Dat
de tijd voorbijvliegt, merk ik vooral aan het Geurtstoernooi. Vorige week
maandag opende ik het laatste potje jam van het stel dat ik vorig jaar had
ontvangen, de woensdag daarop kreeg ik al weer een nieuwe set van drie. Maar zou
de weduwe Joustra een vergelijkbaar toernooi organiseren met als prijs voor
elke deelnemer een mandje met drie flessen daarin, dan zou ik waarschijnlijk
denken dat de tijd stilstaat. Elf maanden reikhalzend uitkijken naar het
volgende mandje schiet niet op, natuurlijk.
Vorige
week, de 18de februari, was het dus weer zo ver: het
Geurtstoernooi. Zeven man en een vrouw sterk, reisden we af naar Zetten:
Henk, Robbie, Fred, Jan, Joop, Emile, Albert en Joke. Dit mogen we gerust een
imposante afvaardiging noemen. Jammer was het dat de resultaten dit jaar wat
minder imposant waren. Alleen Emile wist aan het eind van de dag dankzij een
stevige eindsprint nog een enigszins redelijk eindscore te behalen: 4 uit 7.
Voor de anderen was, hoop ik, het meedoen het belangrijkst. Want het is een
alleraardigst toernooi met
een uitstekende catering. Twee soorten rijkelijk gevulde soep, witte broodjes,
bruine broodjes, broodjes gehaktbal, gezond, met ham en met kaas en redelijk
geprijsd allemaal. Er zijn schakers die
hun laatste partij voor de pauze expres snel verliezen om maar voor in de rij
bij het buffet te kunnen staan. Zo lekker is dat daar allemaal.