De eerste avond van het jaarlijkse toernooi in Eerbeek begon veelbelovend. In de eerste ronde moesten we al meteen tegen Zutphen, dat de laatste jaren altijd de belangrijkste kandidaat voor de eindzege is. Maar zie, onvermoede krachten en inzichten kwamen bij ons boven en tot ieders verbazing, niet in de laatste plaats de onze, dwongen we de Zutphenaren een gelijkspel af: 3 – 3.
Nauwelijks van deze verbazing bekomen, moesten we al weer aanschuiven tegen Voorst, dat de laatste jaren de enige serieuze concurrent van Zutphen is. Ook hier hadden we voor een sensatie kunnen zorgen, ware het niet dat Jan al in de opening, Ben niet lang daarna en tenslotte ook Paul een stuk weggaven. Nu werd het een nipte nederlaag: 2½ - 3½.
De derde partij van de avond ging tegen Eerbeek, altijd een lastige tegenstander, en ook nu ging het niet van een leien dakje. Maar we wonnen en aan het eind van de eerste speelavond stonden we op een derde plaats, achter Voorst en Zutphen.
Voor de tweede speelavond hadden we ons ten doel gesteld die derde plaats te behouden en dat ging vrij gemakkelijk. Eerst werd Ons Genoegen met 4½ - 1½ opgerold. In de laatste ronde moesten we tegen Rheden, dat er weer in geslaagd was om voor de bezetting van de eerste borden enkele oudgedienden op te trommelen. Het mocht hun niet baten; ook nu wonnen we met 4½ - 1½. En zo eindigden we met zeven punten op een verdiende derde plaats, één hoger dan we de laatste jaren gewend waren, een punt achter Zutphen dat tweede werd en met twee punten achterstand op Voorst dat dit jaar het toernooi won.
De eerste avond traden namens DSG op : Patrick, Robbie, Paul, Jan, Ben en Emile, de tweede avond verving Albert Emile, die inmiddels met nieuwe ogen Sicilië aan het bekijken is.
