Ondanks twee afmeldingen wegens vakantie en huwelijk van een zoon, was het aantal optimisten dat aan het begin van de avond nog het idee had tegen Robbie enige kans op succes te hebben, verrassend hoog. Behalve acht ouwe getrouwe DSG-rotten schitterden door aanwezigheid Bent - de zoon van Frank S -, good old Herman Starink en Joke, Doesburgs hoop in bange tijden.
Om tien voor half negen werd de eerste zet gedaan en al gauw was duidelijk dat Robbie er zin in had. In hoog tempo ging hij langs de borden en amper had je je zet genoteerd of daar stond ie al weer. Vreselijk! Tijd om even een kop te halen of een sigaret te roken kreeg je nauwelijks, laat staan dat je op je gemak met je buurman kon overleggen wat de beste voortzetting zou kunnen zijn.
Om kwart voor elf had hij de klus geklaard. 7 Overwinningen, 2 remises, 2 nederlagen.
Een score van 72,3%. Door Robbie gebruikte bedenktijd per partij: 13 minuten en een paar seconden. Hier had een kampioen huisgehouden. Klasse, meneertje.
Uitslagen;
Robbie – Paul 0 – 1
Bent ½ - ½
Steffen 1 - 0
Fons 1 - 0
Albert 1 - 0
Jan 1 - 0
Emile ½ - ½
Joke 1 - 0
Chiel 1 - 0
Herman S 0 - 1
Patrick 1 - 0
Een impressie van de meeste partijen vind je onder: interne competitie/verslag intern