Aalten – DSG 1: 0 – 1
DSg2 – De Toren 11: 3 – 3
Afgelopen maandag gaf het eerste het goede voorbeeld door Aalten met 4 – 2 te verslaan. De vrijdag daarop ging het tweede naar Arnhem om het op te nemen tegen De Toren 11. Nu is de Toren 11 geen team dat uit half seniele en licht dementerende grijsaards bestaat, maar een kinderteam. En aan wedstrijden tegen kinderen bewaren we geen goeie herinneringen.
Ook afgelopen vrijdag begon het weinig hoopvol.
Joop ging mee in het tempo van zijn tegenstandertje en kon na 15 zetten opgeven.
Fons werd zijn Dame afhandig gemaakt en kon ook al vrij snel opgeven.
Maar Albert won. Zijn tegenstander deed wat slordigs, raakte de draad kwijt en stortte volledig in.
Emile moest op beide twee vleugels twee vrijpionnen zien tegen te houden. Dit was te veel gevraagd.
Steffen had tegen Amber van 11 een moeilijke partij, maar koos voor de goede strategie. Eerst zette hij haar stukken vast en trok vervolgens ten aanval, richting Koning. Toen hij een Paard, haar belangrijkste verdediger, kon verjagen, stortte haar stelling in.
Ook Ben had geen walkover. In een subtiel Paarden-pionneneindspel gaven de ervaring van de rot en het concentratieverlies van het 9 jarig meisje tegenover hem de doorslag.
Al met al een verdienstelijk resultaat, dat ons nog volop in de race houdt.