Theothorne – DSG: 4 – 2

 Aanvankelijk dachten we nog met zijn zevenen de jaarlijkse strijd tegen Theothorne aan te gaan, maar omdat er één van ons vergeten was dat ie zich had aangemeld, waren we uiteindelijk met zijn zessen: een miezerig aantal. De ontvangst was er echter niet minder hartelijk om. De voorzitter (voorzitster?) sprak ons vriendelijk toe, de drank was gratis, er waren zoutjes en veel door Dierense vrouwen zelf gemaakte snacks en er waren zes te sterke tegenstanders. Dat kwam zo. Hoewel het de bedoeling is van dit soort ontmoetingen dat iedereen tegen een tegenstander van ongeveer vergelijkbare speelsterkte treft, had de Theothorner die met de indeling belast was, hier niet aan gedacht, zoals zo dadelijk zal blijken. Ook zal blijken dat die 4-2 nederlaag niet eens zo’n gek resultaat was.

Fred (1651) had aan bord 2 weinig in te brengen tegen 1746, evenmin als Chiel (1457) aan bord 4 tegen 1589 en Albert (1440) aan bord 5 tegen 1652. Zij waren vrij snel uitgespeeld en konden zich aan de snacks tegoed doen.Zelf speelde ik (1447) aan bord 3 tegen (0) die in de SOS-competitie een TPR van 1485 haalde. Die bood me in een gecompliceerde stand waarin hij iets minder stond remise aan, wat ik afwees en beter niet had kunnen doen.Toen speelden Jaap en Gerard nog. Jaap (1683) trof aan bord één (1831) en ging, zoals we dat van hem kennen, meteen ten aanval, zette (1831) voortdurend onder druk, toonde zich toen in het eindspel net wat geslepener en won zeer verdiend. Een aangename verrassing.Maar de grootster verrassing kwam van bord zes waar Gerard (0) de oude (1325) trof. Gerard speelde een fris partijtje, kwam in het middenspel zeker niet slechter te staan en hoe hij het voor elkaar kreeg weet ik niet omdat ik het te druk met verliezen had, maar hij won!! Wat aardig is dit toch! Op de club verliest hij alles, tegen spelers van buiten is hij onverslaanbaar!

Al met al was dit best een genoeglijke avond.