Osbonieuws:

 Albert, een licht in de duisternis.

Ook de 6^de ronde van de Osbocompetitie verliep voor ons weinig succesvol.

Het eerste verloor met 6 – 2 van De Schaakmaat . Eric won, Fred en Patrick speelde remise, de rest verloor. Met dit resultaat zijn we van de laatste plaats en degradatie verzekerd. Maar ook als er wel was gewonnen, had dat weinig uitgemaakt want er degraderen dit seizoen twee teams uit de poules in de tweede klasse.

Ook het tweede team verloor en wel met 2½ - 3½ van Doetinchem 2.  Wat dit voor consequenties heeft hangt af van Gendringen, dat een punt minder heeft dan wij en dat de laatste twee rondes Zevenaar 2 en Doetinchem 2 treft.

Maar laat ons terugkeren naar de ontmoeting met Doetinchem. Dat was wel een wat rare wedstrijd, al was het alleen maar omdat om 21.45 alle partijen afgelopen waren (zo hadden we tenminste wat aan de rest van de avond).

Jan wou eerst een kleine combinatie uitvoeren en daarna rokeren, maar dat had hij beter andersom kunnen doen, want nu kostte het hem een Paard en op de dertiende zet kon hij reeds opgeven. (Daarna gonsde het als een mantra door zijn hoofd: eerst rokeren, dan combineren, eerst rokeren, dan combineren.’ En als je hem op straat of bij Albert Hein tegenkomt en hij herkent je niet, dan weet je wat er door zijn hoofd spookt).

Henk won al snel twee pionnen die deel uit maakten van de verdediging van de Koning van zijn tegenstander en kreeg daarmee meteen al een matdreiging. Omdat het niet in de aard van Henk ligt het bij dreigen te laten, kon de achtenswaardige Frans Kuggelein al snel aan de wijn die niet van ons was.

Frank raakte al snel een stuk kwijt en kreeg daarvoor geen compensatie. Hij hield het nog wel en tijdje dapper vol, maar langzaam maar zeker werd hij volledig overspeeld.

Ben bereikte zonder problemen een gelijkwaardig middenspel, misschien had hij daarin zelfs de betere kansen, maar toen hij een wat ongelukkige Paardmanoeuvre uitvoerde, raakte ook hij dat stuk kwijt.

Joke speelde ook nu weer als een man (een Joop, een Emile, een Fred zelfs) en kwam in een eindspel terecht waarin de stellingen aardig in evenwicht leken. Maar toen zij zich inliet op een grootscheepse afruil, kwam zij een pion achter en haar stelling vertoonde weinig samenhang meer. Omdat de winst voor Doetinchem toch al binnen was, ontpopte haar tegenstander zich als een heer en bood remise aan.

Albert, tja Albert. Wat ie ook al in zijn schakersleven aan partijen heeft verknoeid en hoeveel ie er in de toekomst nog verknoeien zal, ze zullen alle wegvallen tegen de partij die hij op maandagavond 10 maart 2014 speelde tegen iemand uit Doetinchem met een paar honderd ratingpunten meer. Om kwart over acht kwam ik hem tegen bij het koffiezetapparaat en vroeg hem hoe het ging. ‘Ik heb al gewonnen’, sprak hij, toen nog bescheiden. En verdomd, dat was zo. Toen hij thuis de Boedapester zat te bekijken, kwam hij een aardig valletje tegen. En zie: zijn tegenstander met een paar honderd ratingpunten meer trapte erin en kon zijn ogen niet geloven. Stikmat op de achtste zet!!! Geweldig!!

Totdat wij vrij laat naar huis gingen, zweefde er een goudomrand wolkje door de speelzaal. Wij herkenden het direct.

Dit kleinood staat natuurlijk in de database. Speel het na en deel in Alberts feestvreugde.