en de rode lantaarn is voor Paul.
Bij de snelschaakkampioenschappen van de laatste tijd is het de vraag of Patrick dan wel Robbie kampioen zal worden. Eigenlijk kun je volstaan met die twee tegen elkaar te laten spelen. Dan kunnen de anderen intussen in alle rust hun partijtje spelen. Steffen zal hier ongetwijfeld een voorstander van zijn.
Maar dit keer deden we dus nog alsof het om een competitie ging. Na twee ronden was het nog spannend. Patrick, Robbie en Emile waren nog ongeslagen. In derde ronde viel Emile uit de kopgroep vanwege verlies tegen Robbie. In de vierde troffen Patrick en Robbie elkaar. Dat duel werd door Robbie gewonnen.
Daarna speelde Robbie nog remise tegen Joop en Albert. Had Patrick verder alles gewonnen, dan zou er een beslissingswedstrijd nodig zijn geweest. Maar omdat hij tegen Jan niet verder kwam dan remise, bleef Robbie hem een half punt voor.
Bij afwezigheid van Frank was de vraag natuurlijk ook wie er laatste zou worden. Verrassenderwijs werd dat Paul. Heel relaxed liet hij zich niet opjagen door het voorgeschreven tempo. Met zichtbaar plezier koos hij voor schoonheid boven efficiency en tijd speelde voor hem geen rol. Door een hiaat in haar funktioneren, hield de klok hiermee geen rekening.
Opvallend tenslotte was de score van Emile. Tegen Patrick en Robbie was hij niet opgewassen, maar de rest van het deelnemersveld bond hij, op soms miraculeuze wijze aan zijn zegekar.
Eindstand:
1. Robbie. 6 pt
2. Patrick. 5½ pt
3. Emile. 5 pt
4. Jan. 3½ pt
5/6 Joop en Steffen. 3 pt
7. Albert 2 pt
8. Paul. 0 pt