Omdat men al snel was uitgepraat, ging men spelletjes doen en na verloop van tijd bleef alleen het spelletje ‘schaken’ over. Dat doet men nu dus inmiddels ruim 40 jaar elke week, ook in de zomervakantie. Men schaakt er wel anders dan wij dat doen: zonder klok, er mag tijdens de partij gepraat worden met je tegenstander of met andere aanwezigen, er wordt de hele avond muziek gedraaid of de televisie staat aan, men gaat al vrij vroeg aan het bier. Dit klinkt niet erg serieus en dat is het ook niet, maar dit alles laat niet onverlet dat er bij de club wel degelijk een paar mannen zitten die een aardige pot kunnen schaken, waaronder ons oud-lid Max en Willem, de twee die nu bij ons een kijkje kwamen nemen en, zoals uit de uitslagen blijkt, niet voor de kat zijn dinges waren gekomen.
Patrick moest het dus opnemen tegen 14 tegenstanders en dat deed hij in een rustig tempo.
En zo werd deze simultaan een genoeglijke, maar ook veelbelovende start van het nieuwe seizoen. Met hartelijke dank aan Patrick, die ons een avond lang boeiend heeft bezig gehouden.
Al snel begon hij bij een aantal borden na te denken. Of dat een goeie tactiek was vraag ik me af, want zo kregen ook wij de gelegenheid weloverwogen onze zetten doen. Het duurde dan ook lang voordat de eerste partij beslist werd. Mede dankzij de winst van Max en Willem en niet te vergeten die van Gerard, zag het er lang naar uit dat voor het eerst sinds de heugenis van deze mens (de mijne dus) de simultaangever de verliezer zou worden. Maar tegen elven toonde Patrick zijn veerkracht en zijn spelinzicht en slaagde hij erin een nipte overwinning te boeken. Mooi gedaan, mijnheer.
En zo werd deze simultaan een genoeglijke, maar ook veelbelovende start van het nieuwe seizoen. Met hartelijke dank aan Patrick, die ons een avond lang boeiend heeft bezig gehouden.