Simultaan 2012

Simultaan: Patrick verslaat DSG met 7 – 3

Afgelopen maandag begonnen we het nieuwe schaakseizoen, traditiegetrouw en zoals het hoort, met de simultaan tegen de vigerende clubkampioen, tegen Patrick dus. Omdat onze mobiele eenheid nog per caravan door Europa trok, was de opkomst van DSG-leden niet overweldigend. Hun afwezigheid werd echter goedgemaakt door de komst van twee nieuwe leden en van Bent, de zoon van Frank S.

Dat wij, de uitdagers, het niet makkelijk zouden krijgen, was al duidelijk voordat er nog maar een zet was gedaan. Want terwijl wij nog koffiedrinkend en zorgeloos koutend met sociale interactie bezig waren, liep Patrick al geconcentreerd langs de borden en zette hier en daar eens een pionnetje midden op een veld, draaide een Paard om, legde een bord recht, verwijderde een doosje –voor- de- stukken dat te dicht bij een bord lag. Het ontbrak er nog maar aan dat hij stukken waar een flintertje lak van af was, bijschilderde. Toen wij dus aanschoven om de strijd aan te gaan, had hij mentaal al een flinke voorsprong genomen.

Even na kwart over acht werd de eerste zet gedaan. Patrick begon, voor zover ik andere partijen gevolgd heb, zoals Ajax speelt: de bal rondspelen, langzaamaan een beetje druk zetten, wachten op een foutje van de tegenstander, de druk op voeren, toeslaan. De eerste die bezweek was Eric, een van onze twee nieuwe leden. Sousa, de andere, zag van alle kanten stukken richting zijn Koning oprukken, maar wist stand te houden. Ook bij Paul werd remise overeengekomen. Net als bij Robbie. Patrick kwam weliswaar beter te staan maar zag de winnende voortzetting over het hoofd, waarvan Robbie koelbloedig profiteerde.

De spannendste partij werd uitgevochten op het bord bij Bent. Dit jeugdig talent heeft zich de laatste drie jaar met volle overgave op het schaken gestort, is net voor de zomervakantie voor Stap 5 geslaagd en speelt bij ASV tweede klasse Osbo. Dat hij er, sinds hij bij ons voor stap 1 slaagde, veel heeft bijgeleerd, bewees hij deze avond. Fris en onbekommerd trok hij ten aanval, eerst op de Koningsvleugel. Toen daar zijn opmars stokte, ging hij aan de andere kant verder. Wat er daarna gebeurde, is me ontgaan omdat mijn eigen partij niet zo verliep als ik mij dat had voorgenomen, maar wel zag ik dat de Koning van Patrick ver van huis was geraakt en met een verrassende Loperzet vanaf de achterste rij mat werd gezet. Klasse, Bent.

De overigen konden niet veel potten breken. Fred maakte remise, Steffen, Chiel en ik verloren.

En toen was alleen Albert nog over. Die had wel een aardig eindspel op het bord: Koning +Toren (Albert) tegen Koning, Paard + twee ver opgerukte, verbonden pionnen aan de rand van het bord.
Robbie zag meteen hoe je daar remise van kon maken, maar Albert wist niet meer exact wat hij wilde en verloor.

En zo versloeg Patrick de rest van de club met 7 – 3, een score van 70% dus. Dat is behoorlijk hoog. Zo scoor je alleen als je de terechte kampioen bent. En dat is ie. Patrick, gefeliciteerd met dit fraaie resultaat.