Skyline

Skyline
Stappen met Frank.

Op 19 december, de laatste clubavond van het jaar 2011, hield Frank (S) een inleiding. Het werd een boeiende, stimulerende avond. Het werd ook een vermoeiende avond, want Franks inleiding bestond uit een aantal kleine inleidinkjes die tot doel hadden ons aan het werk en vooral aan het denken te zetten.

De vraag waar hij het eens met ons over kon hebben, had Frank aardig opgelost. Zelf had hij de laatste tijd ervaren dat bestudering van en oefenen met tactiek hem bepaald geen windeieren hadden gelegd. Die ervaring wilde hij aan ons doorgeven. Na ons wat verteld te hebben over stellingkenmerken en het herkennen van patronen, konden wij ons inzicht meten aan dat van coryfeeën als Fischer en Steinitz, het grootste deel van de avond hield hij ons bezig met het herkennen van matbeelden, met daarbij speciale aandacht voor de matvoering met Toren en Paard. Om ons te laten oefenen had hij een reeks opgaven uit de Stappenmethode gekopieerd. Hoe hoger de stap waaruit de opgaven kwamen, hoe verder de meesten van ons van het spoor raakten. Frank beëindigde zijn optreden dan ook met het dringende advies om met, om te beginnen, de stappen 3 en 4 aan de slag te gaan. Aan wie dit serieus gaat doen, stelde hij een ratingwinst van zo’n of 80 in het vooruitzicht.

Zelf ben ik in de kerstvakantie met stap 2 begonnen: dubbele aanval, penning, mat in 2, uitschakelen van een verdediger en dat soort basisdingetjes. Robbie heeft maar meteen stap 3 t/m 6 besteld. Bij tenminste 20% van de aanwezigen is de boodschap dus overgekomen. Wat mij betreft was het dus een leerzame, vruchtbare avond.


Dank, Frank.
Schaaksimultaan Doesborghsche Schaakgenootschap Anno 1873


Maandag 2 januari opent DSG, het Doesborghsche Schaakgenootschap anno 1873, het nieuwe jaar met een simultaan van Jan Ravensteijn, de huidige clubkampioen.
Omdat zo’n simultaan een ideale manier is om de sfeer binnen een vereniging te proeven, zijn ook huisschakers van harte welkom.
Anders dan bij normale competitiewedstrijden is er bij een simultaan tussen de zetten door en aan het eind alle tijd voor uitwisseling van ervaringen, overleg en kennismaking.



Maandag 2 januari
In “ De Bonte Os”
Ooipoortstraat 9
Doesburg
Aanvang 20.00 uur

OSBO uitslagen derde ronde


DSG 1  -  Schaakmaat 3:   4½ - 1½

Klik  hier voor de uitslagen en standen.

Lange tijd vroegen we ons al af hoe René, die zo weinig serieuze wedstrijden speelt, aan zo’n hoge rating komt.
Het antwoord zien op de foto.
Onder de tafel heeft hij een Kempeler schaakmachine geplaatst. Hier zijn we getuige van een communicatiestoornis tussen beide.
“Moet dat paard nou naar e5 of g5. Wat zeg je?”



Hulseman ziet al waar het gevaar dreigt.
Hij kan het echter niet afwentelen en niet veel later moest hij constateren: “Stik! Mat!!
 
 
 
 
 
 De ratingloze Musters lijkt niet de avond van zijn leven te hebben.
Terecht, lijkt mij, want wat doet dat witte stuk daar op g6?
Mooi is de houding van Patrick: de samengeknepen handen, de strakke kinlijn.
Hier zit iemand die het antwoord heeft gevonden op de vraag hoe hij wil winnen: genadeloos.
Fons zit te kijken alsof hij zich de spelregels niet meer kan herinneren. Maar schijn bedriegt. Ook zijn tegenstander trapte er in. Zijn makkelijke zetjes werden door fons adequaat gepareerd en Fons behaalde een knappe remise.
Chiel wil een slok nemen, maar halverwege stokt de beweging die dat mogelijk moet maken. Waarschijnlijk is dit het moment dat hij zich realiseert dat hij iets over het hoofd heeft gezien: een kleinigheidje maar, maar toch…. Het was beslissend voor het verdere verloop en de afloop van de partij.
Op de achtergrond zien we Paul. Als enige drinkt hij geen koffie maar thee. Dat doet hij waarschijnlijk omdat thee hem ontspant. Voor een tegenstander is dat verschrikkelijk. In de opening wordt hij overrompeld en daarna wordt hij, op ontspannen wijze en met kalme zetjes fijngeknepen.

Aalten - DSG2: 3½ - 2½

.
Ja, dat is lachen als je tegenstander twee pionnen achterstaat en een toren heeft die niet meedoet en jij al een toren op de tweede rij hebt. Dan weet je bijna zeker dat je aan het eind van de avond ook lacht.





















Ben straalt een zekere gelatenheid uit. Wat hij ook doet, hij komt niet onder de druk uit. Zettenlang balanceert hij nu al op de rand van de afgrond. In de opening sloeg hij een verkeerd pionnetje en vanaf dat moment hoopten zich de stukken op die op het zijn Koning hadden gemunt.

Daarachter zien we onze andere openingsexpert. Jan kreeg een inferieure variant van het Schots tegen, maar was vergeten wat daarvan de weerlegging was. Dat leidde tot veel vruchteloos gepieker en geprakkizeer, waarna hij in arren moede maar een pion weggaf die hij nooit meer zou terugzien.





















Hier zien we twee echt grote denkers aan het werk. Er wordt niet nagedacht over concrete zetten maar over universele vraagstukken: “Wie werpt de eerste steen? Wie bindt de kat de bel aan? Is de aanval de beste verdediging? Beslissen we deze strijd middels het harmonie- of middels het conflictmodel? ” De conclusies van Albert: ‘Ik. Ik. Ja. Het laatste.” En zo bood hij zijn tegenstander ruimte en aanknopingspunten aan en uiteindelijk de partij.

Naast hem staat iemand die op nonchalante wijze zijn mannetje staat: een kenner, een killer, Emile, kortom. Die moet je geen voordeeltje geven, daartegen moet je voortdurend de kop er bijhouden, want doe je dat niet dan pakt ie je. Zijn tegenstander had deze foto natuurlijk niet gezien en wist dat niet. 1 – 0 voor ons.

Joop staat niet op een foto, want hij maakte ze. Hij maakte ook nog een zeer verdienstelijke remise.



.

Merleyn, herfstkampioen







 




Voor de zomervakantie bleek het niet mogelijk om bij de jeugd één kampioen aan te wijzen.
Roel, Jan en Merleyn eindigden gezamenlijk als eerste en de tijd ontbrak om ze een nacompetitie te laten spelen. En zo hadden we drie jeugdkampioenen.
Eind november werd een nieuwe competitie afgerond en nu bleken er maar twee eerste te zijn: Roel en Merleyn. Zij speelden twee beslissingswedstrijdjes. De eerste werd gewonnen door Merleyn, de tweede ook. Merleyn dus herfstkampioen. Gefeliciteerd, Merleyn.

OSBO Competite 2011-2012

OSBO competitie: data en indeling bekend.

Kijk bij    Home - Clubagenda


en bij       Externe competie - teams 1 en 2
Hup naar de club!


Denk ook eens na en ga schaken!!!

Zie voor de agenda:


Home - Clubagenda


of klik hier

Robbie - DSG : 8 – 3


Ondanks twee afmeldingen wegens vakantie en huwelijk van een zoon, was het aantal optimisten dat aan het begin van de avond nog het idee had tegen Robbie enige kans op succes te hebben, verrassend hoog. Behalve acht ouwe getrouwe DSG-rotten schitterden door aanwezigheid Bent - de zoon van Frank S -, good old Herman Starink en Joke, Doesburgs hoop in bange tijden.
Om tien voor half negen werd de eerste zet gedaan en al gauw was duidelijk dat Robbie er zin in had. In hoog tempo ging hij langs de borden en amper had je je zet genoteerd of daar stond ie al weer. Vreselijk! Tijd om even een kop te halen of een sigaret te roken kreeg je nauwelijks, laat staan dat je op je gemak met je buurman kon overleggen wat de beste voortzetting zou kunnen zijn.
Om kwart voor elf had hij de klus geklaard. 7 Overwinningen, 2 remises, 2 nederlagen.
Een score van 72,3%.  Door Robbie gebruikte bedenktijd per partij: 13 minuten en een paar seconden. Hier had een  kampioen huisgehouden. Klasse, meneertje.

Uitslagen;

Robbie  –   Paul             0 – 1
            Bent             ½ - ½
            Steffen          1 - 0
            Fons             1 - 0
            Albert           1 - 0
            Jan              1 - 0
            Emile            ½ - ½
            Joke             1 - 0
            Chiel            1 - 0
            Herman S         0 - 1
            Patrick          1 - 0





Een impressie van de meeste partijen vind je onder: interne competitie/verslag intern

Interne competitie, ronde 1.


 Voor diverse clubgenoten was het kennelijk even wennen om weer een serieuze partij met een klok te spelen. De zetten volgden elkaar in hoog tempo en het echte nadenken begon pas als men zich realiseerde dat men dat beter eerder had kunnen doen. Zo kon het gebeuren dat de meeste partijen al vrij snel waren afgelopen. Alleen bij Jan – Paul duurde het wat langer. Jan bestreed het Russisch van Paul met een systeem dat hij niet begreep, dus met zetten die daar niet bij hoorden. Hij werd dus vrij hardhandig opgerold.
Het opvallendste resultaat werd in deze ronde door Frank v/d Rijst behaald: winst tegen Fons.
Een ronde gespeeld en nu al meer punten dan in het hele vorige seizoen. Opmerkelijk, geweldig en zeer bemoedigend. Ga zo door Frank!

Uitslagen:


Jan – Paul:                   0 – 1
Robbie – Patrick          0 – 1
Steffen – Albert            0 – 1
Emile – Chiel                1 – 0
Fons – Frank               0 - 1

De nieuwe ratings

Ratings augustus 2011

Als we de ratings van augustus 2011 vergelijken met die van augustus 2010 ( en dat is wat ik nu voorstel), dan kunnen we redelijk tevreden zijn. Sommigen van onze handhaafden zich, anderen boekten een lichte vooruitgang. Albert leverde wat punten in, maar gelet op zijn dip in mei, is hij aardig teruggekomen. Alleen om Emile moeten we onze zorgen maken. Zijn rating lijkt een aflopende zaak, maar volgens mij zit hier tactiek achter: reculer pour mieux sauter. Volgend jaar wordt hij onze grootste stijger. Dat is nu Joop. Bijna 100 punten erbij!!
Geweldig!! Begin dit jaar gaf ik hem een schaakboek met als titel ‘Chess Strategy for the Tournament Player’. Ik schreef daarin: ‘ Op naar de 1500’. Toen hij dit las, keek hij mij meewarig aan. En zie nu: van 1328 naar 1425. En ik verzeker jullie: dit seizoen gaat ie over die 1500 heen.

Ratings KNSB


        Aug2011 Mei211 Feb2011 Nov2010 Aug2010

Frank   2086    2086   2062    2043    2040
René    1933    1924   1899    1899    1899
Robbie  1794    1790   1806    1794    1794
Patrick 1733    1722   1717    1729    1711
Paul    1643    1634   1627    1644    1644
Jan     1570    1552   1576    1533    1518
Ben     1516    1523   1489    1478    1478
Chiel   1510    1491   1475    1501    1501
Steffen 1443    1435   1438    1431    1431
Emile   1436    1446   1473    1501    1501
Joop    1425    1399   1356    1328    1328
Albert  1374    1383   1349    1385    1392
Fons    1315    1315   1282    1282    1282
Frank      -       -      -       -








Kampioen vluggeren: Patrick van Waardenburg


Patrick,

de man die sneller

schaakt dan

zijn schaduw.






Een paar weken geleden, na afloop van de algemene ledenvergadering, zette een groepje diehards zich aan het vluggeren met als tempo 5 minuten + 3 sec bonus per zet. Dit beviel zo goed dat we de strijd om het kampioenschap vluggeren ook in dit tempo hebben gespeeld.

Omdat de opkomst zeer beperkt was, speelden we per ronde met wit en met zwart tegen elkaar.
Na twee ronden gingen, zoals te verwachten was, Patrick en Robbie aan de leiding met 4 uit 4. In de derde ronde viel de eerste verrassing: Paul maakte Patrick een punt afhandig. Robbie behaalde de volle buit, Robbie dus aan kop. In de vierde ronde troffen Patrick en Robbie elkaar. Dat duel eindigde in een 2 – 0 winst voor Patrick. Patrick nu een punt voor op Robbie.

In de laatste ronde won Robbie met 2 – 0 van Paul en Patrick moest tegen Jan. Lang zag het er naar uit dat hun eerste partij richting remise ging, maar met nog een seconde of 18 op de klok toverde Patrick een bruggetje uit zijn hoek, waarna hij ongehinderd met een pion naar een promotieveld marcheerde. Typisch Patrick, dus. Een merkwaardige vluggeraar, eigenlijk.
Zijn motoriek is niet bepaald flitsend. Soms lijkt hij ook vergeten te zijn dat hij aan het vluggeren is en raakt langdurig in diep gepeins verzonken. Bij normale partijen kan hij zo in grote tijdnood raken, maar als bij het vluggeren het signaal klinkt dat er nog maar drie seconden bedenktijd over zijn, is dat nooit voor hem maar altijd voor jezelf.
Is er iemand die Het Geheim van Patrick ontraadselen kan?

Zijn laatste partijtje verloor hij en zo eindigden Patrick en Robbie met acht uit tien op een gedeelde eerste plaats. Maar omdat eerder op de avond was afgesproken dat bij gelijk eindigen het onderlinge resultaat zou beslissen, werd Patrick onze vluggerkampioen van het seizoen 2010/2011.

Gefeliciteerd, Patrick.

Eindstand:


1/2     Patrick en Robbie    8 punten
3       Chiel                4,5 punt
4       Paul                 4 punten
5       Jan                  3,5 punt
6       Joop                 2 punten

Jan Ravensteijn - Kampioen 2011



Pas op de laatste avond van de interne competitie viel de beslisssing:
De kampioen van 2011 is Jan Ravensteijn.
Voor meer informatie kijk bij Interne competitie.

Toch moet het maar eens gezegd worden.
Jan is niet alleen de kampioen maar kent nog vele andere gezichten:



Niet alleen Jan, de kampioen, maar ook....




Jan, de voorzitter....



Jan, de jeugdleider...



Jan, de wedstrijdleider....
(wie schrijft, die blijft)


Jan, de stukjesschrijver....
(Behalve dit stukje dan.)




Eindelijk dus de beloning, waar hij zolang naar toegeleefd heeft.
En dat allemaal zonder de middelen die Sepp Blatter in de strijd gooit.
Puur op eigen kracht, inzet en enthousiasme.
Jan gefeliciteerd; het is je gegund.



Alweer Robbie

Tweede kampioenschap voor Robbie
en de rode lantaarn is voor Paul.


Bij de snelschaakkampioenschappen van de laatste tijd is het de vraag of Patrick dan wel Robbie kampioen zal worden. Eigenlijk kun je volstaan met die twee tegen elkaar te laten spelen. Dan kunnen de anderen intussen in alle rust hun partijtje spelen. Steffen zal hier ongetwijfeld een voorstander van zijn.

Maar dit keer deden we dus nog alsof het om een competitie ging. Na twee ronden was het nog spannend. Patrick, Robbie en Emile waren nog ongeslagen. In derde ronde viel Emile uit de kopgroep vanwege verlies tegen Robbie. In de vierde troffen Patrick en Robbie elkaar. Dat duel werd door Robbie gewonnen.

Daarna speelde Robbie nog remise tegen Joop en Albert. Had Patrick verder alles gewonnen, dan zou er een beslissingswedstrijd nodig zijn geweest. Maar omdat hij tegen Jan niet verder kwam dan remise, bleef Robbie hem een half punt voor.

Bij afwezigheid van Frank was de vraag natuurlijk ook wie er laatste zou worden. Verrassenderwijs werd dat Paul. Heel relaxed liet hij zich niet opjagen door het voorgeschreven tempo. Met zichtbaar plezier koos hij voor schoonheid boven efficiency en tijd speelde voor hem geen rol. Door een hiaat in haar funktioneren, hield de klok hiermee geen rekening.

Opvallend tenslotte was de score van Emile. Tegen Patrick en Robbie was hij niet opgewassen, maar de rest van het deelnemersveld bond hij, op soms miraculeuze wijze aan zijn zegekar.

Eindstand:

1. Robbie.                 6   pt

2. Patrick.                5½  pt

3. Emile.                  5   pt

4. Jan.                    3½  pt

5/6 Joop en Steffen.       3   pt
    
7. Albert                  2   pt

8. Paul.                   0   pt

Schaakstad 5 – DSG2: 4 - 2

De laatste wedstrijd tegen Schaakstad 5 ging in feite nergens om.  Kampioen konden we niet worden, aan degradatie waren we ontsnapt. Wel zouden we het mooi vinden als we ons op de tweede plaats zouden kunnen handhaven.  Gezien die ambtie gingen we hoopvol van start.
 
 
Joop (1328, tpr 1650) – Frans van Overbeek (1627, tpr 1439). Bord 5

Joop kreeg de Boedapester op het bord. Sinds hij daarmee van Robbie gewonnen heeft, is het de goden verzoeken om deze opening tegen hem te spelen. Maar ja, hoe moet een buitenstaander dat weten?

In zijn eigen woorden:
“Wat denk je? Speelt de tegenstander met Zwart de Boedapester! Maar i.p.v Pg4 speelt hij Pe4. Mijn pion op e5 blijft voor hem een obstakel. Hij speelt hem niet weg en staat zichzelf hopeloos in de weg. Steeds meer stukken haal ik er in de aanval bij en op zeker moment was mat niet te vermijden. Jammer dat ik de matcombinatie niet kon afmaken; hij gaf op.”


Jan (1533, tpr 1658) – André Huis in ‘t Veld (1724, tpr 1815). Bord 1

Ook Jan had de mazzel een opening te kunnen spelen waarin hij zich goed thuisvoelt: het gesloten Siciliaans.

“ Het ging zoals het vaak gaat. Tegenstander trekt ten aanval op de Damevleugel, ik schuif aan de andere kant pionnetjes op: h3, g4, f5. Om mij niet geheel duidelijke redenen stagneert de aanval van hem en zet de mijne door. Ik sla wat bresjes in zijn verdediging, win een pionnetje, zie dat ik nog een stuk kan winnen (maar over het hoofd dat ik mat in drie heb), win nog een stuk en als ook nog de vijandelijke Dame dreigt te moeten worden ingeleverd, geeft tegenstander op.”


En zo staan we al snel met 2 – 0 voor. Bij Emile en Albert gaat de strijd gelijk op, Ben staat wat minder maar niet hopeloos, Steffen gaat het waarschijnlijk niet redden.

Emile (1501, tpr 1167) – Frans van Dijk (1667, tpr 1596). Bord 3

“De Hollandse verdediging kwam op het bord waarbij uiterst moeilijk gemanoeuvreerd moest worden. Ik hoopte Zwart, die vooruit moest met zijn pionnen, via de diagonal a1 – h8 in zwakke positie te krijgen. Maar met zijn waanzinnig sterke Paard op het middenveld kon hij in het eindspel samen met zijn Dame een pion veroveren, waarop mijn koning te “tochtig” kwam te staan: 0 – 1.”

Eddy Homburg (1456, tpr 1551) – Albert (1392, tpr 1426). Bord 6

“Na een rustige opening (Weens), werd het een heel spannende partij.
Heel lang bleven alle stukken op het bord. Ik had veel stukken in stelling op de Koningsvleugel, maar kon niet echt gevaarlijk worden.

Ik had een stuk moeten offeren om een open lijn te krijgen voor mijn Dame.
Ik durfde dit niet goed en wilde  in plaats daarvan op de Damevleugel met mijn pionnen oprukken.   Dit was een foute beslissing. Er kwamen gaten in mijn stelling en  in tijdnood maakte ik nog een paar fouten, waardoor ik moest opgeven.”


Peter Grasman (1563, tpr 1443) – Steffen (1431, tpr 1538). Bord 4

Ook bij Steffen kwam het Hollands op het bord. Was dat toeval of heb ik iets gemist? Een nieuwe trend?  Een passage over het hoofd gezien in het gedoogakkoord? Weg met het Spaans, Slavisch, Italiaans, Noors, Weens, Catalaans? “Geef het Hollands terug aan de Hollanders?”

Steffen: “ Na de Hollandse opening gaat Zwart met zijn pionnen op jacht naar de zwarte Loper van Wit, die uiteindelijk op g3 belandt. De diagonaal daar bleek een hoofdrol te gaan spelen in de partij. Wit lukte het om zijn Dame achter deze Loper te krijgen, waardoor er veel druk ontstond op c7 en de daarachter staande koning en op de pionnen die de achtervolging hadden ingezet. Zwart verloor daardoor enkele pionnen, waardoor een Paard niet meer gedekt stond. Wat het paardje niet zo leuk vond. Zwart zette een tegenaanval in, maar helaas gaf die geen vruchtbare opbrengst. Daarna bracht Wit de genadeslag toe net voor de klok viel voor Zwart.

En zo stonden we met 3 – 2 achter. Alleen de partij van Ben was nog aan de gang. Die kreeg het Koningsgambiet te bestrijden en had het daar duidelijk moeilijk mee.


Shorish Maroof (1715, tpr 1579) – Ben (1478, tpr1798). Bord 2

Ben: “Met Zwart kwam ik stroef door de opening. Na 1. e4, e5; 2. Lc4, Pf6; gaf zijn derde zet
3. f4 mij toch wat keuzeproblemen. Maar tot het middenspel ging het aardig gelijk op. Rond de 30ste zet maakte ik een fout waar niet van geprofiteerd werd. Maar toen ik op de 35ste zet weer een verkeerde volgorde van zetten koos,, werd de kans op een goede afloop wel een “stuk” kleiner. Dit was helemaal duidelijk toen ik na de 50ste zet opgaf.”

En zo werd de stand 4 – 2 in het voordeel van Schaakstad 5.  Dat we daardoor van de tweede naar de vijfde plaats zakten, deerde ons niet. Dat we ons in deze  klasse gehandhaafd hebben was reden genoeg om er het glas op te heffen.

april wijnmaand

De laatste clubavond : april wijnmaand.

Het was duidelijk dat deze avond de lente rondwaaide in de hoofden van denkend Doesburg.

Vier partijen werden er gespeeld en drie daarvan werden gekenmerkt door opmerkelijke frisheid en grote vitaliteit. Paarden huppelden vrolijk over het bord, Lopers jogden uitgelaten over de diagonalen, Torens leken losgeslagen van hun fundamenten en de Dames, tja de Dames dansten hun verleidelijke voorjaarsdans en probeerden de vijandelijke Koning te versieren.

Emile kwam tegen Albert een kwaliteit voor. Met frisse krachtige zetten wist hij zijn voordeel te vergroten en daarna ging hij voortvarend op de winst af. Na een forse winterdip lijkt hij de weg omhoog gevonden te hebben.

Steffen liet van meet af aan geen twijfel bestaan over zijn bedoelingen: op de Koning af en mat zetten, liefst zo snel mogelijk. Helaas had hij Robbie als tegenstander en die houdt ook niet van achteruit schaken. Zo ontspon zich een fel gevecht, waarbij het voor de objectieve toeschouwer niet direct duidelijk was wiens aanval als eerste bekroond zou worden. Dat werd die van Steffen. Hij begint zich als kampioenendoder te ontpoppen, onze Steffen.

Chiel deed tegen het einde van de opening niet zo’n voortvarende zet en Paul buitte dat meteen uit; ten aanval dus. De ene krachtzet volgde op de andere dreiging en geleidelijk aan kreeg Chiel de keuze tussen wanhopige of hopeloze zetten. Paul heeft duidelijk plezier in zijn potjes.

Toen was alleen de partij tussen Patrick en mij nog aan de gang. Hierin was niet de frisheid troef, maar de broeierigheid. Verhinderen dat de vijandelijke stukken op goeie velden komen, elkaar met een slechte Loper opschepen, geniepige tactische wendingen inbouwen. Dat werk. Een beladen partij, ook. Joop had een doos met een fles meegenomen en daarop in grote letters en met dikke, zwarte letters geschreven dat deze kist bestemd was voor degene die van mij zou winnen. Ja, als je behoefte hebt aan een mental coach moet je bij Joop zijn. Maar dit terzijde. Lange tijd zag het er naar uit de doos deze avond niet zou worden uitgereikt: de stellingen leken elkaar in evenwicht te houden. Toen offerde Patrick een Loper en kreeg daar drie pionnen voor terug. Of dat voldoende voor de winst was, was de vraag. Toen ik in tijdnood die Loper weggaf, was het dat niet meer.

Graag had ik enkele stellingen uit deze partij grondig voor jullie willen analyseren. Die behoefte heb ik zelden en net nu ik haar wel heb, kan ik mijn notatieboekje niet vinden. Kut, zeg.

Jan

RapidRobbie

De eerste kampioen van dit seizoen: Rapid Robbie

Nadat hij de eerste avond al had afgerekend met zijn naaste concurrenten, liet Robbie zich de tweede avond niet meer verrassen door outsiders. Emile, Jan, Frank en Albert hadden weinig tegen hem in te brengen.

Ook Patrick won vier keer op rij. Het lijkt er op dat hij weer in vorm begint te komen. Met het oog op de kampioenschappen die nog gespeeld zullen worden is dat een goeie ontwikkeling. Robbie hoeft niet alles te winnen.

Verder eindigden de meeste partijen zoals je dat voorspellen kon. Verrassend waren alleen de winst van Frank op Emile en die van Albert op Paul.


Eindstand:

1     Robbie           7½  punt
2     Patrick          6
3     Paul             5
4/5:  Emile en Jan     4
6     Joop             3½
7     Albert           3
8     Chiel            2
9     Frank            1

Interne Competitie 2011





Vorig seizoen heb ik het al aangekondigd - ik meen zelfs ervoor gewaarschuwd te hebben -,  maar niemand die me serieus nam en in het beste geval kon ik rekenen op een meewarige glimlach. Maar zie (en zie vooral de ranglijst): de Grijze Golf is ook bij onze club doorgebroken.
Jan voert al maanden de ranglijst aan, Steffen, Albert en Emile veeg je niet zo maar van het bord en nu is ook Joop ontketend. Gesterkt door zijn Osbosuccessen wist hij afgelopen maandag voor het eerst in zijn leven van Robbie te winnen!!...

Vandaar dat ik voor het komende seizoen al vast aankondig ( ik meen hier zelfs voor te moeten waarschuwen) dat dit nog maar het begin is. Wees op uw hoede, jonkheid, ook de senioren van nu hebben nog een toekomst voor zich.

Ratings KNSB  februari  november  augustus
              2011      1910      1910

Frank         2062      2043      2040
René          1899      1899      1899
Robbie        1806      1794      1794
Patrick       1717      1729      1711
Paul          1627      1644      1644
Jan           1576      1533      1518
Chiel         1475      1501      1501
Emile         1473      1501      1501
Ben           1489      1478      1478
Steffen       1438      1431      1431
Albert        1349      1385      1392
Joop          1356      1328      1328
Fons          1282      1282      1282
Frank         -         - -       - -

OSBO, ronde 5.

DSG 1 – Gendringen:   4 – 2

WDC 2 – DSG 2:        3 – 3

Ons eerste team:

Na de succesvolle vierde ronde, waarin onze beide teams een overwinning boekten, leverde ook de vijfde ronde verheugende resultaten op. Ons eerste team kwam voor het eerst uit in de beoogde droomopstelling. Speelde in de vorige wedstrijd René voor het eerst mee, dit keer was ook ons geheime wapen, Fons dus, van de partij. Beide wonnen, net als Chiel. Paul leek ook op de winst af te gaan, maar zijn tegenstander kwam sterk terug: remise. Patrick stond op het bord beter maar op de klok minder: ook remise. Robbie kwam al snel een stuk achter, zag dat niet meer terug en verloor.

Ons tweede moest uit naar WDC 2, qua gemiddelde rating een beduidend sterkere tegenstander. Maar het zat ons mee. Albert kreeg al snel een Dame cadeau en had om 20.45 uur gewonnen. Bij Joop werd alles afgeruild: remise. Bij Steffen en zijn tegenstander was afruilen niet het doel waarnaar men streefde, maar ook daar bleef tot het eind aan toe de zaak in evenwicht. Jan weigerde aan het eind van de opening een grote afruil. Dat had hij niet moeten doen. Vanaf dat moment kwamen zijn stukken steeds beroerder te staan. Emile kwam een stuk achter, hoopte met twee opgerukte pionnen het dreigend onheil af te weren, maar dat was een illusie. Ben kwam in een eindspel terecht met 6 pionnen en een Paard tegen zes pionnen en een Loper. Dat Paard van ben was sterker dan de Loper. Hij veroverde een pion en kreeg daardoor een meerderheid op de Damevleugel. Die buitte hij volgens het boekje uit. Vrijpion creëren, de vijandelijke Koning daaraan binden en met de eigen de rest van de vijandelijke pionnen ophalen. En winnen, dus. Eindstand dus 3-3.

Uitslagen ronde 5:

Klasse 3 D:
Eerbeek         –   Kameleon      5  - 1
Zevenaar 3      –   Pallas 4      1½ - 4½
WDC 2           –   DSG 2         3  - 3
Ons Genoegen 2  –   Schaakstad 5  2½ - 3½

Stand:            Mp   Bp
1 Pallas 4        10   22½
2 Schaakstad 5     6   15½
3 DSG 2            5   15
4 WDC 2            5   14½
5 Eerbeek          4   15½
6 Ons Genoegen 2   4   13½
7 Kameleon         4   12½
8 Zevenaar 3       3   11

Aardig in deze klasse is toch wel dat door de opvallende overwinning van Eerbeek de nummers 3 t/m 8 nog serieuze degradatiekandidaten zijn.

Klasse 3 G:

Aalten          –   Velp 2       4 - 2
DSG             –   Gendringen   4 - 2
Doetinchem 2    –   Groenlo      4 - 2
Kameleon 2      –   Rokade 2     3 – 3

Stand:              Mp    Bp
1 Doetinchem 2       9    20½
2 Aalten             8    17½
3 DSG 1              6    15½
4 Velp 2             5    15½
5 Rokade 2           5    15
6 Gendringen         4    14
7 Groenlo            2    11½
8 Kameleon 2         2    10½

Jan nog steeds nummer één

Jan is al wekenlang de te kloppen schaker.
Deze keer was Albert de tegenstander.
Albert bracht Jan in serieuze problemen.
Maar ook hier wist Jan zich weer uit te knokken.
Langzaam trok Jan de partij naar zich toe en keerde hem in zijn voordeel.
Voor de overige uitslagen en stand zie:
"Interne Competitie".

Examen en diploma-uitreiking 24 januari 2011

Voor meer informatie zie: "Jeugdschaak" en "DSG jeugd".