajax denken: zeer teleurstellend. Misschien moeten ook wij op zoek naar een nieuwe technisch-directeur en een nieuwe trainer-coach, al denk ik dat het aantrekken van een psychologe die een eind kan maken aan dat gewriemel in onze breinen al een stuk zou schelen. Enfin, dit is er aan de hand. Het begon al op 2 oktober met de

 

                      

 Simultaan Jaap – DSG: 6 - 3

De jaarlijkse simultaan tegen onze clubkampioen vond dit jaar enkele weken later plaats dan gebruikelijk, omdat Jaap wegens gezondheidsredenen in Frankrijk was neergestreken. Ik verdenk hem er echter van dat hij daar toch vooral zijn openingsrepertoire heeft doorgenomen en wat aan snelwandelen heeft gedaan, want de voortvarendheid, de snelheid en de trefzekerheid waarmee hij langs de borden stoof, waren indrukwekkend. Had je net je zet gedaan, dacht je dat je wel even een kop koffie kon halen, kwam je weer terug bij je bord, stond Jaap er ook weer. Verschrikkelijk. Deed je op goed geluk maar wat. En dat tempo hield hij er tot op het einde in. 

Zo vielen er vele slachtoffers: Bert, Erik, Gerard, Jan. Onder de druk hielden Paul, Koert, Joop en Albert moedig stand en zij wisten een remise uit het vuur te slepen. De eer werd gered door Chiel die als enige van Jaap wist te winnen..

En zo was even voor elven in recordtijd de strijd beslist.

Met een score van 66,66% liet Jaap zien dat hij niet ten onrechte clubkampioen werd.

Goed gedaan, mijnheer.

 

                        SOS-competitie

                   Ronde 1: DSG – Mook 2: 3½ - 2½

Het begon veelbelovend. Terwijl we al jaren gewend zijn de eerste wedstrijd in de externe competitie te verliezen, begonnen we nu met een nipte winst. Frank (2024) versloeg 1709 en Jaap (1707) 1642. Patrick (1758) kwam tegen (1452) niet verder dan remise, net als Jan (1457) tegen 1405. Eervoller was de remise van Joop (1404) tegen 1504, want dat was ook nog eens een plusremise. Albert (1355) tenslotte bleek niet opgewassen tegen 1477.

 

                        Ronde 2: OPC (1589) – DSG (1441: 5½ - ½

Dat het daar in Doornwerth een afgang zou worden, was al van tevoren duidelijk. Van de zes mannen die we als speler hebben opgegeven voor ons team ontbraken er om allerlei moverende redenen vijf en uitgerekend de zwakste van het team, Jan dus, was overgebleven. Het vinden van vijf invallers bleek geen sine cure en lukte ook niet. Zo gingen we met een onvolledig B-team onze ondergang tegemoet. Jan (1452) trof 1863 en verloor en zo verging het ook Bert (0) tegen 1564, Chiel (1467) tegen 1581 en Gerard (0) tegen 1403. Een beetje eer werd gered door Joop (1404) die tegen 1708 een prima partij speelde en zelfs voor de winst had kunnen gaan, ware het niet dat zijn tijd begon te dringen en zijn vermoeidheid ook.

 

                        Ronde 3: DSG (1606) – Theothorne (1621): 1½ - 4½

 Hoewel we nu met het bijna voltallige eerste team aantraden, hadden we net zo goed het B-team weer kunnen laten spelen; voor de uitslag had dat niets uitgemaakt.

Het begon al schlemielig toen Patrick (1758) tegen 1650 in de opening een schaakje over het hoofd zag, een stuk verloor en kon opgeven. Deze tegenvaller werd echter recht gezet door Erik (1289) die tegen 1361een fraaie matdreiging op het bord toverde die alleen maar met Torenverlies kon worden afgewend. Bij de overige partijen waren de stellingen in evenwicht en er leek niets aan de hand.

 Jaap (1707) speelde verdienstelijk remise tegen 1750 en nog steeds was de stand gelijk. Maar daarna werd duidelijk waarom we die psychologe van Almere moeten aantrekken. Albert (1355) speelde een puike partij tegen 1617 en kreeg een aanbod om tot remise te besluiten. In overleg met de teamleider werd besloten dat dit acceptabel was, waarna Albert doorspeelde en in twee zetten een Toren verloor. Jan (1452) verdedigde zich rustig tegen een aanval op zijn Koning met een Dame, twee Torens en een Paard. Bijna had hij haar afgeslagen en een remiseachtig eindspel bereikt, toen hij rustig zijn Dame op een verkeerd veld zette en het mat in 4 was. Alleen de partij van Frank (2074), Doesburgs Hoop in Bange Dagen, tegen 1851 was nu nog aan de gang, maar die raakte in het eindspel ook een Toren kwijt.

En zo kan het gebeuren dat DSG in klasse 2B met op één na het laagste aantal bordpunten op de één na laatste plaats staat.

Programma najaar 2023

Wat we in de tweede helft van dit clubseizoen van plan zijn blijft nog even een verrassing.

Maar wat er tot 31 december op het programma staat kun je zien als je hier klikt.