In de 2e ronde van de SOS competitie, maandag 3 november, stond voor DSG 1 de thuiswedstrijd tegen Wageningen 2 op het programma. Het was de vraag of Wageningen zich kon revancheren op het, volgens de cijfers, kansloze verlies tegen de Toren 1 en of DSG 1 koers kon houden dan wel averij zou oplopen. Achteraf kan gezegd worden DSG 1 houdt koers maar spannend was het zeker.
In een partij tussen de teamleiders, zoals het hoort, kreeg ikzelf de mogelijkheid actief in de opening te opereren en greep die kans meteen. Alleen is er ergens rond zet 21 toch een spaak tussen de wielen gekomen. Terwijl ik al het punt telde, zwart leek kansloos passief te staan met een pion minder en twee paarden tegen twee van, actieve potentie, barstende lopers, koos zwart voor de actiefste voortzettingen en kon ik voor mijn gevoel opnieuw beginnen. Het witte voordeel leek, op een a-pionnetje extra na, verdampt. Maar het a-pionnetje extra was net voldoende om zwart op het verkeerde been te trekken. Een foute stukwinst leidde tot een vernietigend schaakje en DSG1 stond met 1-0 voor.
In de tussentijd was Chiel zijn vat op de partij
verloren. Ergens was een stuk blijven hangen en met een toren tegen een toren
en een paard plus een stuk of drie pionnen streed Chiel toch nog lang een
kansloze strijd . Uiteindelijk moest hij met nog weinig tijd op de klok, de
vlag strijken. 1-1 dus.
Helaas was inmiddels ook Fred de grip op de stelling kwijt.
Gedwongen een kwaliteit te geven had hij nog ergens 3 tot 4 pionnen mee weten
te pikken. Niet kansloos dus, maar de witspeler speelde het goed, opende wat
lijnen en wist zijn toren en dame tot een tikkie–takkie om te vormen die Fred’s
koning gezamenlijk de das omdeden. Goed gespeeld door wit, of heeft Fred iets
verzuimd? We krijgen het nog te horen.
Daarna kon Jaap de 2-2 binnen varen. Ergens in de opening
had wit een stuk geofferd, maar door goed spel van Jaap uiteindelijk niet meer
teruggezien. Jaap speelde een eindspel met dame en twee paarden tegen dame en
paard en wist het vakkundig af te wikkelen naar een kansloos eindspel voor wit.
Gezegd moet worden dat wit de laatste 20 zetten, te lang doorspeelde, maar wel
met nog maar 1 tot 20 seconden op de klok. Ook dat is een kunst op zich.
Met Robbie en Patrick nog aan het spelen begon zich toch langzaam de winst voor DSG af te tekenen. Robbie had tot mijn verbazing, na een moeilijk ogend middenspel, een eindspel op het bord kunnen toveren met wellicht een minimaal voordeeltje. Een remise voorstel werd door Robbie resoluut geweigerd, terwijl ik, voordat Jaap wist te winnen, nog twijfelde aan de houdbaarheid van de stelling van Robbie. Aan de zijlijn lijkt buurman’s gras blijkbaar groener dan het vaak is.
Ondertussen had ook Patrick zijn partij weten te winnen.
De pion die hij in de opening had veroverd was in het toreneindspel tot een
storende factor in de witte stelling verworden. Een zwerende splinter die zich
langzaam verder in het witte vlees boorde. Totdat hij op e2 stond en een
vervelende loper op c3 de promotie / de kwaliteitswinst forceerde. 3-2 voor
DSG!
En Robbie, gaan we hem nog vertellen dat remise genoeg is
voor de teamwinst?
Dat heeft geen zin meer, Robbie staat ondertussen zeker niet slechter. Dan is
remise geen optie meer in zijn brein. En het lukt Robbie, wederom, een gewonnen
eindspel op het bord te zetten. Zonder haperen voerde hij het naar winst, als
een echte eindspelspecialist. Top hoor.
Uiteindelijk een mooie 4-2 winst voor DSG 1, na een mooie
zware strijd met Wageningen 2! De mosterd is in Doesburg gebleven!
Voor alle uitslagen KLIK HIER
