Met
nog 2 ronden te gaan, is het bij ons net zo spannend als in de Eredivisie. Tony
voert de lijst aan, op de voet gevolgd door Patrick. Wie van de twee eerste
wordt, zal worden bepaald door het puntenaantal dat hun respectievelijke
tegenstanders waard zijn.
Deze
ronde wonnen beiden. Tony van Chiel, Patrick van Eric. Hierdoor vergrootte Tony
zijn voorsprong tot drie punten. Hadden deze twee overwinningen een normaal,
voorspelbaar verloop, de overige drie gespeelde partijen kenden een nogal
bizarre ontknoping. Robbie moest in zijn partij tegen Fred al vrij snel zijn
Dame inleveren tegen een Loper, maar slaagde er toch in te winnen. Paul speelde
een prima partij tegen Henk, maar op het moment dat hij de winst kon binnenhalen,
liet hij zijn Dame instaan. Albert kwam er tegen Steffen niet aan te pas. In
het eindspel had hij nog één Toren en één pion, Steffen had een Toren, een
Paard en vijf pionnen, waarvan er één op promoveren stond. Aan dat promoveren
zat echter een risicootje vast, zoals Steffen tot zijn stomme verbazing merkte.
Hij promoveerde, Albert sloeg de pion met zijn Toren, die geslagen werd door
die van Steffen. “Mooi”, dacht Steffen, “die heb ik toch maar mooi te
pakken!” Daar had hij wel gelijk in,
maar toen was het pat.
Nieuws uit de Osbo: team 2
Ons
tweede team ontmoette in de laatste ronde Theothorne 2, dat al kampioen was.
Toen Robbie en ik ter plaatse aankwamen, hadden Joke (Dame weggegeven) en
Steffen (weggespeeld?) al verloren. De partijen van Albert en Eric waren nog
aan de gang. Albert stond niet best en kwam steeds beroerder te staan. Maar
toen zijn tegenstander in één zet zijn Dame kon winnen, blunderde de weldoener
uit Dieren onthutsend en gaf de dekking van de Loper op waarmee hij de Dame had
kunnen winnen. Daarop sloeg Albert die Loper maar en toen was het meteen mat.
Eric
had een glans- en kansrijk eindspel verworven, maar keer op keer verzuimde hij
de winst binnen te halen. Zo werd het nog een heel lange partij die
uiteindelijk op remise en een 1½
- 2½ uitliep.