Alles gaat altijd anders dan je het gepland hebt. Dit was de bedoeling:
Aan het eind van het seizoen spelen de beide periodewinnaars twee partijen om het kampioenschap.
Bij gelijke stand volgt er een derde, versnelde partij.
Voor degenen die geen periodekampioen waren geworden, stond er een zomertoernooi op het programma. Mooi zou zijn geweest als er daarvoor acht deelnemers waren . In twee groepen van 4 zou je dan twee partijen per avond kunnen spelen. Na de derde ronde herindelen. De bovenste twee en de onderste twee in een groep en weer drie wedstrijden. Zo had het best nog een aardige afronding van het seizoen kunnen worden. Maar helaas, we waren met z’n vijven. Dus snel geschaakt en gevluggerd. Ook leuk, maar toch anders.
Ook de strijd om het kampioenschap verliep iets anders dan voorzien. Paul, met wit, trok, zoals we dat van hem gewend zijn, meteen ten aanval. Bij de negende zet kwam hij voor de vraag te staan waarmee ook menige voorzitter van politieke partijen worstelt: “Moet ik rechtsaf of linksaf.” Maar terwijl de politici sinds kort de neiging hebben om voor links te kiezen, koos Paul voor rechtsaf, waarna zijn aanval al vrij snel doodliep. Patrick nam meteen het initiatief over, Paul bleef, leek mij, mentaal hangen tussen verdedigen of een nieuwe aanval op te zetten, waarna Patrick middels een uitermate krachtige reeks zetten op groot materieel voordeel afging en Paul na de 19de zet van zwart opgaf.
Voor Paul betekende deze opgave tevens zijn overgave. Hij zag van verder spelen af en liet de eer aan Patrick. En zo werd Patrick dus onze kampioen van het seizoen 2011/2012. Een zeer terechte kampioen, overigens. Als we de resultaten van de twee periodes bij elkaar optellen, zou hij het ook zijn geworden.
Van harte gefeliciteerd, Patrick
Zie voor de partij Paul vs Patrick: Diversen en Partijanalyses.