De vreugde in het stukje hieronder beschreven, was helaas van korte duur. Na vijf ronden interne competitie en net toen we er aan gewend begonnen te raken om na een uitgevoerde zet niet alleen het bord in de richting van onze tegenstander te schuiven maar om ook onze klok in te drukken, werd het feest abrupt gestopt, want ons bereikte de mededeling dat ons speellokaal voor twee weken zouden worden gesloten. Inmiddels is wel duidelijk dat het niet bij die twee weken zal blijven en dat het nog maar de vraag is of wij elkaar dit kalenderjaar achter de borden en in verenigingsverband zullen kunnen ontmoeten. Hier word je niet vrolijk van. Dan houd je je, alle ongemakken die dat met zich meebrengt voor lief nemend, keurig aan de regels: handen desinfecteren bij binnenkomst en voor je koppen koffie in gaat schenken, anderhalve meter afstand voor, tijdens en na de partij, open deuren voor wat extra ventilatie, niet analyseren of vluggeren na afloop en voor vertrek nog een aanwezigheidslijst invullen.., blijk je toch een gevaar voor de volksgezondheid te zijn. Dat we, net als concertzalen, schouwburgen, restaurant en weet-ik-wat- niet-al tot de collateral damage van een generieke maatregel behoren besef ik wel, maar dat maakt me niet minder pissig, al besef ik ook wel dat deze gemoedstoestand niets bijdraagt aan een antwoord op wat we toch wel een eigentijdse versie van een schaakprobleem kunnen noemen.
Intussen zullen wij, het bestuur dus, kijken wat we de komende tijd kunnen doen om jullie en ons het idee te geven dat we ondanks alles toch een vereniging zijn. Een klein clubje van ons houdt de contacten levendig door op de maandag- en de donderdagavond op Lichess een toernooitje te spelen (meer leden zijn van harte welkom), maar er moet meer mogelijk zijn. Als je hiervoor een suggestie hebt, aarzel dan niet en laat het Albert weten.