Zomertoernooi 2016

Afgelopen maandag, de 23^ste  mei, zijn we met het zomertoernooi begonnen.  Dat spelen we, afhankelijk van de opkomst, drie of vier avonden  en we spelen twee partijen met een bedenktijd van 45 min. p.p.p.p.  Wat de eerste avond opviel, was dat het er op leek dat het een thema-avond was met de opdracht: Wit begint en wint. Bij acht van de tien gespeelde partijen was dat namelijk het geval. Alleen Jan, die met wit de winst tegen Joop liet liggen en  Fred die zwart had, doorbraken het patroon. Dat Fred met zwart van Robbie won, viel natuurlijk ook op.

De stand na twee ronden + de uitslagen vind je bij Interne Competitie. 

Slotavond Eerbeek: de ontknoping

Het had zo mooi kunnen zijn. Na de eerste avond stonden we met Zutphen aan kop. Het aantal matchpunten was gelijk, Zutphen had een half bordpuntje meer. Bij de tweede speelavond moesten wij in de eerste ronde tegen elkaar. Normaal gesproken zijn wij dan kansloos en zeker deze avond, waarop we drie van onze vier sterkste spelers misten, hadden wij weinig hoop op een goeie afloop. Maar zie: Robbie en Jan wonnen en toen stond het 2 - 3 en was alleen de partij van Ben nog aan de gang. Hoe het daarbij stond weet ik niet meer, maar daar ging het ook niet om, want alles draaide om de tijdnood. Ben had een paar seconden meer dan zijn tegenstander en dat bleef zo totdat zijn tegenstander door de vlag ging en Ben nog drie seconden op zijn klok had. Maar Ben zag dat niet, speelde door en ging daarna ook door zijn vlag. Dat leek ons geen probleem, want met die elektronische klokken zie je meteen wie als eerste zijn tijd heeft verbruikt. Dat was dus die ander, dus winst voor Ben en voor ons. Maar zo simpel is het leven niet. De strenge doch rechtvaardige wedstrijdleider Henk de Bruin legde uit dat je alleen maar wint door tijdsoverschrijding van je tegenstander  als je dat constateert, de klok stilzet en de winst claimt. Dat alles had Ben niet gedaan, dus won hij niet en werd het remise en won Zutphen met 3½ - 2½.

In de laatste ronde verpulverden wij Ons Genoegen met 5 – 1, maar Zutphen won ook en werd daarmee toernooiwinnar. Met één matchpunt en een half bordpunt minder, werden wij tweede. Dat was absoluut een fraaie prestatie, maar wie in de omgeving van het speellokaal zijn hond uitliet, kon tandengeknars horen.

Eerbeek 2016, eerste speelavond.

Evenals vorig jaar, reisden we ook dit keer met negen man af naar Eerbeek: zes man die het DSG-team vormden en drie die samen met drie vertegenwoordigers van Zutphen een combinatieteam vormden dat onder de naam ‘Hanzeschakers’ meedoet.
Met Tony, Robbie, Patrick, Henk, Paul en Fred hadden wij een team afgevaardigd, waarvan mooie resultaten konden worden verwacht en die kwamen er ook. In de eerste ronde droogde het de Hanzeschakers af met 6 – 0, in de tweede versloeg het Voorst met 4 – 2 en in de derde waren zij te sterk voor Eerbeek: 5 – 1.  Tony, Henk, Paul en Fred scoorden 3 uit 3, Patrick en Robbie moesten zich met 1½ punt tevreden stellen.
Dankzij deze uitslagen staan wij met Zutphen op een gedeelde eerste plaats.
Van de drie Doesburgers in het combinatieteam (Albert, Ben, Jan) had alleen Albert aan bord zes een fijne avond. Hij scoorde twee uit drie en met name zijn winst tegen een veel sterkere speler van Zutphen bood hem veel voldoening, want die trapte in een door Albert net bekeken valletje in de opening en werd daarna weggespeeld.  

Tony kampioen seizoen 2015/2016

Het had zo’n mooie slotavond kunnen worden. Bij het ingaan van de laatste speelronde waren Tony en Patrick in een nek-aan-nekrace verwikkeld. Tony voerde het klassement aan, op de voet gevolgd door Patrick. En stilletjes hoopte menigeen dat Tony die laatste avond op De Graafschap zou stuiten en Patrick van PEC Zwolle zou winnen, want dan zouden er play-offs volgen en wat is er mooier aan het eind van het seizoen dan play-offs te kunnen spelen?

Maar natuurlijk liep het anders. Beide kemphanen hadden een goede  reden om zich af te melden en dat deden ze dan ook. En zo werd Tony eerste in de tweede cyclus en omdat hij ook al de eerste had gewonnen, werd hij bij afwezigheid kampioen, wat natuurlijk zeer terecht is, maar ook wel jammer, want we hadden hem graag gefeliciteerd, lovend toegesproken en veel dronk op hem willen uitbrengen. Dit alles viel nu in het water en dat moet worden rechtgezet, want als er één is die dit seizoen aanspraak mag  maken op de titel is het toch Tony. Van de 23 partijen die hij speelde, won hij er twintig, verloor hij er twee ( in de eerste cyclus van Robbie, in de tweede van Patrick) en speelde hij één keer remise, tegen Joop. Voorwaar, geen kinderachtige score. Dat kunnen wij billijken en dat kunnen wij waarderen als je zo kampioen wordt.

Gefeliciteerd, Tony.

Het Paard

Afgelopen maandag (9 mei) lieten Jan en Frank zien wat zoal de mogelijkheden van het Paard
zijn in het midden- en in het eindspel. 
Wie de avond heeft gemist of de royaal uitgestrooide kennis nog eens op zijn gemak wil nalezen en -spelen, kan het behandelde terugvinden bij de Leestafel, onder het kopje “ Het Paard”.
Je kunt ook HIER klikken

Interne competitie cyclus 2, ronde 12

Met nog 2 ronden te gaan, is het bij ons net zo spannend als in de Eredivisie. Tony voert de lijst aan, op de voet gevolgd door Patrick. Wie van de twee eerste wordt, zal worden bepaald door het puntenaantal dat hun respectievelijke tegenstanders waard zijn.

Deze ronde wonnen beiden. Tony van Chiel, Patrick van Eric. Hierdoor vergrootte Tony zijn voorsprong tot drie punten. Hadden deze twee overwinningen een normaal, voorspelbaar verloop, de overige drie gespeelde partijen kenden een nogal bizarre ontknoping. Robbie moest in zijn partij tegen Fred al vrij snel zijn Dame inleveren tegen een Loper, maar slaagde er toch in te winnen. Paul speelde een prima partij tegen Henk, maar op het moment dat hij de winst kon binnenhalen, liet hij zijn Dame instaan. Albert kwam er tegen Steffen niet aan te pas. In het eindspel had hij nog één Toren en één pion, Steffen had een Toren, een Paard en vijf pionnen, waarvan er één op promoveren stond. Aan dat promoveren zat echter een risicootje vast, zoals Steffen tot zijn stomme verbazing merkte. Hij promoveerde, Albert sloeg de pion met zijn Toren, die geslagen werd door die van Steffen. “Mooi”, dacht Steffen, “die heb ik toch maar mooi te pakken!”  Daar had hij wel gelijk in, maar toen was het pat.

Nieuws uit de Osbo: team 2

Ons tweede team ontmoette in de laatste ronde Theothorne 2, dat al kampioen was. Toen Robbie en ik ter plaatse aankwamen, hadden Joke (Dame weggegeven) en Steffen (weggespeeld?) al verloren. De partijen van Albert en Eric waren nog aan de gang. Albert stond niet best en kwam steeds beroerder te staan. Maar toen zijn tegenstander in één zet zijn Dame kon winnen, blunderde de weldoener uit Dieren onthutsend en gaf de dekking van de Loper op waarmee hij de Dame had kunnen winnen. Daarop sloeg Albert die Loper maar en toen was het meteen mat.

Eric had een glans- en kansrijk eindspel verworven, maar keer op keer verzuimde hij de winst binnen te halen. Zo werd het nog een heel lange partij die uiteindelijk op remise en een 1½ - 2½  uitliep.